XII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 4,35–41 W skrócie: Każdy człowiek był świadkiem burzy, piorunów lub innego zastraszającego zjawiska przyrody. Burza na jeziorze Galilejskim jest symbolem przeciwności i utrapień życiowych. Narody pogańskie tłumaczą sobie działanie żywiołów, przypisując je różnym bóstwom. Jezus ukazuje swoją władzę na siłami natury jako jeden ze znaków potwierdzających jego boskość. Dzisiaj często prosimy Boga o pomoc w walce z żywiołami. Prosimy także o pohamowanie żywiołów życiowych: nieszczęść, wypadków, przeciwności losu itp. W trakcie homilii potrzebne będą: stojąca w pobliżu ołtarza świeca i nagroda dla jednego dziecka. W środku burzy Skąd biorą się burze? Na początku chciałbym zadać pewne pytanie… naukowe. Chodzimy do szkoły, przynajmniej niektórzy, oglądamy telewizję, więc może znamy odpowiedź (…)

XI Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski  Ez 17,22–24; 2 Kor 5,6–10; Mk 4,26–34 W skrócie: Święty Jan Paweł II mówił w czasie jednej z pielgrzymek o potrzebie nowej ewangelizacji w naszej ojczyźnie. Ewangelizacja zwykle dotyczy krajów misyjnych, gdzieś w dalekiej Afryce czy Azji, a Polska to przecież kraj charakteryzujący się pełnymi kościołami podczas niedzielnych Mszy św. Czy potrzeba nam nowej ewangelizacji? Nie dostrzegamy kryzysu duchowego i moralnego, który jest o wiele groźniejszy od kryzysu gospodarczego. Ewangelizacja jest budowaniem królestwa Bożego na ziemi. W Królestwie Bożym wszyscy ludzie obdarzeni są taką samą miłością i dla wszystkich są te same obietnice. Jego początkiem jest miłość. Niewielkie i niepozorne ziarno Bożego królestwa zostało nam dane w sakramencie chrztu. Otwierając się na Bożą miłość oraz współpracując z otrzymaną łaską, pozwalamy na (…)

XI Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Ez 17,22–24; 2 Kor 5,6–10; Mk 4,26–34 W skrócie: Przypowieści Jezusa ukazują różne aspekty prawdy o królestwie Bożym. Królestwo Boże to panowanie Boga na ziemi. Może oznaczać również życie Boże w człowieku albo wspólnotę uczniów Jezusa na ziemi. Początki rozwoju życia Bożego w sercach ludzi, jak i samej wspólnoty wierzących, są bardzo niepozorne, a jednak niosą w sobie obietnicę wzrostu. Ziarno gorczycy jest maleńkie, a jednak wyrasta z niego wysoki krzew. Jezus rozpoczyna od małej grupki apostołów, którym głosi królestwo Boże, ale ta niepozorna wspólnota rozrośnie się i będą należeć do niej ludzie różnych ras i języków. Możemy przypuszczać, że uczniowie nie zawsze rozumieli przypowieści Jezusa, skoro usilnie proszą Go o dodatkowe wyjaśnienia. Jakie jest nasze rozumienie nauczania Jezusa? Czy stać nas na odwagę, by przyznać się, że czegoś (…)

XI Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 4,26–34 W skrócie: Królestwo Boże leży w sercu człowieka. Królestwo Boże dociera wszędzie, ale nie wszędzie ludzie chcą do niego na leżeć. Królestwo Boże jest przenoszone w sercach ludzi. Każdy może wziąć udział w jego wzroście. Poprzez naszą posługę, pomoc, życzliwość i zainteresowanie Jezus może przekazywać ludziom Dobrą Nowinę. Wzrost królestwa Bożego nie jest jeszcze zakończony. Głoszenie i utrzymanie w dobrym stanie królestwa Bożego jest zadaniem dla każdego z nas. W trakcie homilii potrzebne będą: dwie duże kartki papieru lub dwa bloczki notesowe (biurowe), najlepiej ze sklejonymi na jednym boku karteczkami. Na krańce ziemi Ziarna, które rosną

