Chrystus dał konkretną wskazówkę swoim uczniom: „Oto Ja was posyłam jak owce między wilki”. Jako uczniowie Jezusa jesteśmy posłami w każde środowisko. Nie mamy się niczego obawiać, bo Bóg z będzie z nami. Każdy z nas potrzebuje roztropności w życiu. Musimy być czyści, niewinni i przenosić pokój światu. Jesteśmy posłani jak owce między wilki, co wcale nie oznacza, że mamy dać się im zjeść. Bycie świadkiem Jezusa prowadzi do różnych problemów. Ono nie jest sielankowe. W trudnych sytuacjach pomocny nam będzie Duch Święty. To On będzie prowadził nas na drogach wiary.

Bóg kocha ludzi i opiekuje się wszystkimi, także tymi, którzy łamią przymierze i Boże przykazania. Jezus często w swoim nauczaniu mówił o bliskim nadejściu królestwa Bożego. Słysząc w Ewangelii o rozesłaniu uczniów, dowiadujemy się, że pierwszą rzeczą, jaką mają czynić, jest głoszenie Dobrej Nowiny.

Świat stworzony przez Boga jest piękny. Do panowania nad nim Bóg obdarzył nas mądrością, dał nam zdolności, dzięki którym możemy czynić go przyjaznym dla człowieka. Ogrom pracy nad doskonaleniem świata często nas przeraża. Widząc swoje ograniczone zdolności i umiejętności, człowiek traci nadzieję. Pan posyła nam pasterzy, których osobiście wybiera, aby byli dla nas Jego głosem.

Bałwochwalstwo kojarzy się z brakiem wiedzy w zagadnieniach związanych z Bogiem. Człowiek jako stworzenie Boże zobligowany jest do oddawania czci swojemu Stwórcy. Bałwochwalstwo rodzi się w momencie skierowania adoracji w inną stronę. Grzech bałwochwalstwa jest aktualny bez względu na czas w jakim żyjemy. Lekarstwem na pokusę bałwochwalstwa jest Jezus Chrystus. Wpatrywanie się w Chrystusa na powrót kieruje uwagę we właściwą stronę.

To, co nas dotyka, porusza nas i zmusza do refleksji. Doświadczenie dotyku pełnego miłości – dotyku matki, dotyku ojca. „Dotknięcie się płaszcza” to wszystko, czego pragnie kobieta cierpiąca na krwotok. Wielu „ociera się” o Jezusa, kobieta cierpiąca na krwotok Go „dotyka” i zostaje uzdrowiona.

Chrześcijaństwo jest religią radości a nie smutku. Post i wyrzeczenia powinny mieć duchowy sens. Zachowujmy tradycję i nauczanie Jezusa Chrystusa.

Św. Tomasza Apostoła darzymy sympatią, ponieważ rozumuje na sposób współczesnego człowieka, który chce zmysłami ogarnąć całą rzeczywistość. Jezus mówi Tomaszowi, że dla wiary najważniejsza jest ufność.

Imię Amos znaczy: mocny, dźwigający ciężary. Prorok żył i działał w VIII w. przed Chr. za panowania króla Jeroboama II. Swoją działalność prorocką prowadził w mieście Betel. Same proroctwa dotyczyły nie tylko Narodu Wybranego, ale również państw sąsiednich. Ostrzegał lud Izraela przed sądem Bożym i wygnaniem, pozbawieniem ojczyzny i niewolą. Czas niewoli był czasem refleksji i nawrócenia serca. My również często popadamy w niewolę grzechu. Często wręcz taplamy się w swoich słabościach i brudzie grzechu. Dopiero trudne doświadczenie zaczyna nam otwierać oczy na sytuację naszej duszy.