II Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk Łk 9,28b–36 W skrócie: W drugą niedzielę Wielkiego Postu mamy każdego roku Ewangelię o przemienieniu Pana Jezusa na górze Tabor. Apostołom tak bardzo spodobał się widok spotkania Jezusa z Mojżeszem i Eliaszem, że chcieli pozostać na górze. Nie można spędzić życia z głową w chmurach, zapominając o ludzkich cierpieniach. Wszyscy ludzie pragną zmienić życie na lepsze. My, chrześc?anie, zmieniamy świat naszym zachowaniem, modlitwą, wiarą, poświęceniem. Codziennie schodzimy z góry Tabor, podejmując różne wyrzeczenia. Najważniejsze w ludzkim życiu są przeważnie te momenty, które są jednocześnie trudne i wymagające naszego poświęcenia. W czasie Mszy św. potrzebna będzie taśma samoprzylepna. Gdzie jest najjaśniej?

II Niedziela Wielkiego Postu ks. Tomasz Opaliński Rdz 15,5–12.17–18; Flp 3,17–4,1; Łk 9,28b–36 W skrócie: Wielki Post to czas, w którym odnajdujemy źródło naszej mocy, by stać się nieco lepszymi, czas naszego „przemienienia”. Podejmujemy wiele praktyk: postów, wyrzeczeń. Oprócz postu i jałmużny uczynkiem pokutnym jest także modlitwa. Ona również pomaga w przemianie naszych serc. Jezus, wychodząc przed swoją męką na Górę Przemienienia, uczy nas modlitwy: wyjścia z codzienności, aby rozmawiać tylko z Bogiem, zwłaszcza w momentach najtrudniejszych. Historia o człowieku, który ciągnął za sobą samochód zamiast go uruchomić i jechać, pokazuje nam, że czasem możemy coś, co jest nam dane jako pomoc, traktować jako zbędny ciężar. Jeśli nie umiemy się nim posługiwać, samochód będzie raczej balastem, niż pomocą.

II Niedziela Wielkiego Postu ks. Dariusz Kwiatkowski Rdz 15,5–12.17–18; Flp 3,17–4,1; Łk 9,28b–36 W skrócie: W okresie Wielkiego Postu słyszymy następujące wezwania: „Nawracajcie się, podejmujcie wyrzeczenia i umartwienia, wyjdźcie na pustynię”. Okres Wielkiego Postu w starożytności chrześc?ańskiej był czasem przygotowania katechumenów do przyjęcia sakramentu chrztu. Wielki Post ma być czasem nawracania się i pogłębiania wiary. W drugą Niedzielę Wielkiego Postu słowo Boże zachęca nas do wyruszenia w drogę. Plany Boże dotyczące Abrahama wymagają, by wyszedł z namiotu i spojrzał w niebo pokryte niezliczoną ilością gwiazd, które symbolizują jego przyszłe potomstwo. Dążenie ku doskonałości Znaczenie Wielkiego Postu „Nawracajcie się, podejmujcie wyrzeczenia i umartwienia, wyjdźcie na pustynię”. To tylko (…)

I Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk Łk 4,1–13 W skrócie: Wielki Post zaczynamy zawsze od opisu kuszenia Pana Jezusa na pustyni. To był moment w pewnym sensie przełomowy – Jezus wyrusza na walkę. Szatan jest również naszym przeciwnikiem. Często udaje się mu skusić nas do złego. Panu Jezusowi można w pewien sposób pomagać w Jego walce z szatanem – przez dobrowolne przyjmowanie wyrzeczeń. Pokusa to nie grzech. Dopiero, gdy wcielamy pokusę w życie, staje się grzechem. Czasem trudno jest powiedzieć, kiedy kończy się pokusa, a zaczyna grzech. Diabeł jest sprytny. Wielki Post to czas mierzenia się z własnymi ograniczeniami. Niezwykłe zmagania Kuszenie na pustyni Wielki Post zaczynamy zawsze od opisu kuszenia Pana Jezusa na pustyni. To był moment w pewnym sensie przełomowy – Jezus wyruszył (…)

