Jezus posyła Apostołów i daje im moc, aby głosili królestwo Boże. Ich działalności ma towarzyszyć uzdrawianie chorych i wypędzanie złych duchów. Istotą naszego chrześcijańskiego przepowiadania jest głoszenie śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jesteśmy odpowiedzialni za zbawienie ludzi, których Bóg stawia na naszej życiowej drodze.

Dziś trudno uwierzyć komuś na słowo. Dawniej za najwyższy punkt honoru stawiano dotrzymanie danego słowa. Jezus dziś mówi, że do grona Jego najbliższych należą Ci, którzy słuchają i wypełniają słowo Boże. Nawet gdy uznajemy się za chrześcijan, to w wielu kwestiach, szczególnie moralnych, nie akceptujemy Bożej nauki. Przez akceptację i wypełnienie Bożej nauki stajemy się bliskimi Jezusa.

Światło jest symbolem poznawania rzeczywistości i prawdy o człowieku. Ciemność zaś jest symbolem niewiedzy. Potrzebujemy światła, które pomoże nam poznać prawdziwość i słuszność stwierdzeń, które docierają do nas z różnych stron. Prawda o Bogu i człowieku winna świecić w życiu każdego z nas. Jest to prawda o przemijalności i grzeszności człowieka, który poszukuje pełni zbawienia.

Zakochanie to jedno z najpiękniejszych uczuć, jakich może doświadczyć człowiek. Usłyszeliśmy dziś o tym, jak Mateusz pokochał od pierwszego wejrzenia Jezusa Chrystusa. Między celnikiem a Jezusem musiało wydarzyć się coś niesamowitego w tak krótkim momencie, skoro zostawił całe swoje dotychczasowe życie, zaryzykował i poszedł za Jezusem. To może spotkać każdego; i my możemy doświadczyć takiej relacji z Jezusem. Bóg sam jest w nas zakochany po uszy. Tylko czy ja jestem w Nim zakochany lub zakochana?

Kobiety nie mogą przyjmować święceń kapłańskich i wykonywać pewnych funkcji, jednakże mają wiele innych zadań do wypełnienia we wspólnocie kościelnej, nie tylko na szczeblu parafialnym. Jezus Chrystus korzystał z pomocy osób świeckich. Pierwsi męczennicy koreańscy, duchowni i ludzie świeccy, odważnie głosili Dobrą Nowinę aż do męczeńskiej śmierci.

Miarą naszego człowieczeństwa jest miłość. Szymon faryzeusz i jawnogrzesznica z dzisiejszej Ewangelii pokazują nam dwie skrajności. On – bogaty, wykształcony, pobożny Żyd należący do elity religijno-intelektualnej. Ona – zgubiona i biedna, pogardzana i grzeszna. Warto przyjrzeć się dzisiejszej Ewangelii i zobaczyć, które z nich nie tylko spotkało, ale i dotknęło się Jezusa. Kto z nich okazał się bardziej ludzki?

Zagubienie dziecka świadczy o nieodpowiedzialności rodziców, a o to nie można posądzić Maryi i Józefa. Dziecko powinno mieć obowiązki, a nie tylko przyjemności. Maryja rozważa to, co Jezus powiedział w chwili, gdy rodzice Go odnaleźli. "Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca" (Łk 2,49).

Jezus nie jest obojętny na cierpienie człowieka. Zbawiciel wskrzesza jedynego syna wdowy z Nain. Miłość Chrystusa do ludzi nie zna granic. Niech dobry Bóg uzdrawia nas z naszych niemocy.