V Niedziela Wielkiego Postu ks. Tadeusz Polak Iz 43,16–21; Flp 3,8–14; J 8,1–11 W skrócie: Pokusa grzechu pierworodnego: decydować, co jest dobre, a co złe. Faryzeusze, używając jawnogrzesznicy, chcą skompromitować Jezusa. Kto ma prawo do Sądu Ostatecznego? Faryzeusze odchodzą upokorzeni, ale nie nawróceni. Jezus przyjął na siebie całą nienawiść oprawców, całe zło świata, by ocalić jawnogrzesznicę, by ocalić każdego z nas. "Nie ma zła, z którego Bóg nie mógłby wyprowadzić większego dobra" (św. Jan Paweł II). "Zbawienie oznacza wyzwolenie od zła" (św. Jan Paweł II). Stanąć w prawdzie przed Zbawicielem Pokusy grzechu pierworodnego Gdy diabeł kusił pierwszych rodziców, zaszczepił wówczas w ich serca szatańską pychę i (…)

IV Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk Łk 15,1–3.11–32 W skrócie: Możemy spotkać marnotrawnych synów, córki, rodziców, babcię i dziadka, wujka i kuzyna – słowem każdy, kto „zgubił się” Panu Bogu, staje się takim marnotrawnym wędrowcem. Chyba każdy z nas miał w życiu choć krótką chwilę, kiedy poczuł się niepewnie, nie wiedział, w którą stronę iść, gdzie może być dom, rodzice. Z jednej strony my sami „uciekamy” od Boga przez nasze grzechy, z drugiej zaś strony jest to właściwie zagubienie. Zdarza się, że ktoś naprawdę dawno, bardzo dawno nie był w kościele, nie przyjmował sakramentów. Może wrócić do Boga w jednej chwili. Być może są wśród nas ludzie, którzy dawno nie przyjmowali sakramentów, którzy trochę odeszli od Boga Ojca. Spróbujmy coś zrobić dla nich. W czasie homilii potrzebna będzie szpulka nici. Szybki (…)

IV Niedziela Wielkiego Postu ks. Dariusz Kwiatkowski Joz 5,9a.10–12; 2 Kor 5,17–21; Łk 15,1–3.11–32 W skrócie: Przypowieść o synu marnotrawnym ukazuje nam rzeczywistość grzechu i pojednania, a więc to, co stanowi istotę sakramentu pokuty i pojednania. Grzech jest odejściem i odwróceniem się od Boga jako kochającego Ojca. To pragnienie życia po swojemu, według własnych planów i własnych kryteriów moralnych. Szatańska pokusa, aby siebie samego postawić w miejscu Boga, miała dać człowiekowi szczęście, wolność i zadowolenie. Tymczasem bardzo szybko przychodzi rozczarowanie, pojawia się strach, samotność oraz cierpienie. Pierwszym krokiem w dobrze przeżytym sakramencie pojednania jest uświadomienie sobie prawdy o własnym grzechu i jego konsekwencjach. Zakosztować Bożego miłosierdzia Sakrament pokuty i pojednania Okres Wielkiego Postu oraz słowo Boże (…)

IV Niedziela Wielkiego Postu ks. Sylwester Matusiak Joz 5,9a.10–12; 2 Kor 5,17–21; Łk 15,1–3.11–32 W skrócie: Literatura światowa obfituje w motywy ewangeliczne. Jest wśród nich również motyw syna marnotrawnego i miłosiernego ojca. Bóg „bogaty w miłosierdzie”, gotowy jest przebaczać człowiekowi. Bezpodstawne są obawy, że miłosierdzie ubliża godności człowieka i jest rodzajem jego poniżenia. Św. Jan Paweł II pokazuje, że miłosierdzie polega na wspólnym przeżyciu i zrozumieniu tego dobra, jakim jest człowiek, na wspólnym doświadczeniu jego godności, zarówno ze strony czyniącego miłosierdzie jak i tego, kto go doświadcza. Błogosławiony człowiek, który może doświadczyć takiego miłosierdzia, które zapomina o doznanej krzywdzie i wyświadczonym złu. Przebaczenie – jako wyraz miłosierdzia – to przede wszystkim leczenie i oczyszczanie pamięci. Bóg (…)

III Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk Łk 13,1–9 W skrócie: Biblia często opowiada o różnych nieszczęściach. Nic więc dziwnego, że wśród licznych pytań zadawanych Panu Jezusowi padło również i takie: „Dlaczego są wojny, dlaczego są wypadki?”. Pan Jezus przypomina, że wypadki i nieszczęścia będą zawsze, bo świat jest niedoskonały, bo ludzie są niedoskonali. Pozostanie na razie Bożą tajemnicą, dlaczego te, a nie inne osoby cierpią w jakimś wypadku czy chorobie. Jako ludzie musimy zrobić wszystko, by zmniejszyć ryzyko wypadków, wojen, zamachów, kataklizmów. Ale one zawsze będą na świecie. Jako chrześc?anie jesteśmy przez Chrystusa wezwani do wydawania dobrych owoców. Jednym z nich jest zgoda i pokój między ludźmi. Kto jest twoim wrogiem? Świat jest pełen wypadków W tym tygodniu telewizja znowu doniosła nam o straszliwym wypadku, który pochłonął życie kilkudziesięciu osób. Gdzieś rozbił się samolot, gdzieś wybuchł (…)

III Niedziela Wielkiego Postu ks. Tomasz Opaliński Wj 3,1–8a.13–15; 1 Kor 10,1–6.10–12; Łk 13,1–9 W skrócie: „Ray” to film biograficzny o niewidomym muzyku. Lubimy takie historie, bo dają okazję do utożsamienia się z ich bohaterami. Możemy wtedy choć trochę wejść w ich skórę, poczuć się inni, lepsi, mocniejsi. Nie lubimy, kiedy ludzie porównują nas z innymi, choć sami robimy to nieustanie. Czy to potrzebne? Czy przynosi jakieś dobro? Wydaje nam się, że sam Jezus porównuje dziś swoich rozmówców do tych, o których oni Mu opowiadają. Czy tak jest rzeczywiście? Jezus tylko wypowiada głośno myśli, z którymi przyszli jego słuchacze, i wyciąga z nich wnioski. Pokazuje im, że śmierć tamtych nie była karą za jakieś szczególne zbrodnie. Ta śmierć ma się stać znakiem konieczności nawrócenia. Skoro nie byli oni większymi grzesznikami niż słuchacze Jezusa, to każdy z nich potrzebuje nawrócenia.

III Niedziela Wielkiego Postu ks. Dariusz Kwiatkowski Wj 3,1–8a.13–15; 1 Kor 10,1–6.10–12; Łk 13,1–9 W skrócie: W Wielkim Poście w naszych parafiach głoszone są rekolekcje wielkopostne oraz organizowane są dni spowiedzi. Księża zachęcają do udziału w drodze krzyżowej i gorzkich żalach. Czy wezwanie do nawrócenia jest swego rodzaju straszakiem w ręku Jezusa? Przecież Ewangelia miała być Dobrą Nowiną, a tutaj słyszymy o tragicznej i okrutnej śmierci. Bóg objawił się Mojżeszowi na świętej górze Horeb, aby oznajmić mu plany wyzwolenia narodu izraelskiego z niewoli egipskiej. Bóg objawił Mojżeszowi swoje prawdziwe oblicze. On jest Bogiem rozumiejącym człowieka i pochylającym się nad jego problemami i słabościami. Bóg chce uczynić człowieka prawdziwie wolnym. On, także nas chce obdarzyć prawdziwą wolnością i szczęściem. Nawrócić się, aby żyć

II Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk Łk 9,28b–36 W skrócie: W drugą niedzielę Wielkiego Postu mamy każdego roku Ewangelię o przemienieniu Pana Jezusa na górze Tabor. Apostołom tak bardzo spodobał się widok spotkania Jezusa z Mojżeszem i Eliaszem, że chcieli pozostać na górze. Nie można spędzić życia z głową w chmurach, zapominając o ludzkich cierpieniach. Wszyscy ludzie pragną zmienić życie na lepsze. My, chrześc?anie, zmieniamy świat naszym zachowaniem, modlitwą, wiarą, poświęceniem. Codziennie schodzimy z góry Tabor, podejmując różne wyrzeczenia. Najważniejsze w ludzkim życiu są przeważnie te momenty, które są jednocześnie trudne i wymagające naszego poświęcenia. W czasie Mszy św. potrzebna będzie taśma samoprzylepna. Gdzie jest najjaśniej?