Ewangelia ukazuje, jak bezkompromisowy prorok zostaje w bestialski sposób pozbawiony życia. Główni bohaterowie biesiady to: Jan – głosiciel prawdy, bezwolny Herod, podstępna Herodiada i Salome – ślepo zapatrzona w matkę. Inni biesiadnicy to osoby anonimowe. Nie można być bezimiennym. Trzeba się opowiedzieć po stronie prawdy.

Jezus uczynił uczniów świadkami wielu niezwykłych znaków i cudów. Jezus głosił także dobrą nowinę o królestwie Bożym. Apostołowie zostali posłani przez Jezusa, aby głosić Ewangelię, wzywać do nawrócenia i uzdrawiać chorych. Jezus domagał się od nich bezwzględnego zaufania. Poprzez chrzest staliśmy się uczestnikami Nowego Przymierza. Zostaliśmy zjednoczeni z Jezusem i włączeni do społeczności świętych i zbawionych. Istotą naszego chrześcijańskiego przepowiadania jest głoszenie śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

Wielu ludzi odchodzi od Jezusa, bo nie chce podjąć wyzwania bycia świadkiem, bo męczą ich wymagania, jakie stawia chrześcijaństwo. Historia Kościoła zna tysiące męczenników, którzy oddali swoje życie za wiarę. Św. Paweł Miki i towarzysze głosili Chrystusa wśród swoich rodaków. W 1597 r. rozpoczęły się prześladowania chrześcijan z rozkazu ówczesnego władcy Japonii. Paweł został aresztowany i poddany torturom. Jezus mówił: "Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony" (Mk 6,4). To odrzucenie przez swoich jest niejako wpisane w nasze chrześcijaństwo.

Św. Paweł przypomina nam, że winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach (Hbr 12,1). Warto zauważyć, że zarówno Jair jak i kobieta cierpiąca na krwotok, których wspomina dzisiejsza liturgia słowa, także biorą udział w „wyznaczonych zawodach”. Dla prawdziwego maratończyka to nie wygrana, ale ukończenie biegu jest nagrodą. Jedna z głównych zasad udziału w zawodach brzmi: widzisz metę – przyspiesz.

Wiara jest szczególną więzią z Bogiem, opartą na całkowitym zaufaniu. Nie jest formą pozytywnego myślenia, lecz pewnością, której źródłem jest tylko Bóg. Wyrazem wiary jest determinacja i odwaga. Pismo Święte bardzo często ukazuje jak wielką moc ma wiara. Każdy człowiek powołany jest do życia w wierze. Człowiek często ulega pokusie, aby wiarę przekuć na własne cele. Źródłem autentycznej wiary jest zawsze Bóg. Refleksja nad kondycją własnej wiary.

Królestwo Boże to przestrzeń duchowa należąca do Boga; łączy się nierozdzielnie z przyjęciem Jezusa Chrystusa. W królestwie Bożym doświadczamy pełnej wolności i podejmujemy walkę ze złem. Trzeba obcować z Panem, aby On – przez wyjaśnianie swojego słowa – pobudzał do wzrostu królestwo Boże w naszych sercach. Przyjąć Jezusa to zgodzić się na to, aby Jego słowo było rozstrzygające w naszym umyśle, sercu, wyobraźni, pragnieniach, emocjach, woli i zmysłach. Zgoda na królestwo Boże to przyzwolenie na sytuacje, które według ludzkiej miary zdają się przekraczać nasze możliwości.

Jedną z chorób naszych czasów jest depresja. Związana jest bardzo silnie nie tylko z osobistymi predyspozycjami psychicznymi człowieka, ale również z środowiskiem, w którym żyjemy, czy warunkami życiowymi. Dobrobyt przyzwyczaja człowieka do tego, że pewne rzeczy przychodzą o wiele łatwiej niż kiedyś i nie mamy w sobie akceptacji dla wysiłku i trudu. Rok 1841 – pierwsze oratorium św. Jana Bosko. Pomagał młodym ulicznikom znajdować pracę, a także zabierał ich na wycieczki i organizował zabawy. Odprawiał dla nich Msze św. i nabożeństwa oraz spowiadał. Św. Jan Bosko dawał tym młodym chłopcom nadzieję, że ich przeznaczeniem nie musi być wcale ulica, że można, mimo trudnej sytuacji życiowej, wiele osiągnąć. Św. Jan Bosko zrealizował tym samym słowa z Listu do Hebrajczyków: "Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę" (Hbr 10,23).

Obecność na Mszy św. nie oznacza jeszcze, że słuchacze są otwarci na słowo Boże. Bywa, że pada ono na drogę lub miejsce skaliste. Rozmowa z parafianinem, który opowiada o swojej rodzinie żyjącej niedzielnym słowem Bożym. Przykład żyznej gleby. Dar wolności sprawia, że zamykamy się lub otwieramy na słowo Boże. Żyzna gleba przynosi plon obfity, wydaje owoc.