VII Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Kpł 19,1–2.17–18; 1 Kor 3,16–23; Mt 5,38–48 W skrócie: W życiu doświadczamy miłości rodziców, jesteśmy świadkami miłości narzeczonych czy małżonków. Dziś Jezus przypomina o miłości często zapominanej i niechcianej, o miłości nieprzyjaciół. To jest jeden z tych nakazów Chrystusa, który wzbudzał szczególne emocje i bulwersował Jego słuchaczy. O miłości nieprzyjaciół nie wspominali starożytni mędrcy czy filozofowie. My również pytamy o sens miłości nieprzyjaciół. Jaki kształt jej nadać? Co ona oznacza? A gdzie sprawiedliwość? Miłość nieprzyjaciół ma swój początek w zdolności i gotowości do przebaczania i pojednania. Przebaczyć to znaczy: nie mścić się; nie odpłacać złem za zło, to znaczy kochać (Lew Tołstoj). Od wybaczania do miłości nieprzyjaciół Miłość (…)

VII Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Kpł 19,1–2.17–18; 1 Kor 3,16–23; Mt 5,38–48 W skrócie: Słowo Boże dzisiejszej niedzieli wzywa nas do świętości. Często myślimy i mówimy, że świętość jest przywilejem dla wybranych, a my jesteśmy zwykłymi grzesznymi ludźmi. Najczęściej świętość kojarzymy z długimi modlitwami, postami, umartwieniami. Św. Paweł zapewnia nas, że już jesteśmy świętymi ze względu na obecność Ducha Świętego, którego otrzymaliśmy w sakramencie chrztu i bierzmowania. Miłość bliźniego drogą do świętości Wezwanie do świętości Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! (Kpł 19,2). Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? (1 Kor 3,16). Słowo Boże dzisiejszej niedzieli wzywa nas do świętości. I tu pojawia się pewien problem, (…)

VII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Kpł 19,1–2.17–18; 1 Kor 3,16–23; Mt 5,38–48 W skrócie: Jezus pozostawił w Kazaniu na górze najważniejszy „program chrześc?aństwa”. Miłość nieprzyjaciół jest jednym z najtrudniejszych zadań, jakie każdy chrześc?anin ma do wykonania w swoim życiu. Miłość nieprzyjaciół wyróżnia chrześc?aństwo spośród religii świata. Przed Mszą św. należy przygotować kartki z cytatami z dzisiejszej homilii. Wysoko zawieszona poprzeczka Miłować nieprzyjaciół Jakie zadanie postawił dziś przed nami Jezus? (Wypowiedzi dzieci). Wszystkie te propozycje można podsumować w jednym zdaniu: Pan Jezus prosi, abyśmy byli dobrzy i życzliwi dla wszystkich ludzi, nawet dla tych, których nie lubimy i dla tych, którzy nie lubią nas. Pan Jezus stawia dziś bardzo trudne, ale jednocześnie ważne pytanie. Czym Jego uczniowie różnią się od innych ludzi? Czy tylko tym, że noszą na szyi krzyżyk, przychodzą do kościoła, (…)

VI Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Syr 15,15–20; 1 Kor 2,6–10; Mt 5,17–37 W skrócie: Myśliciele i filozofowie różnych epok starali się tworzyć logiczne, racjonalne systemy określające, co jest godne, a co niegodne człowieka. Najistotniejsze zasady etyczne ludzkiego życia można streścić w krótkich, lapidarnych słowach. Deka-logos, czyli „Dziesięć słów”, można dziś utrwalić na małej kartce papieru albo wpisać w postaci małego komputerowego pliku o zaledwie kilkudziesięciu kilobajtach. W czasie przygotowania do pierwszej komunii próbowaliśmy wyryć je w naszych sercach. Bóg swym Boskim palcem wyrył hebrajskie znaki w twardym kamieniu. Później prorocy mówili, że ludzkie serca są twarde jak kamień. Bóg mógłby wyryć swoje prawo w ludzkich sercach jak w kamieniu.

