W okresie wakacji, choć przede wszystkim chcielibyśmy wypocząć, to jednak odpoczynek pozwala nam dostrzec rzeczy, których nie jesteśmy w stanie zobaczyć na co dzień. Mądrość bywa różnie rozumiana. Dla jednych człowiekiem mądrym jest ktoś, kto zdobył wiedzę i ma naukowe tytuły. Dla innych mądrością będzie ustawienie się w życiu i zarabianie dużych pieniędzy. Prawdziwa mądrość potrafi znaleźć rozwiązanie w najtrudniejszej sytuacji. Prawdziwa mądrość przynosi rozwiązania problemów, które patrząc po ludzku, wydawały się być nie do rozwiązania. Źródłem takiej mądrości jest Bóg. On jest jedyną i prawdziwą Mądrością.

Pytanie młodej dziewczyny, która chciała ofiarować Bogu swoje zdrowie za uzdrowienie siostry, pokazuje naszą często spotykaną postawę wobec Boga: chcemy z Nim „handlować”, niejako Go „przekupić” naszymi ofiarami. Czy jednak jesteśmy w stanie, skoro przecież i tak wszystko, co mamy, jest Jego?
W dzisiejszej Ewangelii Jezus jakby sam usprawiedliwiał taką postawę: każe nam robić rachunek zysków i strat. Tylko cena, o jakiej mówi, jest wysoka: ci, którzy za Nim idą, muszą oddać wszystko. Czy nie jest to za wysoka cena? Czy nie mamy racji, obawiając się oddać Mu wszystko? Dlaczego Bóg tego od nas żąda? Aby zrozumieć, dlaczego Bóg chce, byśmy oddali Mu wszystko, musimy zrozumieć, że to nie my „kupujemy” Jego łaskę. To On sam pierwszy z miłości dał nam wszystko, więcej: dał nam samego siebie. Nie możemy kupić „kawałka” Boga. On dał nam się cały – dlatego pragnie, byśmy my się Mu oddali całkowicie.

Pan Jezus przekazuje nam prostą, choć często zapominaną zasadę – zanim coś zaczniesz robić, pomyśl: czy dasz radę skończyć, czy jest w ogóle sens zaczynać? Na początku roku szkolnego można zaplanować, czym zajmiemy się do następnych wakacji. Potrzebny jest również dobry plan na całe życie i na wiele wydarzeń i sytuacji, które w życiu się pojawiają. Naszym planem jest Ewangelia. Wszyscy jesteśmy w szkole Jezusa, jesteśmy Jego uczniami. Nie można twierdzić, że jesteśmy dobrymi dziećmi Boga, jeżeli wolimy żyć według naszych planów, a nie planów Bożych. Dzisiejsze przypowieści są trochę przypomnieniem, trochę zachętą, ale też trochę ostrzeżeniem. Materiały pomocnicze: kilka „zadań testowych” według wzoru z poniższej homilii i kilka drobnych nagród dla dzieci.

Uczta Eucharystyczna – "Gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18,20). Stół słowa i stół Chrystusowego Ciała. Biesiadnicy z dzisiejszej Ewangelii chcą karmić się swoją pychą. Przykład bł. Karola de Foucaulda (zginął 1 grudnia 1916 roku, beatyfikowany 13 listopada 2005 roku przez papieża Benedykta XVI). Zawsze szukał ostatniego miejsca, by w życiu wzorować się na Chrystusie. „Nie mogę jechać pierwszą klasa pociągu, gdy wiem, że mój najlepszy przyjaciel jedzie w klasie ostatniej”.

Protokoły dyplomatyczne w świecie tzw. wielkiej polityki są zachowywane z wielką dbałością. Trzeba uważać, ponieważ każdy błąd w tym protokole może doprowadzić do skandalu na światową skalę. Nieustannie słyszymy, że w demokracji wszyscy są równi wobec prawa. Widzimy jednak na co dzień, że owa równość w praktycznym zastosowaniu nie jest idealna. W społecznej hierarchii są ci, którzy stoją na górze, i ci, co są na dole. Scena z dzisiejszej Ewangelii jest drobnym przykładem społecznych różnic w różnych grupach.

Umiejętność dzielenia się z innymi ludźmi to wielka sztuka. Jeszcze większą sztuką jest pamięć nie tylko o rodzinie lub przyjaciołach, ale także o osobach z dalszego otoczenia. Czy wypowiedź Jezusa o niezapraszaniu w gościnę rodziny i przyjaciół należy traktować dosłownie? Jest całkiem sporo sytuacji, kiedy czynimy pewne rzeczy bardziej dla zysku, ze strachu czy wyrachowania niż ze zwykłej ludzkiej sympatii albo życzliwości. Wielu ludzi bezskutecznie czeka na drobne chociażby oznaki sympatii czy zainteresowania z naszej strony. Postawa wobec ludzi biednych lub zapomnianych jest jednym ze sprawdzianów chrześcijaństwa.

Każdego roku, w uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, kierujemy wzrok ku Jasnej Górze. Kościół poucza nas, że Matka Boża jest nam przez Boga dana jako nieustanna pomoc. Pielgrzymi błagają Maryję o ratunek w rozmaitych trudnościach duchowych i doczesnych. Zajrzyjmy do Jasnogórskiej księgi cudów i zobaczmy, co działo się w życiu ludzi po ich spotkaniu z Częstochowską Panią!

Słowo Boże odsłania nam tajemnicę obecności i działania królestwa Bożego, które jest otwarte dla wszystkich ludzi. Aby dostać się do nieba, trzeba naprawdę uwierzyć w Jezusa Chrystusa. Wiara nie jest tylko wiedzą o Panu Bogu czy Jezusie Chrystusie. Wiara jest naszą zaangażowaną odpowiedzią na słowa, które kieruje do nas Jezus. Wiara oznacza konkretne czyny i działania. Bóg oczekuje od nas posłuszeństwa w wierze. W stwierdzeniu, które dziś stało się bardzo modne: „Jestem wierzący, ale nie praktykuję” brakuje logiki i konsekwencji. Brak konsekwencji i postawa dwulicowości pojawiają się także w naszym chrześcijańskim życiu.