Dla człowieka wierzącego śmierć nie powinna być powodem do bólu, ale do nadziei na ponowne spotkanie z bliskim człowiekiem i z Bogiem.
Dla człowieka wierzącego śmierć nie powinna być powodem do bólu, ale do nadziei na ponowne spotkanie z bliskim człowiekiem i z Bogiem.
Ukazanie młodym ludziom, że Jezus tak naprawdę nigdy nas nie zostawił.
Ukazać, że celem życia każdego człowieka jest dojście do nieba.
Ukazanie konieczności oddania się prawdziwej miłości.
Ukazać prawdę, że bez Ducha Świętego nie byłoby Kościoła ani życia chrześcijańskiego. Duch Święty obdarza nieustannie świat i wspólnotę Kościoła swoją stwórczą mocą, pełnią życia i miłości.
Zaproszenie do refleksji nad tym, co to znaczy „zachowywać naukę” oraz do tego, aby w swoim życiu wypełniać Przykazanie Miłości Boga i bliźniego.
Ukazać istotę nowego przykazania miłości.
W Ewangelii słyszymy o przykazaniu miłości. To jest testament Pana. Od Wieczernika chrześcijan wyróżnia wzajemna miłość, ona jest znakiem obecności Chrystusa w codzienności chrześcijan.