XXXII Niedziela zwykła Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej ks. Jan Augustynowicz Ez 47,1–2.8–9.12; 1 Kor 3,9b–11.16–17; J 2,13–22 W skrócie: Bazylika Laterańska jest katedrą biskupa Rzymu. Obchody święta poświęcenia tej bazyliki, zbudowanej przez cesarza Konstantyna ku czci Zbawiciela jako siedziby papieży, stanowią znak miłości i jedności z Namiestnikiem Chrystusa i Następcą św. Piotra. Przeżywając dzisiejsze święto, Kościół dziękuje Bogu za tę świątynię, nazywaną „Matką i Głową wszystkich kościołów Miasta i Świata”. Została ona konsekrowana 9 listopada 324 r. Bazylika św. Jana na Lateranie w Rzymie była miejscem wielu zgromadzeń synodalnych i soborowych. Aż do niewoli awiniońskiej w XIV w. rezydowało tam 161 kolejnych papieży i odbyło się pięć soborów powszechnych. Dopiero papież Grzegorz IX w 1377 r. przeniósł swoją siedzibę na Wzgórze Watykańskie.

XXXII Niedziela zwykła Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej ks. Janusz Stańczuk J 2,13–22 W skrócie: Dlaczego Pan Jezus zachował się dziś tak groźnie? Czym była świątynia w Jerozolimie? W jaki sposób różniła się od naszych świątyń? Człowiek, chociaż patrzy ku przyszłości, wspomina również dawne wydarzenia, które nie pozostały bez wpływu na jego obecne życie. Jednym z takich wydarzeń było uzyskanie przez chrześc?aństwo wolności i swobody działania. Bazylika Laterańska stała się zewnętrznym, symbolicznym już dziś przejawem wolności w głoszeniu Ewangelii. W czasie Mszy św. można wykorzystać kilka starych przedmiotów domowego użytku, np. żelazko, starą książkę, klamkę itp. Był taki dzień Szacunek dla (…)

XXXI Niedziela zwykła Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych ks. Sylwester Matusiak Hi 19,1.23–27a; 1 Kor 15,20–24a; Łk 23,44–46.50.52–53; 24,1–6a W skrócie: Zwracamy myśli ku tym, którzy od nas odeszli już na zawsze. Odwiedzając miejsca ich wiecznego spoczynku, warto zadać sobie pytanie o sens i znaczenie Dnia Zadusznego. Jest to dzień szczególnej wspólnoty ze zmarłymi. Jest to dzień modlitewnej z nimi solidarności i naszej wdzięczności za wszystko, co przez nich stało się naszym udziałem. Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych to również okazja i szansa dla nas samych, aby dokonać refleksji nad naszym życie i jego celem. Dzień Zaduszny przypomina nam prawdę o kruchości ludzkiej egzystencji i wiecznej przyszłości po śmierci. Rzeczy ostateczne są nieuniknione. Życie stwarza nam szanse, by się na nie przygotować i wybrać te właściwe cele, do których Bóg nas (…)

XXXI Niedziela zwykła Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych ks. Tomasz Opaliński Hi 19,1.23–27a; 1 Kor 15,20–24a; Łk 23,44–46.50.52–53; 24,1–6a W skrócie: Śmierć na ogół nie dotyka młodego człowieka osobiście: spotyka się z nią częściej w filmach czy grach komputerowych. Dopiero, gdy staniemy twarzą w twarz ze śmiercią kogoś bliskiego, przestaje ona być abstrakcyjna, i dopiero wtedy budzi bunt i podstawowe pytania o sens życia. Te pytania zadał sobie Hiob, kiedy stracił cały swój majątek i wszystkich najbliższych. Pytał wtedy o trwałość wszystkiego, czego w życiu doświadczył. Odpowiedzią Hioba było zaufanie Bogu, akt wiary, który nabrał wagi dopiero wtedy, kiedy utracił wszystko, na czym opierał swoje dotychczasowe życie. Bóg sam daje odpowiedź na pytanie o sens życia. Odpowiada nie słowami, ale osobiście: Jezus ponosi śmierć i zmartwychwstaje, aby (…)

