Postawmy sobie pytanie: co jest dla mnie skarbem, co dla każdego z nas jest najcenniejsze? Mądrość to jedna z największych wartości. Co więcej jest fundamentem szczęśliwego życia jest gwarancją pokoju sumienia. Chrystus Pan ukazuje nam drogi, które prowadzą do zdobycia mądrości. Po pierwsze jest to droga szukania. Mądrość można zdobywać czytając książki, spotykając się z ludźmi mądrymi, wczytując się w Księgę Pisma Świętego, aktywnie przeżywając swoją religijność. Uczyć się zmieniać w naszym życiu to, co mniej wartościowe na to, co cenniejsze. Po trzecie jest to droga unikania zła w życiu. Mądrość nakazuje odrzucać to co nam zagraża. Po czwarte jest to droga modlitwy. Mądrość jest Bożym darem i jeżeli ktoś prosi otrzyma. Co dla Ciebie jest najważniejsze w życiu, co jest najcenniejsze, a co jest marnością?

Dzisiejsze słowo Boże kieruje nasz wzrok na pieniądze. Pan Bóg stworzył świat w sześć dni, a siódmego odpoczął. I nam należy się odpoczynek, dlatego mamy teraz wakacje. Możecie korzystać z całorocznej pracy waszych rodziców i pojechać na wypoczynek. Za pieniądze nie można kupić miłości, szacunku. To są takie rzeczy, na które trzeba sobie zapracować w inny sposób. Jeśli będziemy czynić dobre uczynki dla ludzi, wtedy zapracujemy sobie na szacunek i miłość drugiego człowieka. Można powiedzieć, że zdobywając pieniądze robimy wszystko, aby zaspokoić swoje ciało. W Ewangelii przemawia do nas Pan Bóg i pokazuje w jaki sposób żyć, abyśmy doszli do nieba. Wtedy będziemy prawdziwie bogaci. Bo nasze dobre uczynki są naszym bogactwem, a nie ilość pieniędzy zebranych na koncie w banku. Pomoce: Portfel. Pieniądze. Karta kredytowa.

Zbawiciel przedstawił uczniom Modlitwę Pańską. Odmawiamy ją codziennie. Izraelici zwracali się do Boga na modlitwie słowami „Ojcze niebieski”. Rzadko używano słowa „Abba” (Tato, Tatusiu). Duch Święty jest sprawcą chrześcijańskiej modlitwy w ludzkich sercach. Istnieje jednak w nas wyraźna potrzeba uzewnętrznienia także poprzez modlitwę swoich uczuć wobec Stwórcy i dania w ten sposób świadectwa swojej wierze. Wielkie znaczenie ma modlitwa wspólnotowa, która buduje jedność. Pan wysłuchuje nasze modlitwy, kiedy z wiarą Go wzywamy. Mamy sławić Pana z całego serca, śpiewać Mu psalmy wobec aniołów, sławić Jego imię i wielkie dzieła uczynione ludzkości.

Modlitwę „Ojcze nasz” odmawiamy bardzo często. Pojawia się niebezpieczeństwo, że nie zastanawiamy się nad jej znaczeniem. Modlitwa Pańska ukazuje nam pewną hierarchię wartości. Najpierw modlimy się o sprawy bezpośrednio związane z Panem Bogiem, a potem dopiero modlimy się w naszych osobistych potrzebach. To pokazuje, jak ważny jest właściwy punkt odniesienia. Mądrość Boża objawia się w tym, że otrzymujemy tylko te dary, które służą naszemu zbawieniu, zbliżają nas do Boga, pouczają nas na tej drodze. Nie otrzymamy czegoś, jeśli to miałoby wywołać w naszych sercach pychę.

W życiu każdego z nas ważny jest drugi człowiek. Jesteśmy sobie potrzebni od samego początku życia. Grzech jest wrogiem każdego człowieka, ponieważ chce odwrócić człowieka od Pana Boga – największego bohatera. Dla Pana Boga trzeba znaleźć czas. Jeśli nie będziemy mieli czasu na modlitwę, to nie będziemy się modlić. Druga ważna rzecz, o której musimy pamiętać to miejsce, w którym się modlimy. Ważne, aby mieć wokół siebie ciszę. Modlitwa to nie tylko mówienie do Pana Boga, ale również Jego słuchanie. Kiedy się modlimy tworzymy wspólnotę Kościoła. Na modlitwie wszyscy dla Boga jesteśmy równi. Jeśli będziemy codziennie składać ręce przed Panem Bogiem, to staniemy się super bohaterami, ponieważ szatan będzie pokonany. Dobro zwycięży zło. Pomoce: Obrazki z postaciami z bajek: Superman; Batman; Spider-Man.

Ile razy w naszym życiu przegapiliśmy spotkanie z Jezusem?! Bóg przychodzi w naszej codzienności i tylko od nas zależy, czy dostrzeżemy Jego postać i wyjdziemy Mu na spotkanie. Bóg się nigdy nie narzuca! Nie wchodzi z butami w nasze życie, jeśli tego nie chcemy; jeśli Go nie zaprosimy. Bóg przechodzi, ale bez naszego „wyjścia Mu naprzeciw” nic się nie wydarzy. Postawa Marii uczy nas, że nie w „robieniu i działaniu” tkwi sedno naszego chrześcijaństwa. Najważniejsze to umieć usiąść w „nic-nie-robieniu” przy Bogu – i to dopiero jest naprawdę trudne! Naprostować Kościół i wytłumaczyć Bogu, żeby się dostosował? Lepiej chyba spojrzeć w swoje wnętrze i spróbować tam odnaleźć namiot serca i tak po prostu usiąść przed nim „w najgorętszej porze dnia” (Rdz 18,1b).

Przykład polskiej gościnności, która potrafi przysłonić obecność samego gościa. Zanim zaczniemy się o kogoś troszczyć, może warto posłuchać, czego ON potrzebuje. Chrześcijańska hiperaktywność, która może powodować w nas frustrację i żal. Scena z filmu „Misja” – odcięcie rzeczy zbędnych. Zachęta do codziennego zasłuchania w Słowo Boże. Zachęta do odwagi, aby zaufać Bogu i pozwolić Mu się prowadzić.

Dlaczego Pan Jezus, będąc w gościnie u Marty i Marii, nie docenił faktu, że Marta tak dużo pracowała w domu i usługiwała przy stole? Prawdopodobnie każdemu z nas zdarza się czasem uciekać w jakieś zajęcia czy obowiązki tylko po to, aby uniknąć czegoś ważniejszego. Wśród wielu obowiązków trudno jest czasem zachować właściwą hierarchię ważności i potrzeb. Według Pana Jezusa najważniejsze jest słuchanie Jego głosu, wczuwanie się w Jego słowa i pragnienia względem nas. Czy potrafimy porzucić inne sprawy, nawet najważniejsze, aby spędzić z Jezusem kilka minut na modlitwie, na spacerze, w kościele?