Opowiadanie o Jimie, który codziennie przychodził do kościoła, by przywitać się z Panem Jezusem. Kościół przedstawiany jest często jako łódź. Człowiek, kiedy znajduje się na morzu, wie, że pod taflą wody skrywa się niebezpieczna głębina i właśnie łódź daje poczucie bezpieczeństwa. Człowiek będąc w łodzi, jest u siebie i nawet w obliczu sztormu nie traci odwagi i nadziei, że jego żegluga zakończy się szczęśliwie. Za każdym razem, kiedy przychodzimy do kościoła mamy świadomość, że jest w nim obecny sam Jezus Chrystus w Przenajświętszym Sakramencie. Przychodzimy jak Jim i tylko w kilku słowach witamy się z Panem Jezusem, ale mamy wiarę w to, że On nas słucha. W łodzi Pana Boga – Kościele, jest miejsce dla każdego, kto nie chce zmarnować swojego życia, lecz przeżyć je godnie i owocnie. Pomoce: makieta łodzi

Całe życie i łaska, które otrzymujemy we wspólnocie wiary, możemy powiązać z Chrystusem. Cała łaska siedmiu sakramentów, które otrzymujemy w Kościele, pochodzi od Chrystusa. Posługa Kościoła jest kontynuacją posługi Chrystusa. Wszystkie „narzędzia”, które mamy w Kościele; wszystkie sakramenty i sakramentalia nie są celem samym w sobie. Kościół jest miejscem (środowiskiem, wspólnotą), która ma każdego z nas zaprowadzić do Nieba. Nie o budynek się przecież rozchodzi, gdy mówimy słowo „Kościół”, ale o wspólnotę ludzi wierzących.

Co by było, gdyby nakręcono film o naszym prawdziwym życiu – o sprawach wstydliwych, ukrytych? Szatan wykorzystuje nasze słabości i upadki, by wzbudzać w nas poczucie winy, beznadziejności i bezcelowości ludzkiej egzystencji. Bóg zna nas do końca i bardzo kocha! Od uświadomienia sobie tej prawdy rozpoczyna się autentyczna droga ku wyzwoleniu. Historia spotkania Jezusa z Zacheuszem ukazuje, jak Jezus potrafi wystawić się na ośmieszenie i drwiny, byle tylko pozyskać serce człowieka.

Liturgia słowa pokazuje nam dziś Zacheusza, który nosi w sobie pragnienie zobaczenia Jezusa. Zacheusz „dostosowuje” sposoby zobaczenia Jezusa do swoich możliwości. Wydaje się to być znamienne; każdy z nas powinien mieć swój własny pomysł na zobaczenie Jezusa. Pan podszedł do Zacheusza z miłością. To miłosierne spojrzenie Pana Jezusa, to pełne miłości podejście sprawia, że Zacheusz podejmuje bardzo trudne zadanie odpokutowania za swoje grzechy.

W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy opowieść o Zacheuszu, który wdrapał się na drzewo, aby zobaczyć Jezusa. Sykomora to wyjątkowe drzewo. Rośnie dziko w Afryce, Półwyspie Arabskim, poza tym jest uprawiane w wielu krajach świata. Posłuchajmy teraz innej historii, która wytłumaczy nam, co jest ważne w życiu chrześcijanina. W odległym zakątku świata, w gęstym lesie, znajdowała się drabinka. Była to zwykła drabina, zrobiona z wysuszonego i zużytego drewna. Była otoczona świerkami, modrzewiami i brzozami. Pośród nich wydawała się naprawdę nędzna. Modlitwa jest bardzo ważna dla chrześcijanina. Zachęcał nas do niej dziś św. Paweł w II czytaniu. Modlitwa to rozmowa z Panem Bogiem. Powinniśmy się modlić rano i wieczorem, ale również przed posiłkiem czy lekcjami w szkole. Św. Paweł uczy nas, aby modlić się w każdym czasie. Pomoce: Zdjęcie sykomory. Drabina. Mapa Afryki i Półwyspu Arabskiego.

Kto jest adresatem dzisiejszej Ewangelii? – Ty i ja! Faryzeusz – ten, który siebie postawił w centrum wszechświata. Przykład dwóch postaw w filmie Zeffirellego o św. Franciszku.

Jak wyglądałaby modlitwa współczesnego celnika? Może tak: „Tak Panie jestem celnikiem. I ja mam na swoim koncie: mniejsze lub większe świństewka… W dzisiejszą niedzielę spróbujmy razem dopisać dalszy ciąg usłyszanej Ewangelii. Najpierw dzieje faryzeusza – Jest wielce prawdopodobne, że ten poprawny czciciel Boga powróciwszy do swego domu, resztę dnia spędził na dopisywaniu do listy… „czego to on nie zrobił”. Dopisać losy celnika jest zdecydowanie trudniej… Może powrócił ze świątyni do siebie, do swojej komory celnej i, rozmyślając nad tym jak dalece ludzie i świat są zdeprawowani, dalej ich okradał… Ale jest wielce prawdopodobne, że człowiek, który tak szczerze umiał wyznać swoje winy, nawrócił się i starał się jak mógł, żyć uczciwie.

Modlitwa należy do bardzo trudnych obowiązków każdego wiernego, dlatego chcemy w homilii pomóc w tym spotkaniu człowieka z Bogiem. Przyjrzymy się miejscu modlitwy. Omówimy postawę, jaką człowiek powinien przyjąć wobec Boga. Określimy czas na modlitwę. Porozmawiamy o intencjach modlitewnych. Pomoce: Książeczka do nabożeństwa. Różaniec. Zdjęcie kościoła, kaplicy, przydrożnej figury. Obrazki modlących się dzieci. Rysunek przekreślonego urządzenia elektronicznego.