Sobota w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika ks. Tadeusz Polak Dz 6,8–10; 7,54–60; Mt 10,17–22 W skrócie: Kościół pierwszych wieków to Kościół męczenników. Świadectwo Listu do Hebrajczyków. Kim był św. Szczepan? Świadectwo żywej wiary – modlitwa, słowo i czyn. Męczeństwo Szczepana w katechezie Benedykta XVI. „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy”. Świadek miłosierdzia Męczennicy pierwszych wieków Czerwony kolor dzisiejszej liturgii przypomina, że patron dnia, św. Szczepan, zaświadczył o swej wierze w Jezusa Chrystusa aż do przelania męczeńskiej krwi. Kościół pierwszych wieków to Kościół męczenników. Chrześc?anie pierwszych wieków mieli świadomość, że nie czekają ich ziemskie (…)

Sobota w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 6,8–10; 7,54–60; Mt 10,17–22 W skrócie: Na pozór święto św. Szczepana, pierwszego męczennika, zupełnie nie pasuje do klimatu Bożego Narodzenia. Trudno słuchać o okrutnej męczeńskiej śmierci przy kolorowym żłobku, pięknych choinkach i nasyconych ciepłymi emocjami kolędach. Uroczystość Bożego Narodzenia i dzisiejsze święto św. Szczepana, pierwszego męczennika mają wiele cech wspólnych. Przede wszystkim obie mówią o narodzinach. Boże Narodzenie świętuje ziemskie narodziny Jezusa Chrystusa. W drugie święto obchodzimy narodziny św. Szczepana do życia wiecznego. Starożytni chrześc?anie dzień męczeńskiej śmierci nazywali dies natalis, czyli dzień narodzin dla nieba. Św. Szczepan był świadkiem Jezusa Chrystusa i głosił innym Dobrą Nowinę. Za wierność tej prawdzie został ukamienowany. Święto św. Szczepana pozwala nam zobaczyć prawdę Bożego Narodzenia. Odkryjemy ją, gdy w Dziecięciu położonym na sianie (…)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego Msza św. w nocy ks. Tomasz Opaliński Iz 9,1–3.5–6; Tt 2,11–14; Łk 2,1–14 W skrócie: Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego pięknie ukazuje radość z urodzenia dziecka. Narodziny nowego człowieka są swojego rodzaju „cudem”, napełniają radością aż do euforii i przynoszą nadzieję. Narodzenie Chrystusa przynosi radość szczególną: do zwykłej ludzkiej radości z narodzin dziecka dołącza się i przewyższa ją o niebo większa radość z narodzenia oczekiwanego przez cały świat Zbawiciela. Opisana w Ewangelii scena ukazuje, jak wszyscy oddają hołd Nowonarodzonemu. Bóg się rodzi Cud narodzin Są chwile, w których codzienność staje się świętem; w których zwyczajność staje się misterium. Taką chwilą dla rodziców są narodziny ich dziecka. Konstanty Ildefons Gałczyński ową chwilę (…)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego ks. Janusz Stańczuk Łk 2,15–20 W skrócie: W dzień Bożego Narodzenia można czytać różne fragmenty Ewangelii. Wszystkie oczywiście opowiadają o tym pierwszym, prawdziwym Bożym Narodzeniu, od którego wszystko wzięło początek. Boże Narodzenie to chyba najprzyjemniejsze święta: kolędy, choinki, prezenty, Wigilia, parę wolnych dni. O jednej rzeczy nie możemy nigdy zapomnieć – to są święta na cześć Pana Jezusa. Jezus cieszy się naszą radością, ale dla Jezusa wraz z narodzeniem zaczęło się ciężkie, ziemskie życie. Wraz z przyjściem Jezusa na świat zaczyna się decydujący etap historii naszego zbawienia. On uratował nam życie Radość Bożego Narodzenia Widzę dzisiaj wiele uśmiechniętych, zadowolonych twarzyczek. Pewnie odwiedził was święty Mikołaj? (Wypowiedzi dzieci). Nawet nie pytam, co (…)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego ks. Sylwester Matusiak Iz 52,7–10; Hbr 1,1–6; J 1,1–18 W skrócie: Ewangelia wg. Św. Jana napisana została najpóźniej ze wszystkich Ewangelii przez najmłodszego z dwunastu apostołów. Opowiada ona o Jezusie Chrystusie jako Synu Bożym. Jezus jest Słowem Ojca. On jest światłem i życiem ludzi i całego świata. On jest posłany do świata przez Boga Ojca. Jezus, Słowo Wcielone, jest w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem. Nie został stworzony, On istnieje od zawsze. W Jezusie Niewidzialny stał się Widzialnym i dostępnym dla ludzi. Bóg „rozbił namiot”, zamieszkał na ziemi pośród ludzi, jest obecny, można Go dotknąć, jest blisko ludzi. W nim spełnia się zapowiedź „Emmanuela”. Najważniejsza prawda Co jest najważniejsze? Zwierzęta dyskutowały kiedyś o istocie świąt Bożego (…)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego ks. Zenon Hanas Iz 52,7–10; Hbr 1,1–6; J 1,1–18 W skrócie: Życie na Ziemi toczy się według określonego rytmu. Kolejne pory roku przychodzą jedna po drugiej, choć nie wszędzie są jednakowe. W Australii teraz właśnie panuje upalne lato. Nie zmienia to jednak faktu, że nasze ziemskie życie toczy się według wcześniej ustalonego porządku i logiki. Greccy filozofowie mawiali: Logos rządzi światem. Jednym z najbardziej znanych filozofów piszących o Logosie był Heraklit, który żył w Efezie w V w. przed narodzeniem Chrystusa. Około 100 lat po narodzeniu Chrystusa w tym samym Efezie zbierała się grupa uczniów Jezusa. To samo Słońce świeciło nad nimi, a ziemia krążyła według tego samego ustalonego porządku. Ten sam Logos rządził światem i ludzkimi sercami. A jednak dla nich zmieniło się wszystko. Słowo, które staje się światłem