I Niedziela Wielkiego Postu ks. Zenon Hanas Pwt 26,4–10; Rz 10,8–13; Łk 4,1–13 W skrócie: Ewangelia opisuje, jak po czterdziestu dniach postu Pan Jezus zostaje poddany próbie. Nie chodziło o banalny egzamin, który można by powtórzyć. To była decydująca próba, od której zależały dzieje zbawienia. Jezus oparł się pokusom i pułapkom szatana. W podróży w stronę Zmartwychwstania obok nas nie siedzi srogi egzaminator, ale troskliwy Towarzysz naszej życiowej podróży. Z Nim na pewno dojedziemy do celu! Życiowy egzamin Prawo jazdy Wsiadam do samochodu. Moje ręce drżą lekko, ale próbuję opanować zdenerwowanie. Poprawiam położenie siedzenia i lusterek. Zapinam pas bezpieczeństwa. Nabieram głęboko tchu i koncentruję się. Wiecie, o jaką sytuację chodzi? Obok mnie siedzi egzaminator. Za chwilę przekręcę (…)

I Niedziela Wielkiego Postu ks. Sylwester Matusiak Pwt 26,4–10; Rz,10,8–13; Łk 4,1–13 W skrócie: Jezus poddał próbie swoją ludzką naturę. Szatan chce przeszkodzić w objawieniu się Syna Bożego w świecie i wypełnieniu misji, jaką zlecił Mu Ojciec. Próba ciała – szatan stawia Jezusa przed pokusą zamiany kamieni w chleb. Próba duszy rozpoczyna się prezentacją stanu posiadania szatana, a więc jego ziemskich królestw, bogactwa i przepychu. Próba ducha polega na zręcznej manipulacji. Bóg obiecał ochronę aniołów w realnej potrzebie, ale nie w akcie samobójczym. Obietnice Boga nie mogą być przedmiotem manipulacji i środkiem do kuszenia Chrystusa. Potrójne kuszenie Jezusa na pustyni pokazuje, jak bardzo stał się On jednym z nas, we wszystkim do nas podobny (z wyjatkiem grzechu) – również w narażeniu na kuszenie złego ducha, w dostępności dla szatana. Walka z szatanem

Środa Popielcowa ks. Zenon Hanas Jl 2,12–18; 2 Kor 5,20–6,3; Mt 6,1–6.16–18 W skrócie: Przesłanie Wielkiego Postu płynie wbrew głównemu nurtowi współczesnego świata, który wzywa, by kupować i konsumować. Czasami warto poobserwować reklamy świadomie i z pewnym dystansem. Zobaczyć, jakie marzenia i tęsknoty kryją się w ich treści. Są one w wielu przypadkach odbiciem naszych ukrytych pragnień. Gromkie wołanie o zwiększenie konsumpcji jest podyktowane zaspokajaniem osobistych potrzeb, a ekonomiści przekonują nas, że konsumpcja jest motorem rozwoju. Powrót do Pana Boga Wielki Post Zaczyna się czas Wielkiego Postu. Przez czterdzieści dni będziemy się przygotowywać do największego święta chrześc?an: do Zmartwychwstania Chrystusa. Jest to specjalny okres, który nas skłania (…)

V Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 5,1–11 W skrócie: Jezus Chrystus rozpoczął dzieło zbawienia świata. Apostołowie zostali wybrani i powołani, aby kontynuować dzieło Jezusa. Apostołowie zgodzili się pójść za Jezusem, ofiarować Mu całe życie dla dobra ludzi. Życie ludzkie jest nieustannie zagrożone przez pokusy i zatruwane przez grzechy. Dobrym pokarmem człowieka są: słowa Ewangelii, sakramenty, modlitwy. Być może ktoś z was zostanie kiedyś kapłanem, zakonnicą, misjonarzem. Poświęcić całe życie Kraina siedmiu strumieni Była sobie szczęśliwa kraina, za górami, za lasami, za jeziorami… W tej krainie płynęło siedem małych rzek, które brały swój początek w górskich strumieniach. Nazywano ją krainą siedmiu strumieni. Woda w rzekach była czysta, smaczna i wszyscy używali jej do picia, gotowania, do prania i kąpieli. Po drugiej stronie gór mieszkał stary i zły (…)