Życie na ziemi jest wędrówką. Jej motorem jest wyznaczony cel. Przeszkody to nieodzowna rzeczywistość. Znajdujemy także środki do ich pokonania. Najważniejsza jest świadomość, że Bóg idzie z nami przez pustynię, daje chleb i wodę konieczne do wędrówki. On doprowadza karawanę do Ziemi Obiecanej. Kto się odłączy, wystawia się na ryzyko zagubienia i okrutną śmierć. W Boże Ciało odkrywamy, na czym polega Boża obecność w nas. Jest ona nieogarniona i nieograniczona niczym i nikim. W Bogu żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Boże Ciało jest przypomnieniem obecności Boga w Najświętszym Sakramencie. Chrześcijanin wierzy w obecność żywą, prawdziwą i realną Syna Bożego w Sakramencie Ołtarza. Bez tego Chleba słabniemy i upadamy w drodze.

Ciało Pana Jezusa jest dla naszej wiary najważniejsze. W czasie homilii chcemy pokazać wiernym, że proporcje między ważnym a mniej ważnym bywają zachwiane, że w życiu stawiamy bardzo często na sprawy mniej istotne i uważamy, że bez nich sobie nie poradzimy.

"Tajemnica Trójcy Świętej jest centralną tajemnicą wiary i życia chrześcijańskiego. Jest tajemnicą Boga w sobie samym, a więc źródłem pozostałych tajemnic wiary oraz światłem, które je oświeca. Tajemnica ta jest najbardziej podstawowym i istotnym nauczaniem w „hierarchii prawd wiary”. „Historia zbawienia nie jest niczym innym, jak historią drogi i sposobu, przez które prawdziwy i jedyny Bóg, Ojciec, Syn i Duch Święty, objawia się, pojednuje i jednoczy ze sobą ludzi, odwróconych od grzechu”" (KKK, 234). "Jezus Objawił, że Bóg jest „Ojcem” w niezwykłym sensie; jest Nim nie tylko jako Stwórca; jest On wiecznie Ojcem, w relacji do swojego jedynego Syna, który wiecznie jest Synem tylko w relacji do swego Ojca: „Nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić” (Mt 11,27)" (KKK, 240). "Wieczny początek Ducha objawia się w Jego ziemskim posłaniu. Duch Święty zostaje posłany do Apostołów i do Kościoła, zarówno przez Ojca w imieniu Syna, jak i osobiście przez Syna po Jego powrocie do Ojca. Posłanie Osoby Ducha po uwielbieniu Jezusa objawia w pełni tajemnicę Trójcy Świętej" (KKK, 244).

Męka, ukrzyżowanie oraz wywyższenie Jezusa Chrystusa było konieczne dla naszego zbawienia. Krzyż jest znakiem miłości Boga do człowieka. Przymierze w Starym Testamencie jest umową zawieraną między dwoma stronami. Umowy zawartej z Bogiem nie można było zerwać. Jej skutki dotyczą całego narodu. Bóg obiecywał ze swojej strony ochronę, a człowiek zobowiązywał się do wiernej i lojalnej służby. Mojżesz odnawia przymierze z Bogiem, które dotyczy nie tylko obecnego pokolenia Izraela, ale również przyszłych. Obowiązkiem chrześcijanina jest trwanie w radości i podnoszenie na duchu swoich braci w wierze. Jedność myślenia i działania prowadzi do pokoju w sercu. Jego wyrazem jest pocałunek pokoju stosowany w liturgii. Miłość Boga do człowieka jest podstawowym przymierzem. Jezus kocha nas taką samą miłością, jaką umiłował nas Bóg Ojciec. Prorocy ziemscy przygotowywali na przyjście Jezusa Chrystusa, który jako jedyny dostąpił chwały nieba.

