Znaki pogubienia się współczesnego człowieka. Brak szacunku dla świętości. Brak szacunku dla słowa. Chrystusowe napomnienie.

W końcowej części dzisiejszej Ewangelii Mateusz pisze, że kiedy uczniowie zebrali resztki jedzenia, napełnili nimi siedem koszów. Może zapytamy: w jakim celu Jezus stworzył ten nadmiar pożywienia?  Siedem koszów chleba symbolizuje Eucharystię, którą będą rozdawać wiernym Jego przyszli apostołowie – kapłani. Nadprogramowe kosze to także wskazówka dla nas – mamy nie tylko zaspokajać najważniejsze potrzeby naszych bliźnich, ale odpowiadać na nie aż w nadmiarze – prosi cię kto, abyś przeszedł z nim tysiąc kroków, przejdź dwa tysiące. Dobrym przykładem obdarowywania innych „ponad” jest wspominany dziś w liturgii Kościoła św. Mikołaj z Miry. Potrafił on we wrażliwości swojego serca dostrzec potrzeby bliźnich i na nie odpowiedzieć.

Na Jezusie z Nazaretu, zgodnie z zapowiedzią proroka Izajasza, miał spocząć Duch Pański z całym bogactwem swoich darów. Jezus pochodzący według ciała z rodu Dawida, pragnie objawiać nam tajemnice królestwa Bożego i doprowadzić nas do wspólnoty z Ojcem, który jest w niebie i darzy miłością każdego człowieka. Adwent powinien być czasem modlitwy. Poddani działaniu Ducha Świętego często zanośmy do Boga modlitwę uwielbienia, naśladujmy Chrystusa w Jego modlitwie.

Adwent – czas czuwania. Setnik – przykład adwentowego spotkania z Jezusem. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7). Wiara setnika – moc słowa Bożego. Panie, nie jestem godzien (Mt 8,8) – pokorna prośba setnika i nasza, by Pan dotknął naszej duszy. Za słowami, które wypowiadamy tuż przed Komunią św., kryje się konkretny człowiek – poszukujący prawdy i wrażliwy na ludzkie cierpienie poganin, który w Chrystusie wyznał Zbawiciela świata i z pewnością teraz wstawia się za nami u Boga, byśmy nigdy nie stali się rutyniarzami wiary i zawsze w pokorze przyjmowali do swego serca Jezusa.

Koniec roku liturgicznego naznaczony jest czuwaniem i oczekiwaniem na przyjście Syna Człowieczego. Jezus pozostał z nami w Eucharystii. Pielęgnujmy bezcenny dar modlitwy.

Otoczeni jesteśmy rzeczami przemijalnymi i trwałymi. Ani drugi człowiek ani relacja międzyosobowa nie mogą stać się bożkiem. Otrzymaliśmy Ducha Świętego i dar rozumu, abyśmy umieli rozeznać między tym, co wieczne, a tym, co przemijalne, i abyśmy nie stracili orientacji w codzienności. Człowiek w swej istocie został stworzony do wieczności. Słowo, które stało się ciałem, nigdy nie przeminie. Tutaj znajduje się źródło i fundament nieprzemijających wartości, a także klucz do właściwego odczytywania wydarzeń.

Współczesna wizja rekrutacji na ucznia Jezusa. Krótka chwila wystarczyła Jezusowi, by dostrzegł w rybakach drzemiący potencjał. Radykalne porzucenie sieci obrazem atrakcyjności oferty złożonej przez Jezusa. Gotowość człowieka do radykalnej zmiany życia. Porzucenie analizy i kalkulowania na rzecz pełnej ufności decyzji.

Dlaczego młodzi ludzie nie chcą słuchać Dobrej Nowiny? Dlaczego odrzucają i nie akceptują uczących religii? Prześladowania i przeciwności wpisane są w codzienne życie wyznawców Chrystusa. Tak jak prześladowano Jego, tak na przestrzeni wieków są prześladowani i zabijani Jego uczniowie. Chrystus wzywa, abyśmy się nie lękali prześladowców, co staje się zrozumiałe w perspektywie życia wiecznego, do którego jesteśmy powołani. Warunkiem odziedziczenia tego życia jest wierność Chrystusowi.