Chrystus nie zachowuje szabatu, co oburza Żydów. Posłannictwo Chrystusa dokonuje się w jedności z Ojcem. Brak łączności z Bogiem skutkuje nieprzestrzeganiem Dekalogu i opowiedzeniem się po stronie szatana. Musimy dokonywać odpowiedzialnych wyborów.

Uzdrowienia nas sadzawką Betesda. Spotkanie z Jezusem daje człowiekowi zdrowie duszy i ciała. Pan podniósł chorego człowieka, podźwignął. Jest to wezwanie do wzięcia odpowiedzialności za swoje życie.

Plotka to niesprawdzona lub kłamliwa pogłoska, powodująca utratę dobrego wizerunku osoby, której dotyczy. Plotki są opiniotwórcze i mogą tworzyć fałszywy obraz osoby lub sytuacji. Galilejczycy mówili o cudach Jezusa w Jerozolimie. Można domyślić się, że Jezus był jednym z najciekawszych tematów plotek. Jezus powoływał uczniów i posyłał ich, aby głosili prawdę o Nim. Bądźmy prawdziwymi uczniami Jezusa!

Św. Łukasz przedstawia nam dwóch ludzi, którzy przybyli do świątyni, żeby się modlić: faryzeusza i celnika. Faryzeusz, który wszedł do świątyni, nie żywił pokory ani miłości. Celnik kieruje do Boga modlitwę pokorną i ufną w Boże miłosierdzie.

Miłość do Boga i do bliźniego oraz właściwy stosunek do wszelkiego stworzenia muszą się uzupełniać. Człowiek nawrócony podejmuje wciąż na nowo realizację przykazania miłości Boga i bliźniego. Czy jestem niedaleko od królestwa Bożego, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu?

Naród Wybrany w swoim postępowaniu odwrócił się od Pana Boga. Pouczenia proroka Jeremiasza adresowane są także do nas, katolików. Bóg i dziś próbuje dotrzeć do nas poprzez swoje słowo. My często jesteśmy już tak oporni na słowo Boże, że Bóg nie może do nas dotrzeć. Poddajmy się słowu Bożemu, aby Bóg mógł dotrzeć do naszego serca i kształtował je swoją miłością.

Faryzeusze i uczeni w Piśmie wielokrotnie oskarżali Jezusa o łamanie Prawa Mojżeszowego. Jezus jest wypełnieniem Prawa i spełnieniem zapowiedzi proroków. On w sposób doskonały przestrzegał przykazań, a realizację przepisów Prawa wypełnił miłością.

Na półmetku Wielkiego Postu Kościół ukazuje nam prawdę o przebaczeniu na dwóch płaszczyznach: przebaczenia ze strony Boga oraz mojego przebaczenia względem drugiego człowieka. Bóg, niczym król z przypowieści, przebacza nasze winy. Czyni to zawsze, gdy Go o to prosimy. Błaganie o miłosierdzie wznosił również Azariasz. Pokory zabrakło słudze z dzisiejszej przypowieści. Król darował mu ogromną sumę, dziesięciu tysięcy talentów. Ale sługa nie potrafił przebaczyć swoim dłużnikom. Skoro tak wiele zawdzięczamy Bogu, to sami winniśmy być miłosierni za każdym razem, gdy ktoś nas o to prosi.