Faryzeusze i uczeni w Piśmie wielokrotnie oskarżali Jezusa o łamanie Prawa Mojżeszowego. Jezus jest wypełnieniem Prawa i spełnieniem zapowiedzi proroków. On w sposób doskonały przestrzegał przykazań, a realizację przepisów Prawa wypełnił miłością.
Faryzeusze i uczeni w Piśmie wielokrotnie oskarżali Jezusa o łamanie Prawa Mojżeszowego. Jezus jest wypełnieniem Prawa i spełnieniem zapowiedzi proroków. On w sposób doskonały przestrzegał przykazań, a realizację przepisów Prawa wypełnił miłością.
Na półmetku Wielkiego Postu Kościół ukazuje nam prawdę o przebaczeniu na dwóch płaszczyznach: przebaczenia ze strony Boga oraz mojego przebaczenia względem drugiego człowieka. Bóg, niczym król z przypowieści, przebacza nasze winy. Czyni to zawsze, gdy Go o to prosimy. Błaganie o miłosierdzie wznosił również Azariasz. Pokory zabrakło słudze z dzisiejszej przypowieści. Król darował mu ogromną sumę, dziesięciu tysięcy talentów. Ale sługa nie potrafił przebaczyć swoim dłużnikom. Skoro tak wiele zawdzięczamy Bogu, to sami winniśmy być miłosierni za każdym razem, gdy ktoś nas o to prosi.
Pierwsze wystąpienie Chrystusa w synagodze. Wiara była podstawą do czynienia cudów. Prośba o wiarę w naszym życiu.
Świadomość tego, czyim jestem dzieckiem, kształtuje człowieka. Nie jesteśmy bezimienni, nie jesteśmy anonimowi, jesteśmy zakorzenieni w konkretnym miejscu i czasie. Dziś Ewangelia przytacza nam historię ojca i dwóch synów. Pierwszy syn odszedł od ojca, zabierając część spadku, która mu się należała. Drugi syn został przy ojcu, ale tak naprawdę nigdy nie był blisko niego. Tylko przy Ojcu chrześcijanin odkrywa w spełni swoją tożsamość.
Świat został stworzony przez Boga dla człowieka. Człowiek jest dzierżawcą w Bożej winnicy. Szatan działa, aby człowieka odciągnąć od Boga. Chrystus uświadamia nam nieuniknioność końca życia. Obietnice związane z pierwszym piątkiem miesiąca. Brak wdzięczności wobec Boga jest wielką ludzką winą.
Chrystus – Sługa. On jest pośród nas jak ten, który służy. Św. Kazimierz – królewicz, który swoją misję realizował jako służbę ubogim.
Okres Wielkiego Postu jest kolejnym zaproszeniem do stoczenia walki ze złym duchem. Post to nie tylko czas na rezygnowanie z przyjemności, ale to przede wszystkim nauka jak wytrwale dążyć do świętości. Stawiać sobie duchowe zadania do wykonania, które pozwolą na jeszcze mocniejsze przylgniecie do Jezusa. Zły duch wciąga człowieka w swoje sidła proponując złudne sposoby radzenia sobie z grzechem. Chrystus jest jedynym wyjściem z każdej, nawet najtrudniejszej życiowej opresji.
Jezus jest bezkompromisowy wobec elity Izraela – faryzeuszy i uczonych w Piśmie, bo skupiali się wyłącznie na przepisach Prawa, a sami często je omijali. Ludzie lubią ułatwiać sobie życie, iść na skróty. Często stawiamy innym wymagania, których sami nie jesteśmy w stanie zrealizować. Trzeba przyjąć nową zasadę życia: Największy z was niech będzie waszym sługą (Mt 23,11).