Ludziom ciężko jest wybaczyć sobie własne błędy czy grzechy. Nękają się potępiającymi myślami. Często ludzie SAMI próbują „odpokutować” swoje błędy. Nie znajdują w tym ukojenia i pełnej wolności. Chrystus wybawił nas od grzechów i jego skutków. Jezus pomoże także nieść i przeżywać we właściwy sposób owe konsekwencje. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Przyjdź do Niego i pozwól Mu przemieniać Twoje życie!

Wielka różnica pomiędzy przerażonymi, niepewnymi uczniami a spokojem i entuzjazmem Jezusa, kiedy ukazuje się uczniom. Mimo naszych słabości, wątpliwości i wahania Jezus stale napełnia nasze serca wiarą. Zupełnie jakby przymykał oczy na nasze dawne błędy i upadki, starając się wzniecić w nas nową nadzieję i chęć do działania. Zmartwychwstały posyła tych, którzy jeszcze chwilę temu nie potrafili uwierzyć, że śmierć została pokonana. Po ludzku taki wybór wiązałby się z ogromnym ryzykiem. Bóg jednak wie lepiej. Zaufajmy Bogu, zaufajmy Jego pewności i spokojowi.

Piotr i uczniowie po zmartwychwstaniu idą łowić ryby! Wracają do tego, co robili zanim poznali Jezusa i poszli za Nim. Pierwszy połów po powrocie jest nieudany. Jest tak, ponieważ próbują zrobić to bez Jezusa i dlatego im nie wychodzi. Jezus interweniuje sprawiając cud obfitego połowu. Pan daje nową szansę, aby zbudować z nimi relację. Po wielu porażkach próbujemy powstawać o własnych siłach, bez Jezusa. Bez Jezusa nic nie ma sensu!

Ewangelia ukazuje nam spotkanie Chrystusa zmartwychwstałego z Jego uczniami, którzy byli pełni lęku i obaw oraz nie potrafili uwierzyć w Zmartwychwstanie. Jezus udziela uczniom daru pokoju i tłumaczy, że wszystko było zapowiedziane przez proroków. W imię Chrystusa Piotr uzdrowił chromego człowieka i nie lękał się mówić z odwagą o Zmartwychwstaniu. Przez chrzest również my staliśmy się uczniami Jezusa i zostaliśmy wezwani, aby swoim codziennym życiem ukazywać moc Jego obecności.

Codzienność sprawia, że człowiek nie dostrzega Boga. Chrystus kroczy obok i objawia się poprze z znaki i innych ludzi. Jesteśmy uczestnikami „łamania chleba”. Bądźmy świadkami tego spotkania.

Św. Maria Magdalena pierwsza zobaczyła zmartwychwstałego Pana. Jezusa Chrystusa spotykamy w Kościele. Głośmy Dobrą Nowinę.

Prochem jesteś i w proch się obrócisz (Rdz 3,19). Pascha Pana – ustanowienie Eucharystii. Jednostkowy, indywidualny wymiar zła. Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego (Łk 4,12). Wierzyć, to powierzyć siebie Bogu z ufnością i zaufać do końca, bo Bóg wie czego nam potrzeba.

Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie (Iz 42,1). Tak w proroctwie Izajasza Bóg zapowiada swego cichego i pokornego Sługę. Jego misją jest rozpowszechnianie Bożego Prawa. Podczas namaszczenia w Betanii Chrystus zapowiada swój pogrzeb. Z pełną świadomością idzie na śmierć na krzyżu, po której nastąpi chwalebne zmartwychwstanie i wstąpienie do nieba. Z dogłębną wiarą przeżywajmy poszczególne dni Wielkiego Tygodnia.