Człowiek bywa obiektem manipulacji. Brak czujności skutkuje złymi wyborami. Nie można bezmyślnie ulegać cudzym prośbom, odpowiadamy za swoje decyzje.

Zderzenie z fałszywym cudem rodzi pytania o niedocenienie wartości Mszy św., która jest prawdziwym cudem. Ludzka pycha i pragnienie niezwykłości sprawiają, że nie dostrzegamy Boga i ignorujemy to dobro, które nas otacza, a które wydaje się tak zwyczajne i niepozorne. Najwięcej wartości w nasze życie wnoszą bliscy. To rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, przyjaciele są naszymi pierwszymi i najlepszymi nauczycielami. Moja parafialna świątynia i każda Msza św. jest największym darem i największym cudem dla każdego katolika.

Słowo Boże ukazuje w przypowieściach Bożą rzeczywistość. Jeremiasz mówi o garncarzu, który kształtuje dobre naczynia i przerabia te, które mu się nie udały. Ewangelista przedstawia przypowieść o sieci, z której wybiera się ryby dobre do spożycia, a złe wyrzuca się z powrotem do jeziora. Bóg jest naszym Panem. Pozwala istnieć dobrym i złym. Każdy ma szansę osiągnięcia królestwa niebieskiego.

Królestwo Boże jest porównane w przypowieściach do bezcennego skarbu i drogocennej perły. Królestwo Boże oznacza Jezusa. Bezcennym skarbem i drogocenną perłą jest sam Jezus Chrystus. Rolnik, który znalazł skarb oraz poszukiwacz pięknych pereł, który znalazł drogocenną perłę, sprzedali wszystko, co mieli, aby nabyć odnalezione skarby. Zbawienie przyszło do nas bez naszego wysiłku i zasługi. Ten dar trzeba przyjąć i nasza decyzja winna być natychmiastowa. Skarb jest bezcenny i tak wielki, że nie można go przegapić. Tym skarbem jest życie wieczne, które daje nam Jezus Chrystus.

Św. Ignacy Loyola przyjął święcenia kapłańskie po przemianie życia i studiach teologicznych. Założył Towarzystwo Jezusowe, zawsze wierne Ojcu Świętemu. Patron dnia dzisiejszego we wszystkim szukał Stwórcy i Jego spraw. Bóg pozwala wszystkim funkcjonować do końca żywota, mimo czynionego zła. Daje nam szansę nawrócenia.

Jezus w Ewangelii posługuje się przypowieściami, by ukazać piękno wzrostu królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnku gorczycy ukazuje moc głoszonego słowa Bożego, maleńkie, ale zasiane w dobrej ziemi staje się drzewem i daje schronienie ptakom. Zaczyn zakwasza ciasto, podobnie słowo Boże przemienia świat, czyni go bardziej ludzkim.

Niewola babilońska była efektem grzechów Izraela. Szansą na powrót do Ziemi Obiecanej jest poprawa i odejście od grzechu. Często dajemy się zwieść pokusom szatana, ponieważ imitują dobro i wprowadzają człowieka w błąd. Człowiekowi coraz trudniej jest odróżnić dobro od zła. Słowo Boga i relacja z Nim poprzez sakramenty święte pozwala nam odróżnić dobro od zła. Szatan jest nieprzyjacielem człowieka, pragnie naszej zagłady. Ale w walce z nim nie jesteśmy sami – jest po naszej stronie Ktoś o wiele mocniejszy od szatana – Bóg.

Każdy człowiek w trudnych okolicznościach pragnie usłyszeć słowa wsparcia i pocieszenia. Różne mogą być przeszkody w słuchaniu słowa Bożego. Pierwszą jest szatan – ojciec kłamstwa oraz przeciwnik Boga i człowieka. Przeszkodą może być także człowiek i jego styl życia. Powierzchowność, zabieganie, brak czasu na refleksję sprawiają, że nawet jeśli człowiek usłyszy słowo, to nie jest w stanie nim żyć, ponieważ ono nie zapuści korzeni w jego sercu. Bóg przychodzi do człowieka z Dobrą Nowiną o zbawieniu. Prawdziwe nawrócenie jest owocem przyjęcia słowa Bożego. Jezus Chrystus pragnie, aby Jego słowo zostało przyjęte i wypełnione w naszym codziennym życiu.