Piątek X Tygodnia zwykłego Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa ks. Dariusz Kwiatkowski Oz 11,1.3–4.8c–9; Ef 3,8–12.14–19; J 19,31–37 W skrócie: Głównym tematem uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa jest miłość Boga objawiona w Sercu Jezusa. Rozkwit kultu Serca Jezusa przypada na średniowiecze i związany jest z wielkimi mistykami tego okresu. W 1672 r. św. Jan z Eudes jako pierwszy otrzymał zgodę na odprawianie Mszy św. o Sercu Pana Jezusa. Był on spowiednikiem św. Małgorzaty Alacoque. Papież Leon XIII w 1899 r. poświęcił cały świat Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Serce można ofiarować drugiemu człowiekowi. To największy dar, jaki możemy komuś dać, ponieważ jest to dar samego siebie. W sercu Jezusa Nieskończona miłość Boża Można odnieść wrażenie, że (…)

X Niedziela zwykła ks. Piotr Libiszewski Rdz 3,9–15; 2 Kor 4,13–5,1; Mk 3,20–35 W skrócie: Grzech pierwszych rodziców skutkuje kłamstwem. Diabelska pokusa zawsze sprawia wrażenie interesującej i dobrej, ale jednocześnie posługuje się kłamstwem lub niedopowiedzeniami. Człowiek, który nie współpracuje z łaską Bożą, jest otwarty na diabelskie pokusy. Jezus pokazuje nam, jak należy pokonać szatana oraz wskazuje na siebie jako źródło mocy do pokonywania diabelskich pokus. Posłuszeństwo Jezusowi jest gwarantem duchowego wzrostu. Maryja pierwszą posłuszną służebnicą Pańską. Lekcja posłuszeństwa Nieposłuszeństwo Adama Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli powraca do początku dziejów ludzkości naznaczonych sukcesem diabła, który w rajskim ogrodzie pokonał człowieka. Przytoczony dziś fragment Księgi Rodzaju ilustruje skutki grzesznego nieposłuszeństwa. Prarodzice zapytani przez Boga o przyczynę nieposłuszeństwa (…)

X Niedziela zwykła o. Artur Borkowski Rdz 3,9–15; 2 Kor 4,13–5,1; Mk 3,20–35 W skrócie: Pan Jezus podejrzewany o związki z Belzebubem próbuje się tłumaczyć przed uczonymi w Piśmie. Nikt nie lubi, gdy go oskarżają. Jezusowi jest bardzo przykro, że nikt nie chce Go zrozumieć. Maryja wspiera swojego Syna. Jest zawsze w pobliżu, gdy Syn Jej potrzebuje. Najlepszy sposób na bycie blisko Jezusa to codzienna lektura Pisma Świętego. Homilia zakłada prowadzenie dialogu z dziećmi. Gdyby to było niemożliwe, pewne elementy trzeba przeformułować. Być blisko Jezusa Niesłusznie oskarżony Czy lubicie słuchać Pana Jezusa? Czy lubicie ten moment Mszy św., gdy ksiądz z ambony czyta Ewangelię, a później rozmawiamy o tym, co usłyszeliśmy? Czy dobrze wam się słucha słowa Bożego? (Dzieci odpowiadają chórem: Tak!) A wyobraźcie sobie, że gdy Pan Jezus chodził po ziemi, nie wszyscy chcieli Go słuchać. Uczeni w Piśmie bardzo się denerwowali, że uzdrawia, że wyrzuca złe duchy, że ma coraz więcej uczniów. Zaczęli Go oskarżać. Mówili, że (…)

X Niedziela zwykła o. Maksymilian Rdz 3,9–15; 2 Kor 4,13–5,1; Mk 3,20–35 W skrócie: Zło wykorzystuje kłamstwo, aby zwabić człowieka w swoje sidła. Jest łudząco podobne do dobra, dlatego ktoś, kto nie potrafi dobrze go ocenić, przyjmuje je jako dobro. Człowiek, który nie potrafi odróżnić dobra od zła, wpada w pułapkę szatana i wybiera pokusę. Wielu ludzi przeżywa różnorakie problemy: ekonomiczne, społeczne, zdrowotne, duchowe. Często problemy te przytłaczają nas tak bardzo, że nie potrafimy się odnaleźć. Człowiek jest zrezygnowany, wydaje mu się, że już nic nie ma sensu. Jednak nie wolno poddawać się zwątpieniu. Należy szukać ratunku u Pana. Bóg troszczy się o każdego człowieka, nie pozwoli, aby stała się nam krzywda. Szatan nie może być modny! Działalność złego (…)