III Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Mk 1,14–20 W skrócie: Królestwo Boże przybliża się do nas w Osobie Króla nieba i ziemi. Pełnienie woli Ojca – znak synowskiej godności. Droga za Jezusem – Bóg w centrum mojego życia. Bóg stał się człowiekiem, by włączyć nas w sprawy Boże. Jezus ma prawo, by powiedzieć w każdej chwili: Pójdź za Mną. Przykład powołania św. Faustyny. Radykalizm powołania – natychmiast zostawili wszystko. Jezu, uczyń ze mną co Ci się podoba. Jezus nas powołuje Wypełnienie czasu Czas jest człowiekowi dany i zadany. Od nas zależy, czym go wypełnimy. Pan Jezus, rozpoczynając publiczną działalność, ukazuje najpierw bliskość królestwa Bożego. Oto skończył się czas oczekiwania, czas zapowiedzi i obietnicy. W synagodze, w swoim rodzinnym mieście, gdy odczytał proroctwo Izajasza, powiedział: Dziś spełniły (…)

III Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Jon 3,1–5.10; 1 Kor 7,29–31; Mk 1,14–20 W skrócie: Grzechy mieszkańców Niniwy, które pobudzały Boga do gniewu, zdają się w zwielokrotniony sposób przejawiać w naszym świecie: wyzysk, życie na koszt słabszych, przestępczość, deptanie godności człowieka, lekceważenie Boga. Podobnie jak Niniwa, również nasz świat choruje na coraz więcej dobrobytu i wygody, zysku i dochodów, zabezpieczeń i spokoju... a coraz mniej w nim miejsca dla Boga. Mieszkańcy Niniwy nie zlekceważyli głosu Boga. Nie zawiódł ich zmysł samozachowawczy. Głos Boga dociera do nas m.in. poprzez liturgię Kościoła. W niej Jezus ponownie wzywa nas do nawrócenia i wiary w Ewangelię. Nawrócenie jest poważnym przełomem, decydującym o zmianie sposobu myślenia, kierunku życia i postępowania. Nawrócenie jest warunkiem pójścia (…)

II Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk J 1,35–42 W skrócie: Jezus jest Barankiem Bożym. Zaczyna się czas odkupienia ludzkości. Niekiedy zdarza się nam postąpić niezbyt grzecznie, niezbyt uprzejmie i szukamy sposobu, jak to wszystko załagodzić. Izraelici przynosili ofiary dla Boga do świątyni w Jerozolimie. Człowiek popełnił na początku istnienia grzech pierworodny, który skazywał nas na wieczną śmierć. Pan Jezus stał się ofiarą przebłagalną za grzechy całego świata. Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata – powtarzamy w Eucharystii. Baranek Boży Mesjasz i Baranek Jan Chrzciciel poprzedzał przyjście Jezusa, musiał wskazać Mesjasza wszystkim Żydom. Uczynił to bezbłędnie, ale przy okazji nazwał Mesjasza pewnym dziwnym imieniem. To imię to nazwa zwierzęcia. Kto usłyszał? (…)

II Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński 1 Sm 3,3b–10.19; 1 Kor 6,13c–15a.17-20; J 1,35–42 W skrócie: Czas mierzymy za pomocą zegarka, ale odliczamy go od ważnych wydarzeń życiowych. To one stanowią kamienie milowe, które organizują czas. Tak dzieje się w życiu społeczeństw, tak dzieje się też w życiu osobistym. Św. Jan Ewangelista zapamiętał dokładnie, ze szczegółami, moment swojego spotkania z Jezusem: to był moment, w którym zaczął się czas jego wiary, w którym zmieniło się jego życie. To był jego kamień milowy, dlatego tak dokładnie go zapamiętał. W pierwszym czytaniu jesteśmy świadkami powołania Samuela. Również jego czas rozpoczął się od osobistej odpowiedzi na wołanie Boga. To wydarzenie odmieniło jego życie. Zaczęła się historia jego służby jako proroka. Nasza wiara zaczyna się od spotkania z Bogiem, od osobistego przyjęcia Jezusa. Warto to przypomnieć na (…)

