Rozmowa z Nikodemem – objawienie Bożej miłości. Motywem działania Boga jest zawsze miłość. Bóg stał się widzialny: w Jezusie możemy Go oglądać. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła.

Jezus z Nazaretu poprzez swoje dzieła zbawcze daje nam życie wieczne. On sam jest jego gwarantem. Miłosierdzie Boga jest wyrazem Jego istoty. Jest ono bezwarunkowe i nieodwołalne, zawsze możemy z niego skorzystać.

Minęła już połowa Wielkiego Postu. Jest on dla nas wszystkich czasem nawrócenia, związanego z refleksją nad własnym życiem. Dzisiejsza liturgia słowa w sposób szczególny przedstawia ten temat, czyniąc go główną myślą. Nawracać się, oznacza czynić nasze życie lepszym. W czasie homilii będziemy chcieli wykazać, że owocem Wielkiego Postu jest postawa zasłuchania i refleksji, dzięki której następuje zmiana ludzkiego życia. Pomoce: Wizerunek Mojżesza; Wizerunek Nikodema; Dwa serca: czarne i czerwone; Krzyż.

Bóg daje ludziom Dekalog i wiąże z nim konkretne obietnice. Dlatego Jego słowa są nie tylko światłem, ale i nadzieją życia. Nie róbmy targowiska z naszych świątyń, bo w nich mieszka sam Jezus, Syn Boży, utajony w Najświętszym Sakramencie Ołtarza. Trwajmy gorliwie w wielkopostnym wysiłku przemiany naszego codziennego życia.

Mojżesz należy do najważniejszych Patriarchów Starego Prawa. Na górze Synaj otrzymał od Boga kamienne tablice z przykazaniami, które stały się pieczęcią Przymierza pomiędzy Izraelem a Bogiem. Pierwsza tablica odnosi się do zobowiązań człowieka wobec Boga. Druga tablica to prawo stojące na straży życia i godności drugiego człowieka. Pamiętajmy, że przykazania są darem Boga.

Przykazania, jakie dał nam kiedyś Bóg, są dla nas niczym drogowskazy do nieba. Na naszej drodze życiowej musimy mieć takie znaki, które wskażą bezpieczny sposób osiągnięcia zbawienia. Znajomość Przykazań i ich realizowanie w życiu powinny być podstawą postępowania każdego chrześcijanina. Pomoce: Dziesięć „znaków drogowych” z kolejnymi liczbami rzymskimi od I do X (najlepiej, gdyby znajdowały się na patyczkach, aby można było podnosić je w górę). Jeden drogowskaz z napisem „Niebo” (również na patyczku)

Liturgia słowa Wielkiego Postu prowadzi nas na cztery góry. Chrystus zabiera ze sobą trzech uczniów (czyli 25%). Frekwencja w świątyni wynosi ok. 25%. Mamy być świadkami Chrystusa.

Na Górze Przemienienia Chrystus ukazał swoje boskie oblicze Piotrowi, Janowi i Jakubowi. Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło (Mt 17,2). W ciemności można się zagubić, wejść na złą drogę. Aby być szczęśliwym należy podążać za jasnością, a unikać ciemności grzechu. Jasnością jest Jezus, który jest światłością świata. Namiot w Starym Testamencie był miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Gdy Izraelici wędrowali przez pustynię, stawiali specjalny namiot, tam Mojżesz spotykał się z Bogiem.