XXVIII Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Mdr 7,7–11; Hbr 4,12–13; Mk 10,17–30 W skrócie: Nowojorski jubiler, Timothy, czuł, że bogactwa tego świata nie są w stanie zaspokoić jego duchowego głodu. Zrobił różaniec z diamentów i modlił się na nim codziennie. W czasie pielgrzymki do Częstochowy usłyszał wewnętrzny głos, by pozostawić różaniec w kaplicy jako wotum. Timothy wstąpił do zgromadzenia kartuzów i zamieszkał jako eremita w pustelni w Górach Skalistych. Timothy jest żywym przykładem tego, że słowa Boże nie są tylko pobożnym życzeniem. Słowa z Księgi Mądrości stały się w jego życiu rzeczywistością: "Przyszedł na mnie duch Mądrości. Przeniosłem ją nad berła i trony i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa" (Mdr 7,7–8). Świadectwo, które przemienia świat Historia (…)

XXVII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 10,2–16 W skrócie: Najważniejszym miejscem na ziemi jest nasz dom rodzinny, wypełniony obecnością bliskich nam osób: mamy i taty, braci i sióstr. Jezus przypomina w Ewangelii, że nie ma na świecie żadnego piękniejszego miejsca niż dom i trzeba za wszelką cenę go bronić. Dzieci czasami bawią się w śluby. Sprawa małżeństwa osób dorosłych musi być dobrze przemyślana. Małżeństwo jest jedną z najważniejszych decyzji, jaką człowiek podejmuje w życiu. Od szczęścia małżonków zależy szczęście dzieci i całej rodziny, otoczenia itp. Można przygotować drobne upominki dla dzieci, które zechcą wziąć udział w dramie; a także szeroką wstęgę materiału lub papieru, przypominającą stułę. Ślub na niby W co się bawić?

XXVII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Rdz 2,18–24; Hbr 2,9–11; Mk 10,2–16 W skrócie: Małżeństwo – wspólnota miłości. Jedność małżonków na wzór jedności Trójcy Przenajświętszej. „Czy wolno oddalić żonę?” – problem św. Józefa. Małżeństwo i rodzina – miejsce duchowej walki. Miłość gotowa do ofiary – trzeba stracić, by zyskać. Wierna miłość małżonków jest obrazem miłości Boga do człowieka. Miłość nigdy nie ustaje (1 Kor 13,8). Miłość małżeńska Pytanie faryzeuszy „Czy wolno mężowi oddalić żonę?” – pytali Pana Jezusa faryzeusze. Można byłoby dzisiaj dodać wersję feministyczną: „Czy wolno żonie oddalić męża?”. Problem bowiem dotyczy obu stron. Pan Jezus przypomina, że źródłem i sensem związku małżeńskiego jest sam Bóg, który stworzył ich jako mężczyznę i kobietę. Powołał człowieka do istnienia z miłości i do (…)

XXVII Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Rdz 2,18–24; Hbr 2,9–11; Mk 10,2–16 W skrócie: Poetycka wizja stworzenia mężczyzny i kobiety doskonale pokazuje to, o czym mówi natchniony autor Księgi Rodzaju, a potwierdza sam Jezus w Ewangelii: Bóg stworzył mężczyznę i kobietę po to, by stanowili jedno w miłości, dlatego daje mężczyźnie kobietę jako odpowiednią dla niego pomoc (Rdz 2,18). Mężczyzna i kobieta stają się jednym ciałem (Rdz 2,24). To najsilniejsza więź międzyludzka, jaką można sobie wyobrazić. Dlaczego wobec tego doświadczamy rozpadu małżeństw? Dlaczego mamy pokusy rozdzielania tego, co Bóg uczynił jednością? Niewierność zaczyna się nie wtedy, kiedy jedna ze stron zadaje pytanie: „Czy mogę odejść?”. Brak jedności zaczyna się wtedy, kiedy małżonkowie przestają być dla siebie wsparciem, przestają okazywać sobie miłość. To jest owa „zatwardziałość serca”, o której mówił Jezus do faryzeuszów. Miłość i zatwardziałość serca Poetycka wizja stworzenia mężczyzny i kobiety

