Rzadko kiedy trzymamy tajemnicę w dłoni. Rzadko kiedy potrafimy dotykać tajemnicy i doświadczać jej zmysłami. Tego doświadczamy dziś, gdy wyruszamy w niezwykłej procesji, z monstrancją w dłoni ukrywającą Boże Ciało. Dziś wyznajemy wiarę w tajemnicę Eucharystii, którą dotykamy i spożywamy, ale także dziś Jezusa prowadzimy po ulicach naszych miast i wsi. Spojrzyj, dzisiaj Panie, na naszą parafię. Spojrzyj na urzędy i zakłady pracy, na szkoły i przedszkola, na miejsca zabawy i rozrywki, na szpitale. Jezus eucharystyczny nawiedza nasze ulice od zarania naszej Ojczyzny. Zanoszony był też do chorych i potrzebujących. Nośmy Go w sercu wszędzie tam, gdzie kierują się nasze stopy. On jest chlebem mocnych. On umocni słabe serca.

Obchodzone dziś Boże Ciało jest dniem Eucharystii. Jest także dniem świadectwa. Kościół wychodzi na drogi i ulice naszych miast i wsi. Jest obecny tam, gdzie mieszkają ludzie, aby mówić o roli Zbawiciela w życiu chrześcijan. Wiara w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii nie pochodzi z czytania i rozmyślań ani nie jest owocem ludzkiego wysiłku, ale pochodzi z ufnego i pokornego serca, które przyjmuje i potwierdza to, co zostało przyrzeczone przez Jezusa Chrystusa. Warto dziś głośno wyartykułować tę prawdę przed całym światem, który tak troszczy się o chleb, który jednak nie może dać życia trwałego i nieprzemijającego, a zapomina o Chlebie żywym, który zstąpił z nieba. Dzisiejsze procesje eucharystyczne niech mają taki wydźwięk. Idziemy w nich, by uczcić Pana Jezusa, by Mu podziękować i przypomnieć sobie, że On jest moją siłą.

Kościół jest domem Bożym i naszym drugim domem. Najważniejszym miejscem w domu jest wspólny stół, a w kościele – ołtarz. Na ołtarzu rodzi się Jezus Chrystus, dlatego okazujemy ołtarzowi specjalny szacunek. Szacunek dla ołtarza wyrażamy różnymi dekoracjami i gestami. Największym pragnieniem Jezusa jest narodzić się w ludzkim sercu – najważniejszym ołtarzu Boga.

Tajemnica Trójcy Świętej leży poza możliwościami pojęciowymi ludzkiego umysłu. Nie jesteśmy w stanie przeniknąć „szkiełkiem i okiem” misterium Boga. Jak Bóg objawia się człowiekowi?! Jaką prawdę o Sobie chce nam przekazać?! Bóg objawia się i zaprasza do relacji ze Sobą i jest to zawsze relacja miłości. W relacji Bożej miłości udział ma cała Trójca Święta – każda z Trzech Boskich Osób. Chrześcijanie, poprzez sakramenty święte, mają dostęp do udziału w relacji z Bogiem. Wielki zadaniem człowieka wierzącego jest pozwolić się kochać: „Trudniejsze niż kochać Boga jest pozwolenie, aby On nas kochał!” (papież Franciszek).

Wędrówka ku Trójcy w Starym Testamencie. Obecność Trójcy w Nowym Testamencie. Rozumienie, czym jest Trójca, kształtujące się przez lata w Kościele. Nieustanna tajemnica Trójcy, którą możemy zgłębiać, ale nigdy nie wyczerpiemy.

Wiemy, że są Trzy Osoby Boże, ale sposób istnienia Trójcy przerasta ludzki rozum. Cała Trójca Święta działa nieustannie w naszym życiu. Otwierając oczy, dostrzegamy owoce tego działania. Poszczególne Osoby Trójcy Świętej widać w historii zbawienia. Obecna epoka jest epoką Ducha Świętego. Duch Święty kieruje Kościołem i każdym człowiekiem z osobna.

Nazwa „Pięćdziesiątnica” nawiązuje do starego, żydowskiego święta agrokulturalnego – moglibyśmy powiedzieć naszym językiem: do popularnych Dożynek. Jezus bardzo dobrze wie, jaki wpływ i znaczenie ma przyjście Ducha Świętego na Apostołów, a tym samym na Kościół. Doświadczenie Pięćdziesiątnicy jest tak wyjątkowe, że trudno je wręcz opisać słowami. Ma ono bardzo osobisty i indywidualny wpływ na każdą osobę. Wszyscy jesteśmy odbiorcami Bożych darów i możemy je dobrze wykorzystać tylko wtedy, gdy współpracujemy z Tym, który nas nimi obdarował.

Zielone Świątki. Ostatnie tygodnie. Metamorfoza uczniów. Nieszczęśliwy świat. Źródło nieszczęścia. Świadectwo. Dar mądrości. Przyjęcie daru.