Pośród wielu przymiotów Bożych raduje każdego z nas najbardziej Boże miłosierdzie, ponieważ po wielokroć tegoż miłosierdzia w postaci miłości i przebaczania każdy z nas doświadczył i nieustannie doświadcza. Człowiek Biblii patrzył na miłosierdzie Boga innymi oczyma niż człowiek współczesny. Dla niego miłosierdzie jest czymś koniecznym, by żyć w obliczu Boga, bo wydaje się iż był bardziej świadomy swej grzeszności, słabości, miał większe poczucie winy. Potrzebujemy Bożego Miłosierdzia bo jesteśmy ze swej natury ludźmi grzesznymi a na grzech jest tylko jedno lekarstwo – miłość… miłość miłosierna…

Większość ludzi żyje w przekonaniu, że musi ciągle walczyć o swoje w życiu. Niektórym na tym upływa całe życie, nigdy nie doświadczają pełni i pokoju w sercu. Jezus w dzisiejszej Ewangelii zachęca nas do hojności serca. Hojność pozwala człowiekowi żyć w wolności dziecka Bożego. Człowiek, który zawierzył Bogu, może poczuć się hojnie przez Niego obdarowanym. Bóg chce nas ciągle obdarowywać swoimi łaskami, chce tym samym nam pokazać, jak ważni dla Niego jesteśmy. Odważ się zaryzykować i powierz Bogu całe swoje życie, a nie będziesz rozczarowany tym, co przygotował dla Ciebie Bóg.

Każdy z nas jest posłany do tego by głosić królestwo Boże w swojej rodzinie, społeczeństwie, miejscu pracy. Każdy z nas obrał sobie w życiu jakiś cel, do którego dąży. Zastanówmy się, czy obrany cel jest zgodny z wolą i zamysłem Boga. Bóg obdarza nas różnymi talentami. Naszym zadaniem jest je pomnażać. Ludzie bardzo często wykorzystują talenty do złych celów wyrządzając krzywdę bliźniemu. Jak ja wykorzystuję talenty, którymi obdarzył mnie Pan Bóg? Być dobrym człowiekiem w dzisiejszym świecie nie jest łatwo. Często spotykamy się z wyzyskiwaniem naszego dobra. Mimo wszystko dobro zawsze wraca. Jezus pragnie żebyśmy przeciwstawiali się pysze, pokornym życiem, na które składają się uczynki miłosierdzia.

Słowa Ewangelii mogą w nas rodzić mieszane uczucia. Jak to możliwe, żeby Jezus nakazywał mi odciąć sobie rękę? Chodzi o to, aby w sposób zdecydowany walczyć z grzechem w swoim życiu. W walce o zbawienie nie jesteśmy sami. Po naszej stronie jest Bóg. Gdy zaczyna się walka z pokusą, konieczne jest zdecydowanie. Prośmy dzisiaj o odwagę i siłę odcięcia tego, co jest powodem naszego grzechu.

Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana jest ściśle związane z hiszpańskim zgromadzeniem Sióstr Oblatek Jezusa Chrystusa Kapłana, którego charyzmatem jest duchowe wsparcie dzieła uświęcenia kapłanów i kandydatów do kapłaństwa. Dzisiejsze święto ma stać się inspiracją do coraz bardziej aktywnej modlitwy całego Kościoła za jego pasterzy, przywołując wzór Chrystusa-Kapłana tym, którzy uczestniczą w Jego kapłaństwie służebnym, oraz przypomnieć wszystkim wiernym o ich uczestnictwie w kapłaństwie powszechnym. Wiadome jest, że nikt nawet najbardziej święty nie jest w stanie zrobić tyle co Jezus – On jest wzorem niedoścignionym.

Słowa Proroka. Słowa Jezusa. Słowa Maryi. Rozdwojony człowiek. Orędzie Matki Bożej w Kibeho. Brak zaufania Bogu. Patronka dnia dzisiejszego.

Jesteś tym, czym się karmisz – biologicznie i duchowo. Czym na co dzień karmisz swoje zmysły i intelekt? Zachęta do zmiany „duchowej diety” – lektura Pisma Św., duchowych książek, słuchania internetowych konferencji (tu warto podać kilka nazwisk, np.: o. Adam Szustak, ks. Piotr Pawlukiewicz, bp Grzegorz Ryś itp.). Nasza postawa wobec ludzi wokół ma duże znaczenie dla ich życia duchowego – pomaga im, lub przeszkadza. Jak mogę stać się światłem dla ludzi z mojego środowiska?

Maryja zawsze trwała blisko Jezusa a po Jego wniebowstąpieniu była Tą, która jednoczyła Uczniów Mistrza z Nazaretu jak Matka. Święty Jan Chryzostom w IV wieku, naucza, że „w łonie Kościoła rodzina chrześcijańska stanowi mały Kościół”. Każda wspólnota rodzinna przepełniona jest miłością i jednością, które są fundamentem dojrzałości. Te same prawa i fundamenty leżą u stóp wspólnoty jaką tworzymy w Kościele. Matka Kościoła wstawia się za swoimi dziećmi. Jej troska o zbawienie człowieka i wstawiennictwo w naszych potrzebach są wyrazem Jej miłości do każdego z nas.