XXVI Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Ez 18,25–28; Flp 2,1–11; Mt 21,28–32 W skrócie: Dzisiejsza Ewangelia – podobnie jak przed tygodniem – opowiada o winnicy, czyli o ogrodzie, w którym rosną winogrona. Winnicą Pana Boga jest cały świat, wszyscy ludzie, którzy powinni przynosić dobre owoce swojego życia. Każdy człowiek nosi w sobie dobre i złe cechy. Wśród złych jest m.in. obojętność, a czasem lenistwo w pełnieniu dobrych czynów. Od chrześc?an Bóg wymaga więcej niż od innych ludzi, bo nazywa ich swoimi dziećmi, swoimi synami. Pan Jezus zaprasza swoich uczniów, aby dzięki modlitwie, sakramentom, osobistej refleksji czy opamiętaniu zwalczali swoje lenistwo i obojętność. Z jakiego jesteś plemienia? Kto jest kim? Spróbujmy (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas SAC Ez 18,25–28; Flp 2,1–11; Mt 21,28–32 W skrócie: Dzisiejsza przypowieść Pana Jezusa prezentuje dwie możliwości synowskiego zachowania wobec ojca. Pisząc sztukę teatralną na podstawie tej przypowieści, można by było przewidzieć w niej role dla kolejnych dwóch synów. Trzeci syn mógłby zagrać całkowitego, otwartego buntownika wobec ojca. Czwarta rola byłaby przeznaczona dla syna idealnego, posłusznego jak w bajkowym świecie. W przypowieści Jezusa nie znalazło się jednak miejsca ani dla otwartego buntownika ani dla ideału bez cienia i skazy. Pan Jezus chciał ukazać dwie postawy, które spotykał w czasie swojej publicznej działalności i głoszenia Bożego królestwa. Robotnicy w winnicy Pańskiej Przypowieść o dwóch braciach Dzisiejsza przypowieść Pana (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Ez 18,25–28; Flp 2,1–11; Mt 21,28–32 W skrócie: Przykład dzieci bawiących się w parku i kobiety zwracającej im uwagę pokazuje, jak często próbujemy dostosować Boże przykazania do naszej wygody. Pierwsze czytanie ukazuje nam właśnie taką postawę: lud współczesny Ezechielowi stawiał Bogu zarzuty, że Jego sposób postępowania nie jest słuszny. Ezechiel broni Bożego sposobu myślenia. Za każdym razem, kiedy – znając przykazania – robimy i tak po swojemu, zakładamy, że sposób postępowania Boga nie jest słuszny. Często tak się dzieje w dziedzinie moralnej. Teoretycznie uznajemy słuszność przykazań, w praktyce – czynimy to, co my uważamy za słuszne. Jedynie Bóg może sądzić ludzi "Nieaktualna" Biblia Pewien chłopiec bawił się w parku razem ze swoją siostrą. Dzieci na ogół nie bawią się zbyt cicho, a starszym (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak  Mt 20,1–16a W skrócie: Głównym tematem przypowieści o robotnikach najmowanych do pracy w winnicy jest dobroć i hojność Boga. Właściciel i gospodarz winnicy to Bóg. Zatrudniani przez gospodarza robotnicy to wszyscy ludzie. Bóg nie dzieli ludzi na klasy, kategorie, na lepszych i gorszych, na zasługujących na Jego miłość i niezasługujących. Wszyscy mogą wejść do Jego królestwa. Nawet „spóźnialscy”! Sprawiedliwość rozumiana potocznie jako „oddanie każdemu, tego, co mu się słusznie należy”, jest wyraźnie podporządkowana dobroci. Robotnicy ostatniej godziny Nie wszyscy pracownicy są sprawiedliwie traktowani Od pewnego (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 55,6–9; Flp 1,20c–24.27a; Mt 20,1–16a W skrócie: Przypowieść o pracownikach w winnicy jest jedną z najtrudniejszych do wyjaśnienia. Również dziś zachowanie właściciela winnicy szokuje i wzbudza kontrowersje. Żyjemy w czasach, w których ludzie dążą do osiągnięcia szybkich zysków i robienia dobrych interesów. Wielu współczesnych pracodawców nie okazuje pracownikom najmniejszego współczucia. Właściciel winnicy wypłacił wszystkim robotnikom taką samą ilość pieniędzy, ponieważ jest dobry. Być dobrym jak Bóg Pracodawca i robotnicy

XXV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mt 20,1–16a W skrócie: Postępowanie właściciela winnicy zawsze będzie nas trochę dziwiło, bowiem od najmłodszych lat jesteśmy uczeni innej sprawiedliwości. Pan Bóg – który w przypowieści występuje jako właściciel winnicy – nagradza ludzi jednakowo, bez względu na to, ile godzin pracowali. Boża sprawiedliwość jest inna niż ludzkie pojęcie sprawiedliwości. Zawsze zawiera element miłosierdzia i dobroczynnej hojności. Pan Bóg kocha każdego człowieka tak samo mocno jak innych i szuka dla niego pomocy. Inna sprawiedliwość Dziwny gospodarz Kto potrafi jeszcze raz, własnymi słowami, opowiedzieć o dziwnym zachowaniu właściciela (…)

XVI Niedziela zwykła XXIV Niedziela zwykła Święto Podwyższenia Krzyża Świętego ks. Tadeusz Polak J 3,13–17 W skrócie: Tajemnica krzyża: poniżenie i wywyższenie. Chrystus wywyższa krzyż, czyniąc z niego znak miłości. Przykład ofiary syna, która ratuje niewinnych ludzi. Kochać, to dawać siebie: przykład sługi Bożego Jana Pawła II. Zwycięstwo miłości ofiarniczej. Podwyższenie Krzyża – nadzieja dla wszystkich poniżonych. Podwyższenie Krzyża Krzyż jako narzędzie męki Święto dzisiejsze ukazuje nam Krzyż Chrystusa, który jest naszą chwałą i wywyższeniem. Oczywiście, sam w sobie, jako przedmiot kaźni, budzi grozę i mówi o poniżeniu człowieka. Umierający na nim skazaniec albo zasłużył (…)

XXIV Niedziela zwykła Święto Podwyższenia Krzyża Świętego ks. Zenon Hanas Lb 21,4b–9; Flp 2,6–11;J 3,13–17 W skrócie: Tendencja do usuwania krzyży z miejsc publicznych staje się dziś swego rodzaju modą. Wydaje się to dziwne, że symbol ten może wywoływać tak wiele emocji w świecie, który zdaje się tak oświecony, uświadomiony i wyedukowany. Święto Podwyższenia Krzyża zaprasza nas, by odpowiedzieć sobie na pytania o znaczenie Krzyża i powody odrzucania go. Niektórzy odrzucają Krzyż, nie mogąc znieść wspomnienia tragicznego wyroku i nieludzkiej egzekucji na Jezusie. Inni stawiają go na ubocze, gdyż konfrontuje ich z prawdą o zmartwychwstaniu. Inni odrzucają Krzyż z powodu ciemnych kart w historii chrześc?aństwa. W Krzyżu zbawienie Usuwanie krzyży z miejsc (…)