II Niedziela zwykła ks. Jerzy Gugała SAC 1 Sm 3,3b–10.19; 1 Kor 6,13c–15a.17–20; J 1,35–42 W skrócie: Nie możemy być obojętni na Bożą obecność. To od naszej postawy zależy ilość kapłanów i osób konsekrowanych. Powołanie Samuela. Powołanie Apostołów. Powołanie św. Pawła. Bóg powołuje w różny sposób i choć inicjatywa zawsze jest od Boga, to czyni to przy współpracy innych ludzi. Nasze świadectwo jest wymagane, aby Bóg powoływał do służby kapłańskiej i zakonnej. Szczególne powołanie „Wtedy Pan zawołał Samuela” – a dokonało się to wtedy, gdy młody chłopiec imieniem Samuel spał w „przybytku Pana”. „Chodźcie, a zobaczycie” – to zaproszenie kieruje Chrystus (…)

Niedziela Chrztu Pańskiego ks. Janusz Stańczuk Mk 1,6b–11 W skrócie: Na zakończenie okresu Bożego Narodzenia czytamy Ewangelię opisującą scenę chrztu Pana Jezusa. Właśnie w momencie chrztu kończy się – można powiedzieć – pierwszy, ukryty etap życia Pana Jezusa, rozpoczęty w Betlejem . Człowiek utracił raj, utracił królestwo Boże i musi tam powrócić. Chrzest jest pierwszym i najważniejszym krokiem na drodze powrotnej do raju. Pan Jezus dał ludziom szansę: wziął na siebie winę i karę za grzechy innych, a zostawiając nam chrzest – pozwolił przejść przez oczyszczenie z winy za pierwszy grzech człowieka, grzech pierworodny. Dzięki sakramentowi chrztu staliśmy się znowu dziedzicami nieba i dziećmi Bożymi. Podczas Mszy można wykorzystać – jako ilustrację – dużą lalkę lub pluszową zabawkę. Jezus przeszedł pierwszy Kogo można ochrzcić? Przyniosłem dziś ze sobą lalkę, którą pożyczyłem od pewnej dziewczynki. A (…)

Niedziela Chrztu Pańskiego ks. Szymon Iz 42,1–4.6–7; Dz 10,34–38; Mk 1,6b–11 W skrócie: Niedziela Chrztu Pańskiego przenosi nas nad rzekę Jordan. Chrzest udzielany przez Jana Chrzciciela był chrztem nawrócenia i pokuty. Chrzest Jezusowy jest chrztem z Ducha Świętego. W tym sakramencie otrzymujemy niewidzialną moc Ducha Bożego, dzięki któremu zostajemy włączeni we wspólnotę Kościoła i zostajemy obmyci z grzechu pierworodnego. Otrzymane na chrzcie imię wyraża godność człowieka. Znak krzyża na czole to znak przynależności do Jezusa i Jego Kościoła. Namaszczenie olejem wyraża, że człowiek staje się wybrańcem Boga, który umacnia go mocą Bożą. Człowiek staje się czysty i niewinny. Biała szata to przyobleczenie się w Chrystusa. Światło to symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Od momentu chrztu św. drogowskazem dla człowieka staje się osoba Jezusa (…)

Niedziela Chrztu Pańskiego ks. Tadeusz Polak Mk 1,6b–11 W skrócie:  Bóg ma upodobanie w tym, co dobre. Odrzucenie Bożej łaski – upodobanie w złym. Bóg szuka człowieka, stając się człowiekiem. Pokora Jana Chrzciciela – to ja potrzebuję chrztu. Bóg potrzebuje człowieka w dziele zbawczym. Otwarte niebo – zapowiedź ostatecznego triumfu miłosierdzia nad grzechem. Cel ostateczny naszego człowieczeństwa: przebóstwienie w zjednoczeniu z Trójjedynym Bogiem. Bóg nam objawia nasze przeznaczenie Upodobanie do dobra i zła Człowiek ma różne upodobania. Nieraz tak bywa, że lubi to, co złe, grzeszne i niegodziwe. Św. Bernardetta zapytana przez komisję teologów, kto to jest grzesznik, (…)