Dzisiejsza liturgia słowa jest dla nas przestrogą – mamy odciąć się od zła, nie zaś od tych, którzy pomagają nam dostrzec nasz grzech.

Wytłumaczenie mechanizmu „szufladkowania” ludzi na podstawie Jezusowego doświadczenia powrotu do Nazaretu. Wskazanie wartości świętowania, jako czasu spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem.

Przypomnieć zebranym, że jako lud Boży żyjemy w oczekiwaniu. Nasze życie na ziemi jest przygotowaniem do życia w niebie.

Zrozumieć, że Bóg pragnie ofiarować człowiekowi największy skarb – królestwo niebieskie

Ukazać, że słowo obmowy może skrzywdzić ludzi.

Bóg każdemu z nas powierzył zadanie bycia Jego świadkiem.

Nauczyć się nawet najtrudniejsze emocje przezwyciężać wiarą.

Ukazanie wiernym związku między przykazaniami, błogosławieństwem, a glebą naszych serc.