XXVI Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Czytamy dziś jeden z najbardziej bezpośrednich, wręcz szokujących fragmentów Ewangelii: o ucinaniu ręki, nogi itp. Niektórych ludzi określamy mianem gorszycieli. To, co robią, jest bardzo niewłaściwe. Podszepty, pokusy do czynienia złych rzeczy mogą pochodzić nie tylko od innych ludzi, ale także od nas samych. Trzeba czasem pomyśleć o własnych wadach i przyzwyczajeniach, które ograniczają nasz rozwój i nie pozwalają nam być dobrymi ludźmi. Trzeba też pamiętać o innych ludziach; nie można zamknąć się w kręgu własnych myśli, pragnień i przyjemności. Nie zatracić siebie Kamień młyński Przeczytaliśmy dziś jeden z najbardziej bezpośrednich, wręcz szokujących fragmentów Ewangelii: o ucinaniu ręki, nogi. Gdyby ktoś źle zrozumiał Ewangelię, to mógłby pomyśleć, że Pan Jezus naprawdę chce nas skrzywdzić. Najpierw sprawdźmy, czy uważnie słuchaliśmy. Kto (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Lb 11,25–29; Jk 5,1–6; Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Grzech zgorszenia staje się dzisiaj dla wielu ludzi swoistym sposobem na życie. Zgorszenie – zło, które uderza w „maluczkich”, deprawuje ich i wikła w sieci kłamstwa i grzechu. "Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie" (Łk 12,48). Co jest powodem grzechu? Dlaczego człowiek tak łatwo upada? Jakie jest źródło jedności z Bogiem i ludźmi? Istotą grzechu jest odrzucenie Chrystusa, odrzucenie miłości. Radykalizm chrześc?ański – "Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa" (Flp 3,8). Naprawę świata trzeba zacząć od siebie Grzech zgorszenia Grzech zgorszenia staje się dzisiaj sposobem na życie, zdobycie sławy i pieniędzy. Łamanie norm, zasad, ustalonego porządku, stanowi tło kulturowe dla grzechu zgorszenia. Często słyszymy, jak skandalizujący artysta lub jego promotor mówią: „Kolejne (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Lb 11,25–29; Jk 5,1–6; Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Pani Maria uosobieniem zazdrości. Pan Marian przykładem osoby czynnie gorszącej innych. Fachowe definicje zazdrości i zgorszenia autorstwa ks. Zbigniewa Sobolewskiego z Leksykonu wiedzy relig?nej dla młodzieży. Człowiek zazdrosny ma wewnętrzne przekonanie, że Bóg kocha innych bardziej niż jego i innych obdarza większymi darami. Gorszyciel skłania do grzechu innych ludzi, nierzadko dzieci i młodzież, co szczególnie jest krytykowane przez Jezusa Chrystusa. Pan Jezus potępia zazdrość i zgorszenie. Oba te grzechy doprowadzają do wielu innych grzechów, dlatego są tak niebezpieczne dla każdego człowieka, nie tylko chrześc?anina. Módlmy się o dar uwolnienia nas od zazdrości i zgorszenia. Zazdrość i zgorszenie Chorobliwa (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 9,30–37 W skrócie: Pan Jezus przypomina, że w dziecku jest coś wartego naśladowania. Apostołowie zapoczątkowali długi szereg ludzi, których nazywamy świętymi. Wielu ludzi na świecie pragnie dokonać czegoś niezwykłego. Ludzie święci to osoby, które naprawdę wyróżniły się pośród swego otoczenia. W porównaniu z wyczynami niektórych świętych księga Guinnessa wygląda jak elementarz przy encyklopedii. Każdy z nas może się wyróżnić w oczach Boga, wyróżnić czymś dobrym. W trakcie homilii dobrze byłoby mieć przygotowaną kartkę z „oryginalnymi” osiągnięciami niektórych świętych. Można wykorzystać przykłady z poniższej homilii lub przygotować własne. Księga rekordów ustawionych przez świętych Księga rekordów Guinessa Apostołowie pokłócili się dzisiaj, który z nich jest najważniejszy. Pewnie któryś z nich był (…)