Poznawanie tajemnicy Trójcy Świętej jest procesem, który trwa przez całe życie. Od najmłodszych lat przybliżamy się do trzech Osób Boskich, coraz więcej o Nich wiemy, coraz wyraźniejszy staje się nasz obraz Boga. To poznanie będzie jeszcze pełniejsze, gdy zobaczymy kiedyś Stwórcę twarzą w twarz, w niebie. Pomoce: obrazek w rozmiarze A4 lub A3 przedstawiający dowolny krajobraz (w homilii zaproponowano obrazek przedstawiający drzewo, na którym siedzi ptak, stojące obok drzewa dziecko trzymające w ręku lizaka oraz podjeżdżającą taksówkę).

Jezus daje zgromadzonym w Wieczerniku swojego Ducha i Apostołowie, dotąd przelęknieni, teraz wychodzą pełni mocy, aby tym, których się bali, głosić zmartwychwstałego Jezusa. Duch Święty jest Tym, który dał im tę moc i odwagę. Jezus wiele razy zapowiadał uczniom Ducha Pocieszyciela, mówiąc, że konieczne jest Jego odejście, bo ów Duch nie przyjdzie. Trójjedyny Bóg objawił się w pełni światu. Duch Święty uzdalnia nas do miłości i dobra, obdarowując nas różnymi darami i charyzmatami, które mają służyć uświęcaniu się całego Kościoła. Dzięki tej różnorodności Kościół ujawnia swoje bogactwo, według bogactwa łaski, którą zostaliśmy obdarzeni. Duch Święty jest nam dany jako spoiwo jedności Kościoła. Widzimy, jak różnorodność członków Kościoła, która w założeniu miała być bogactwem Kościoła, dzieli go i rozbija. Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy modli się o Ducha jedności dla uczniów, aby „byli jedno” na wzór jedności Boga. Potrzebujemy Ducha, aby pokonać uprzedzenia do innych i otworzyć się na wspólnotę.

Wierzący w Chrystusa nie są sierotami. Tchnienie Boże jest naszym udziałem od początku stworzenia. Bóg przychodzi i staje pośrodku nas z darem pokoju. Przychodzi tam, gdzie sami się zamknęliśmy. Obdarowuje mocą, miłością i prawdą. Bóg napełnia nas po brzegi. Bądźmy ostrożni, by nie uronić ani jednej kropli łaski. W ciemnościach nocy jest widzialne Światło Boże. Odwrócenie się od niego nie sprawia, że znika. Przez sakrament chrztu świętego jesteśmy świątynią Ducha Świętego. Chrześcijanie są napełnieni Duchem Świętym. To napełnienie sprawia, że przemawiają tak, że każdy usłyszy swój język ojczysty. Wychwalamy we wszystkich językach wielkie dzieła Boże. Wierzący w Chrystusa mówią językiem miłości i służby. Miłość bowiem opiera się bardziej na czynach, niż na słowach. Dążymy do nieba, gdzie panuje język miłości, bo tam jest Bóg, który jest miłością. Najważniejszą nowiną jest fakt, że naszym Panem jest Jezus, że umiłował nas do końca, że umarł, by wyrwać nas z grzechu, że zmartwychwstał, abyśmy mieli nadzieję życia wiecznego.

Duch Święty jest niewidoczny dla człowieka – nawet Biblia, mówiąc o Nim, posługuje się tylko znakami czy symbolami Jego obecności w świecie. Ta obecność jest jednak rozpoznawalna poprzez owoce, jakie rodzą się pod wpływem Ducha. Działa On na duszę człowieka, na jej wewnętrzne funkcje, przynosząc konkretne dary serca i charyzmaty do posługi Kościołowi i wszystkim ludziom. W homilii wykorzystane zostało porównanie do wiatru, który przynosi orzeźwienie, ochłodę lub ciepło, wywołuje ruch, energię i kieruje nas w pożądanym kierunku. Pomoce: - wentylator pokojowy ukryty w kartonowym pudle; - można przygotować też drobną nagrodę dla zwycięzcy zgadywanki, a także kilka nadmuchanych balonów z imionami apostołów.