Czwartek XVIII Tygodnia zwykłego Święto Przemienienia Pańskiego ks. Zenon Hanas Dn 7,9–10.13–14; 2 P 1,16–19; Mk 9,2–10 W skrócie: Przemienienie Jezusa na górze Tabor zobaczyło tylko trzech wybranych apostołów. Jezusowi nie chodziło o rozgłos, Jego Boskie pochodzenie i najgłębsza tożsamość Bożego Syna miały bowiem pozostać przedmiotem wiary, a nie empirycznych doświadczeń. Ci sami trzej uczniowie Jezusa, Piotr, Jakub i Jan, towarzyszyli Mu w innych wyjątkowych sytuacjach (przy uzdrowieniu zmarłej córeczki Jaira lub podczas modlitwy w Ogrodzie Oliwnym). Majestat i Boska chwała Jezusa ukazały się na chwilę. Było to ulotne wydarzenie, które miało przygotować całą wspólnotę uczniów Chrystusa na trudne chwile Jego męki i cierpienia. Chwała i majestat Jezusa ukazane w czasie Przemienienia należały do Jego najgłębszego jestestwa. Jezus nie stracił ich nigdy, nawet na Golgocie. Naoczni świadkowie