VI Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Syr 15,15–20; 1 Kor 2,6–10; Mt 5,17–37 W skrócie: Przyszliśmy dzisiaj na Eucharystię, bo tak jest napisane w Prawie Bożym, przekazanym na kamiennych tablicach Mojżeszowi na górze Synaj: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. To starotestamentalne przykazanie nie zostało zniesione przez Chrystusa, lecz wypełnione nową treścią. Zmartwychwstanie stało się początkiem nowego czasu otwartego na wieczność. Czas w Jezusie staje się wymiarem Boga. W chrześc?aństwie czas ma podstawowe znaczenie. W czasie zostaje stworzony świat, w czasie dokonuje się historia zbawienia, która osiąga swój szczyt w „pełni czasu” Wcielenia i swój kres w chwalebnym powrocie Syna Bożego na końcu czasów. Czas staje się, w Jezusie Chrystusie Słowie Wcielonym, wymiarem Boga, który jest wieczny sam w sobie (Jan Paweł II, List apostolski „Dies Domini”). Wyzwalająca moc prawdy Jan Chrzciciel – przykład wierności Prawu Oto dzisiaj słyszymy fragment Kazania na Górze, w którym Jezus ukazuje nam istotę Prawa Bożego, wypisanego na (…)

VI Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mt 5,20–22a.27–28.33–34a.37 W skrócie: Wyraz „sprawiedliwość” ma kilka różnych znaczeń, zależnych od kontekstu. Boża sprawiedliwość opiera się nie tyle na drobiazgowych przepisach dotyczących różnych sfer życia, ile raczej na przyjęciu pewnej postawy w postępowaniu z drugim człowiekiem. Sprawiedliwość faryzeuszów była wręcz przysłowiowa. Przed Mszą św. należy przygotować kartki z cytatami z dzisiejszej homilii lub podobnymi. Sprawiedliwość według Ewangelii Sprawiedliwość faryzeuszów W którym miejscu pada dziś w Ewangelii słowo „sprawiedliwość”? (Wypowiedzi dzieci). Ewangelia wspomina dziś o faryzeuszach, a właściwie opisuje pewien wzorzec postępowania, przynajmniej w niektórych sprawach. Ewangelia mówi dosłownie: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż (…)

III Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Iz 8,23b – 9,3; 1 Kor 1,10–13.17; Mt 4,12–23 W skrócie: Kategoria powołania jest jedną z idei przewodnich Biblii. Biblia opowiada o powołaniu pojedynczych ludzi (Abraham, Mojżesz, Izajasz) i całego narodu. Podobnie jak rabini w czasach Jezusa, również sam Jezus miał swoich uczniów. Podczas jednak, gdy rabini przyjmowali zgłaszających się do nich kandydatów, Jezus sam wybierał swoich uczniów. Świadczą o tym zgodnie Ewangeliści. Wszyscy zaproszeni i powołani przez Jezusa bez wahania i bez cienia wątpliwości poszli za Jezusem. Los tych powołanych będzie od tej pory głęboko związany z losem Jezusa. Głos Jezusa musiał być szczególny, bo powołani zostawili swoje domy, rodziny, pracę, cały dotychczasowy styl życia i udali się za Jezusem, by Mu towarzyszyć i wspierać w Jego działalności. Powołanie pierwszych uczniów ma miejsce po rozpoczęciu przez Jezusa Jego misji i nauczania. Jezus najpierw rozpoczyna głoszenie królestwa (…)

III Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Iz 8,23b – 9,3; Ps 27; 1 Kor 1,10–13.17; Mt 4,12–23 W skrócie: Szkolna historyjka ilustruje doskonale znaną łacińską maksymę sic transit gloria mundi (tak przem?a chwała tego świata). Zmieniają się czasy – zmieniają się znane osoby. Jezus – Ktoś, kogo urodzenie zapoczątkowało nową erę: erę chrześc?ańską. Minęło ponad dwa tysiące lat, a On wciąż jest Kimś ważnym, dla Niego ludzie poświęcają życie. Trudno sobie wyobrazić, by ktoś dziś w Polsce nie słyszał w ogóle o Jezusie. Apostołowie – szli i głosili Jezusa. Poznali Go i chcieli, żeby każdy o Nim usłyszał, bo uwierzyli, że On jest Mesjaszem, że On jest Zbawicielem świata. Dzięki Duchowi Świętemu, który im towarzyszył, zdobyli dla Jezusa cały świat. Dzięki ich uczniom wiara dotarła także do Polski. Choć każdy ze współczesnych Polaków słyszał o Jezusie, to jednak wielu spośród ochrzczonych niewiele potrafi o Nim powiedzieć. Może nawet deklarują, że jest dla nich (…)