Trudno zrozumieć logikę Boga. Jezus często posługiwał się przypowieściami, ażeby przedstawiać zbawcze prawdy. Bóg stworzył świat i człowieka dobrymi. Chwast pochodzi od diabła, który od początku istnienia świata jest przeciwnikiem Boga i ludzi. Bóg jest cierpliwy i do końca daje człowiekowi czas na nawrócenie. Powtórne przyjście Chrystusa na ziemię będzie czasem sądu, na którym dobrzy i sprawiedliwi osiągną wieczne szczęście, a źli wieczne potępienie.

Odwołanie do „polskiej zawiści” – naszej narodowej wady. Ukazanie zawiści także wśród Apostołów. Ukazanie prawdziwych motywów krytyki, jaką podejmuje Jezus. Zachęta do posiadania wielkich pragnień zarówno w życiu religijnym jak i zawodowym.Ukazanie służby, jako niezbędnego elementu bycia wielkim (bez względu na dziedzinę).

Z okazji Wielkiego Jubileuszu 2000 Jan Paweł II ogłosił patronkami Europy św. Brygidę Szwedzką, św. Katarzynę ze Sieny i św. Teresę Benedyktę od Krzyża. Św. Brygida Szwedzka znana jest przede wszystkim jako mistyczka i założycielka brygidek. Jednak przez pierwszą część życia była osobą świecką, szczęśliwą żoną i matką. W krytycznym momencie dziejów Kościoła Brygida przyczyniła się do budowy wspólnoty kościelnej. Zjednoczona z Chrystusem, przemawiała do władców i papieży, wzywając do odnowy życia.

Maria płacze przy grobie Jezusa. Bóg nawiązuje z nią dialog przez aniołów. Maria Magdalena zadaje pytanie: „Gdzie jest ciało Jezusa? Kto je zabrał?”. Maria jest pierwszym człowiekiem, który widzi Jezusa po zmartwychwstaniu. Rozpoznaje Go dopiero po głosie. Jezus zleca Marii Magdalenie misję: „Idź i oznajmij moim uczniom”. W tamtej kulturze świadectwo kobiety miało niewielką wartość. Tymczasem Jezus zrównuje kobiety i mężczyzn w wierze i świadczeniu o Nim. Nie rozpoznajemy obecności Boga w obecnej chwili. To, co zewnętrzne, co dotykalne i widzialne, często przesłania nam rzeczywistość duchową.

Pytanie uczniów o przypowieści. Przypowieść to gatunek, w którym przedstawione postacie i zdarzenia mają wagę jako przykłady uniwersalnych prawd ludzkiej egzystencji, postaw wobec życia. Odnaleźć drugie dno. Jezus używał języka zrozumiałego dla ludzi, do których przemawiał. Szukał jak najlepszego sposobu dotarcia z Ewangelią do konkretnego człowieka. Dziś Jezus szuka najlepszego sposobu dotarcia do mnie. Nie rozumiemy współczesnego przekazu Boga, bo mamy serca zatwardziałe. Trzeba nam nieustannie uwrażliwiać swoje serce, aby właściwie usłyszeć i przyjąć Dobrą Nowinę.

Wygłodniałe ptaki, skaliste podłoże czy ciernie – w takich warunkach ziarna nie mogą swobodnie wykiełkować i wzrastać. Przypowieść o siewcy można uzupełnić o inne zagrożenie: na polach pojawiły się całe tłumy siewców. Możemy sobie wyobrazić sytuację człowieka, który pamięta ze swego życia każdy usłyszany dźwięk i słowo, ale nadmiar niepotrzebnych informacji nie pomaga mu dobrze żyć. Oby nic nie zagłuszyło w nas nadziei, jaka płynie z Bożych słów.

Pełnić wolę Bożą – to wchodzić w pokrewieństwo z Chrystusem, to być Jego bratem, siostrą, matką. Ewangelia przytacza opinię Jezusa o tym, kto należy do Jego wspólnoty, kto jest Jego prawdziwym krewnym. Więź, która powstaje z tej samej krwi, jest bardzo mocna, ale jeszcze silniejsza jest więź zrodzona w podążaniu za Chrystusem tą samą drogą.

Znaki i cuda Pana Jezusa budują i umacniają wiarę. Największy znak – śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Znak płótna pogrzebowego. Różnica między odczytywaniem a żądaniem znaków. Eucharystia – znak Bożej miłości.