Eucharystia to najważniejsza i najpiękniejsza modlitwa, jaka my chrześcijanie możemy zanieść przed oblicze Boga. Rozpoczyna ją symbol – znak krzyża. Znak, za który miliony chrześcijan oddało swoje życie. Motywujemy siebie, by ten gest był wykonywany pięknie i godnie. W Ewangelii słyszymy o powołaniu uczniów. Ich imiona przybliżają nam konkretne postaci, jednak przede wszystkim chcemy zauważyć ich determinacje i zaangażowanie na rzecz głoszenia Ewangelii. W Ewangelii spotykamy dwie miejscowości: Nazaret i Kafarnaum. Przybliżmy je słuchaczom jako miejsca biblijne i ważne na mapie wydarzeń z życia Pana Jezusa. Pomoce: Imiona wszystkich Apostołów; Zdjęcia Nazaretu; Zdjęcia Kafarnaum; Obraz splecionych dłoni.

Jezus staje pośród ludzi, którzy przyszli do Jana Chrzciciela, aby przyjąć chrzest. Podchodzi do Jana Chrzciciela i zanurza się w Jordanie. To wydarzenie pokazuje nam, że Jezus solidaryzuje się z człowiekiem. Kiedy my przyjmujemy chrzest w Kościele, zostajemy włączeni do wspólnoty. W ten sposób wstępujemy na drogę, która prowadzi z Jezusem i do Jezusa. Włączenie do wspólnoty Kościoła niesie ze sobą nie tylko przywileje, ale również obowiązki. Jedna z prawd wiary przypomina nam, że łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

Stary i Nowy Testament tworzą dwie fazy jednej historii zbawienia. Jan Chrzciciel jest prorokiem łączącym oba Przymierza. Z pomocą w odpowiedzi na pytanie, gdzie poszukiwać zbawienia przychodzi nam Jan Chrzciciel: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Zbawienie nie jest więc naszym dziełem. Niedorzecznym jest sądzić, że osiągnę zbawienie wyłącznie poprzez własny wysiłek. Jest to również niezwykle silna pokusa wśród ludzi młodych, pełnych sił, ideałów i pomysłów.

Chrzest Jezusa to ważne wydarzenie, a jednocześnie początek dorosłego życia Jezusa, życia publicznego. Jezus jest nazwany Barankiem Bożym – jest najdoskonalszym darem dla Ojca, darem z samego siebie, ze swojej miłości i posłuszeństwa. Żydzi przez wiele pokoleń składali Bogu swoje dary. Tak naprawdę Pan Bóg czekał na inny prezent; od serca, z miłości. Jan Chrzciciel mówi dziś o Jezusie jako o Baranku – prawdziwym Baranku, prawdziwym darze dla Ojca w niebie. Pomoce: Przedmioty, które zwyczajowo dajemy innym ludziom w prezencie: czekolada, wazonik, kosmetyki, kwiatek, książka, płyta itp.

Kończymy dzisiaj okres Uroczystych obchodów Świąt Bożego Narodzenia. W niedzielę Chrztu Pańskiego pochylamy się nad tematem chrztu. Jest to jeden z sakramentów, pierwszy i konieczny do tego, by można było przyjąć następne. Chrzest gładzi grzech pierworodny, pozostają jednak jego skutki, które widać w ludzkich słabościach i buncie wobec Prawa Bożego. Chrzest zaprasza nas do przyjaźni z Jezusem, nadaje naszemu życiu kurs na królestwo niebieskie. Chrzest wprowadza nas do wspólnoty Kościoła.

Jesteśmy świadkami chrztu Jezusa i objawienia się Boga Trójjedynego. Zwróćmy uwagę na słowa i gesty Jezusa. Zaraz po wyjściu Jezusa z wody objawia się cała Trójca Święta. Bóg Ojciec potwierdza, że Jezus jest prawdziwym Synem Bożym. Objawia się również Duch Święty w postaci gołębicy. W Jezusie, w sposób szczególny, rozpoczyna się czas wylania łask na cały świat. W tym kluczu spójrzmy również na nasz chrzest. W nim dokonuje się niejako nowe stworzenie. Ze świata grzechu przechodzimy do świata wypełnione łaską i życiem.

Dzisiejsza Ewangelia opowiada o chrzcie Pana Jezusa. Jezus został ochrzczony nad Jordanem przez Jana Chrzciciela. Rzeka Jordan znajduje się na Bliskim Wschodzie, w Azji. Obecnie przepływa przez Liban, Syrię, Izrael oraz Jordanię. Jan Chrzciciel to prorok starotestamentalny. Głosił on chrzest oraz wzywał ludzi do nawrócenia. Ubierał się w skórę zwierzęcą i żywi się jagodami. Był synem Elżbiety i Zachariasza. Jezus nie musiał przyjmować chrztu, ale przez to dał nam przykład. Jezus był ważniejszy od Jana Chrzciciela a mimo to poprosił go, aby udzielił Mu chrztu. Kiedy urodzi się dziecko jest ono naznaczone grzechem pierworodnym, czyli grzechem Adam i Ewy – pierwszych rodziców. Dlatego potrzebujemy chrztu, aby zmazać grzech i skutki grzechów. Pomoce: Chrzcielnica; Biała szata; Świeca; Paschał.

Historia zna dużo ludzi, którzy w całym swoim życiu szukali Boga. Nie wiemy jak długo szukali Boga trzej mędrcy ze wschodu. Jedno jest pewne, na tej drodze mieli wiele trudności. Bóg raz im się ukazywał, innym razem znikał z pola widzenia. Tak jak poszukiwali Boga trzej mędrcy ze wschodu, którzy szli za przewodem gwiazdy, tak również my poszukujemy Boga przez całe nasze życie. Jeśli będziemy pomagać z miłością naszym bliźnim, to odnajdziemy w nich Boga.