XXXI Niedziela zwykła Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych ks. Janusz Stańczuk Łk 23,44–46.50.52–53; 24,1–6a W skrócie: Najsłynniejszym grobem świata jest grób Pana Jezusa. Ten grób jest dzisiaj pusty. Chrystus pokonał śmierć. Dzisiaj myślimy o ludziach zmarłych, o tych, których znaliśmy, kochaliśmy. Czy są już w niebie? Cały Kościół modli się zawsze za zmarłych i wszyscy jesteśmy do tej modlitwy zaproszeni. Według starego zwyczaju w Dzień Zaduszny, a także w uroczystość Wszystkich Świętych, można odprawić na cmentarzu specjalną procesję z modlitwami w intencji zmarłych ludzi. Bardzo się martwimy i przeżywamy śmierć naszych bliskich, ale wierzymy, że ostatnie słowo nie należy do śmierci, tylko do Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał. W czasie Mszy św. potrzebne będą następujące rekwizyty: pięć dużych, nagrobnych zniczy (można również przygotować pięć kwiatów, np. chryzantem) oraz ięć dużych fotografii (lub slajdów) z podobiznami osób, za które modlimy się w czasie procesji w (…)

Sobota XXX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wszystkich Świętych ks. Tadeusz Polak Ap 7,2–4.9–14; 1 J 3,1–3; Mt 5,1–12a W skrócie: Wzór wszystkich świętych na Górze Błogosławieństw. Czas jest dany i zadany, by wypełniać go wiernością i miłością do Boga. Wolność to najwyższa wartość współczesnego świata. Fałszywe rozumienie wolności. Konstytucja wolności – osiem błogosławieństw. Błogosławione jest to ubóstwo, które jest wolne od przywiązania do dóbr doczesnych. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was. Błogosławieni są ci, którzy dochowują wierności Bogu w różnych życiowych doświadczeniach. Wolność dzieci Bożych Recepta na świętość W listopadzie, gdy modlimy się za zmarłych i nawiedzamy cmentarze – dotykamy spraw ostatecznych. Życie (…)

Sobota XXX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wszystkich Świętych ks. Zenon Hanas SAC Ap 7,2–4.9–14; 1 J 3,1–3; Mt 5,1–12a W skrócie: Świętość kojarzy się zazwyczaj z doskonałością pod każdym względem. Kiedy czytamy żywoty różnych świętych, wydaje nam się, że świętość nie jest dla zwykłych ludzi. Święci nie są jednak ulepieni z innej gliny. To nie ludzie nadzwyczajni lub niezwyczajni, żyjący gdzieś w odległych krajach lub zamierzchłych czasach. Święci to nasi bliscy, krewni, znajomi. Święci to ludzie szczęśliwi i pełni prostoty w swojej nieskazitelnej uczciwości i rzetelności. Starają się żyć według ośmiu błogosławieństw. Niekiedy w oczach świata święci to nieudacznicy życiowi, którym się nie wiedzie, bo nie umieli się dobrze ustawić lub zapomnieli, że trzeba dbać o swoje interesy. Chcą oni jednak żyć po Bożemu i wierzą, że można świat po Bożemu poukładać. Rozliczani z miłości

Sobota XXX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wszystkich Świętych ks. Janusz Stańczuk Mt 5,1–12a W skrócie: Święci odważyli się zaryzykować i pójść za głosem Boga. W zamian za to zostali ludźmi szczęśliwymi, spełnionymi i osiągnęli chwałę nieba. Święci rozpoczęli swoją drogę do nieba tutaj, na ziemi. Czy łatwiej jest od samego początku życia szukać Boga i unikać zła? Czy łatwiej jest najpierw sparzyć się, rozczarować światem, ludźmi, by potem tym mocniej przylgnąć do Boga? Każdy człowiek musi podjąć bardzo poważną decyzję: jak przejść przez życie? Często boimy się, że Pan Bóg zażąda od nas zbyt wiele, że za dużo stracimy. W czasie Mszy św. potrzebne będą następujące rekwizyty: trzy płócienne lub foliowe worki (nieprzezroczyste), trzy niewielkie zabawki dla dzieci (maskotki, flamastry itp.). Ryzyko Kto to jest (…)