• 21 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(dorośli), 21 kwietnia 2014

    Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy ks. Sylwester Matusiak Dz 2,14.22–32; Mt 28,8–15 W skrócie: Relacje ewangelistów różnią się znacznie w opisie poranka wielkanocnego i wydarzeń popaschalnych. Teksty Nowego Testamentu świadczą o teologicznym podejściu ewangelistów do faktu zmartwychwstania Jezusa. Zmartwychwstanie Jezusa różni się od wskrzeszenia np. Łazarza czy córki Jaira. Jest z jednej strony faktem historycznym, ale równocześnie przedmiotem wiary (por. KKK, 646). Relacje ewangelistów ukazują wiele spotkań ze Zmartwychwstałym i zwracają równocześnie uwagę na obecność Jezusa w Kościele, wśród wierzących. Spotkania z Jezusem Pragnienie zobaczenia Jezusa „Nigdy nie widziałam Pana Jezusa w ludzkiej postaci. Nie słyszałam Jego głosu. Urodziłam się już po (…)

    Czytaj całość
  • 21 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(młodzież), 21 kwietnia 2014

    Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy ks. Zenon Hanas Dz 2,14.22–32; Mt 28,8–15 W skrócie: Niekiedy zaciera się też ślady o dobrych wydarzeniach, choć dzieje się to o wiele rzadziej i motywy są bardziej złożone. Zmartwychwstanie samo w sobie było dobrym wydarzeniem. Ale dziś słyszymy w Ewangelii o próbie manipulacji pamięcią o wydarzeniach przy grobie Jezusa. Zacieranie śladów po zmartwychwstaniu polegało też na usuwaniu wszelkich świadków i zmuszeniu ich do milczenia (według tradycji niemal wszyscy uczniowie Jezusa oddali życie za tę prawdę). Prawda tryumfuje Zacieranie śladów zbrodni W 2007 roku na ekrany kin wszedł film „Katyń”. Zapewne większość z nas go oglądała i pamięta poruszające sceny egzekucji polskich oficerów. Film ten opowiada o (…)

    Czytaj całość
  • 21 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(dzieci), 21 kwietnia 2014

    Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy ks. Janusz Stańczuk Dz 2,14.22–32; Mt 28,8–15 Dla osób, które wezmą udział w prezentacji, można przygotować symboliczne przebrania: duży młot, całun. Potrzebne będą wyraźnie wydrukowane teksty wywiadów z poniższej homilii, chyba że można przygotować dzieci wcześniej do takiej roli. W skrócie: Dla nas, chrześc?an, wszystko, co wiąże się ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa, ma ogromną wartość. Najważniejszymi świadkami wydarzeń są zawsze ludzie, ale myślimy także o przedmiotach – „milczących świadkach” tamtych dni. Po zmartwychwstaniu znaleźli się ludzie, którzy chcieli zatuszować „sprawę Jezusa z Nazaretu”. Ten proces trwa również dzisiaj. Nietypowi świadkowie Fałszowanie historii Uroczystość Zmartwychwstania ma dla nas olbrzymią wartość. Ale dzisiejsza Ewangelia przypomina, że nie wszyscy byli zadowoleni ze zmartwychwstania Chrystusa. Znaleźli się ludzie, którzy chcieli (…)

    Czytaj całość
  • 20 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(dorośli), 20 kwietnia 2014

    Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania Pańskiego ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 10,34a.37–43; Kol 3,1–4 lub 1 Kor 5,6b–8; J 20,1–9 W skrócie: Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest powstaniem ze śmierci Życia, które nigdy nie przeminie i nie skończy się. Tym Życiem jest Zmartwychwstały Chrystus. Żadne siły tego świata nie mają tyle mocy, aby zagłuszyć i zabić prawdę o zmartwychwstaniu Jezusa. Przez swoje zmartwychwstanie Jezus Chrystus pokonał największego wroga ludzkości – śmierć i ojca śmierci, czyli szatana. W sakramencie chrztu zostaliśmy zanurzeni w śmierci jak i w zmartwychwstaniu Chrystusa i dlatego razem z Chrystusem przechodzimy ze śmierci do życia. Chrystus zmartwychwstał i żyje Tegoroczną uroczystość Zmartwychwstania Chrystusa przeżywamy w rozkwicie wiosny. Cały świat żyje i cieszy się (…)

    Czytaj całość
  • 20 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(młodzież), 20 kwietnia 2014

    Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania Pańskiego o. Robert Więcek SJ Dz 10,34a.37–43; Kol 3,1–4; J 20,1–9 W skrócie: Maria Magdalena zachowuje się jak kobieta, której umarł ktoś bardzo bliski. Doświadczyła bólu przenikającego do szpiku kości. Idzie, by być w pobliżu miejsca pochówku Zbawiciela.  Niewyobrażalna jest sytuacja, w której idziemy na cmentarz i odkrywamy, iż grób jest otwarty. Rozpacz przeplatana nadzieją, niedowierzanie ze zdumieniem. Co mówi nam odsunięty kamień? Do czego zachęca? Magdalena nie rozumie, ale biegnie do apostołów. Zmartwychwstały staje na jej drodze, staje na drodze każdego człowieka. Nie będzie (…)

    Czytaj całość
  • 20 kwi
    2014
    Homilia świąteczna(dzieci), 20 kwietnia 2014

    Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania Pańskiego ks. Janusz Stańczuk Dz 10,34a.37–43; Kol 3,1–4; J 20,1–9 W skrócie: W tym przepowiadaniu wszyscy mamy przywilej, ale i obowiązek, uczestniczyć z gorliwością i miłością dla innych ludzi. Do tego przepowiadania musimy się przygotowywać, a jednocześnie poszukiwać takich sytuacji i takich osób, którym możemy pomóc odnaleźć Boga. Pomoce -małe kartki z pojedynczymi wyrazami, złożone do koszyka. Liczba kartek zależy od przyjętej koncepcji homilii: po jednej dla każdego dziecka lub tylko dla tych dzieci, które zgłoszą się do (…)

    Czytaj całość
  • 19 kwi
    2014
    Homilia świąteczna, 19 kwietnia 2014

    Wielka Sobota Wigilia Paschalna ks. Józef Pierzchalski Rdz 1,1–2,2; Rdz 22,1–18; Wj 14,15–15,1; Iz 54,4a.5–14; Iz 55,1–11; Ba 3,9–15.32–4,4; Ez 36,16–17a.18–28; Rz 6,3–11; Mk 16,1–8 W skrócie: Siłą kobiet jest ich wierność Panu, dlatego podążają do grobu Jezusa, by namaścić Jego ciało. Kamień na grobie Jezusa symbolizuje to wszystko, z czym nie potrafimy sobie poradzić, co wydaje nam się ponad siły. Wejście kobiet do wnętrza grobu wymaga odwagi. Człowieka ogarnia lęk, gdy staje w obliczu działania Boga. Kobiety wspierają się wzajemnie. Są razem w niepojętej dla nich sytuacji – w ciemności, przerażone, słuchają wyjaśnień anioła. Trudno je pojąć ludzkim umysłem. Strach opowiedzieć innym o niezwykłym doświadczeniu. Szok, jaki przeżyły kobiety w pustym grobie, jest wstępem do przyjęcia prawdy o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Chrystus prawdziwie zmartwychwstał Kobiety (…)

    Czytaj całość
  • 18 kwi
    2014
    Homilia świąteczna, 18 kwietnia 2014

    Święte Triduum Paschalne Wielki Piątek Męki Pańskiej ks. Zenon Hanas SAC Iz 52,13–53,12; Hbr 4,14–16;5,7–9; J 18,1 – 19,42 W skrócie: W Jezusie wypełniły się słowa proroka Izajasza z „Pieśni o cierpiącym słudze Jahwe”, które słyszeliśmy w dzisiejszym pierwszym czytaniu. To On jest Tym, który za nasze winy został zbity na śmierć. To w Jego ranach jest nasze zdrowie. Słowa Izajasza wypełniają się od dwóch tysięcy lat – biedni i bogacze, królowie i poddani przychodzą, by oddać pokłon Zbawicielowi wiszącemu na krzyżu. Przychodzą ze wszystkich stron świata. Słowa Izajasza spełniają się również w dzisiejszej liturgii. Jest ona ukształtowana w sposób szczególny, inny niż zazwyczaj. Koncentruje się na historycznym wydarzeniu męki i śmierci Chrystusa, angażując nas całych: nasz słuch, wzrok i serce. Wykonało się Jak wielu osłupiało na jego widok, tak nieludzko (…)

    Czytaj całość
  • 1
  • …
  • 273
  • 274
  • 275
  • 276
  • 277
  • …
  • 311