IV Niedziela Adwentu ks. Dariusz Kwiatkowski Mi 5,1–4a; Hbr 10,5–10; Łk 1,39–45 W skrócie: Tuż przed świętami trzeba załatwić wiele spraw: kupić prezenty, choinkę, karpia i zrobić wystarczającą ilość zapasów, aby niczego nie zabrakło. Maryi pozostało niewiele czasu do rozwiązania, a mimo tego Ewangelia ukazuje Jej wielki spokój. Maryja przybyła do Elżbiety, aby jej służyć pomocą. Chrześc?anin z nadzieją i radością oczekuje dnia przyjścia Zbawiciela, dnia swojego wyzwolenia. Jego oczekiwanie wypełnia się miłością. Miłość, która w osobie Jezusa Chrystusa zamieszkała w sercu Maryi, kazała jej pomagać Elżbiecie, która również oczekiwała dziecka. Radość i spokój Maryi Przedświąteczna gorączka Już tylko kilka dni pozostało do świąt Bożego Narodzenia, a tu jeszcze tyle spraw do załatwienia: trzeba kupić prezenty, (…)

IV Niedziela Adwentu ks. Tadeusz Polak Mi 5,1-4a; Hbr 10,5-10; Łk 1,39-45 W skrócie: Wezwanie do wyciszenia, by nie zagubić istoty świąt. Jak rozumieć ten „pośpiech” Maryi? Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła. Błogosławieni, którzy wierzą. Nawiedzenie – spotkanie w duchu wiary i miłości. Błogosławieństwo i pełne przestrogi „biada”. Pochwała Maryi – Bożej Rodzicielki (św. Sofroniusz). Święta – czas nawiedzeń i spotkań w duchu wiary, służby i miłości. Łaska pierwszego błogosławieństwa Stały problem z brakiem czasuJuż za cztery dni Wigilia i Boże Narodzenie. Ostatnie godziny naszego przygotowania na spotkanie z przychodzącym Panem. Krzątanina przedświąteczna, zakupy, choinka, sprzątanie, tyle spraw na głowie i tempo coraz większe. Może teraz jeszcze bardziej niż na początku Adwentu potrzeba nam (…)