Grzech Adama przeszedł na wszystkich ludzi, którzy pochodzą od pierwszych rodziców i dziedziczą po nich naturę ludzką. Ta natura została pozbawiona przyjaźni z Bogiem. W kontekście tego nauczania jasno widać potrzebę chrztu niemowląt.

Św. Łukasz był uczniem św. Pawła i towarzyszył mu w jego podróżach do Filippi w Macedonii oraz do Jerozolimy i Rzymu. Był z wykształcenia lekarzem. Stąd jest on uznawany za patrona lekarzy i całej służby zdrowia. Najważniejszymi dziełami św. Łukasza są trzecia Ewangelia i Dzieje Apostolskie. W swojej Ewangelii św. Łukasz przedstawia Chrystusa jako lekarza ciał i dusz. Z wielkim naciskiem podkreśla miłosierdzie Boże w stosunku do grzeszników. Łukasz przeżył nawrócenie. Poznał Chrystusa, będąc poganinem, czyli odkrył, że łaska zbawienia przeznaczona jest dla wszystkich ludzi, a nie tylko dla wybrańców z jednego narodu.

Świat uległ daleko idącej przemianie w kierunku sekularyzacji. Dawniej człowiek potwierdzał swoją wiarę znakami: znakiem krzyża; pozdrowieniem chrześcijańskim; szacunkiem dla świętości. Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu.

Hipokryci to ludzie o podwójnej twarzy. Na zewnątrz chcą wyglądać doskonale. Pod tą maską ukrywa się jednak ich prawdziwe oblicze. Bywają ludzie, którzy zewnętrznymi formami religijności przykrywają swoją moralną nędzę. W dzisiejszej Ewangelii Jezus zachęca swoich uczniów, aby zobaczyli siebie oczami Pana Boga.

Patrząc na wydarzenia ze starego Testamentu można stwierdzić: jak biedni są ludzie, którzy odrzucili proroków Starego Testamentu, ale jeszcze biedniejsi są ci, którzy odrzucili Jezusa. Dzisiaj widzimy Jezusa, który podczas posiłku w domu faryzeusza gorszy swoimi słowami jego gości. Jezus swoją wypowiedzią odsłania fałszywość faryzeuszy i ich religijną obłudę, której ludzie wcześniej nie dostrzegali. Mistrz z Nazaretu tłumaczy dlaczego nie umył rąk przed jedzeniem. Postępuje tak, żeby móc wyjaśnić rozmówcom przy stole, że przeceniają własne tradycje i subiektywne przekonania. Dziś Jezus zwraca się do nas, do swoich uczniów: „Nigdy nie udawajcie!

Najlepiej wspominamy tych nauczycieli, których życie zgadzało się z ich poglądami. Faryzeusze i uczeni w Piśmie – nauczyciele, którzy bardzo dbali o autorytet, ale go nie mieli, bo sami nie spełniali tego, co głosili innym. Jezus, którego uczeni w Piśmie nazywają Nauczycielem, nie tylko głosił, ale przede wszystkim czynił to, czego nauczał.

Kościołowi zarzuca się trzymanie się zasad, które nie przystają do realiów. Część z tych zarzutów jest uzasadniona. Faryzeusze ogromną wagę przywiązywali do zasad, przepisów prawa czy rytuałów. Koncentracja na przestrzeganiu zasad przysłaniała drugiego człowieka. Istotnym jest, by zachować czystość wewnątrz naczynia. Zanieczyszczone naczynie zmienia zawartość na niezdatną do spożycia. We wnętrzu znajduje się środek ciężkości, który gwarantuje równowagę. Brak równowagi prowadzi do schizofrenii duchowej.

Przywiązujemy wielką wagę do roli znaków w naszym życiu. Próbujemy chociaż trochę dowiedzieć się o naszej przyszłości. Jednak najważniejszą wiedzę i mądrość już otrzymaliśmy. Zawarta jest ona na kartach Biblii. Codziennie możemy obserwować w swoim życiu znaki troskliwej obecności Boga. Trzeba tylko spojrzeć na swoje życie jako na dar. Nawet w najtrudniejszej sytuacji Bóg posyła nam znaki, że jest blisko i pomaga nam.