Ewangeliczne ubóstwo jest jedyną drogą ku wiecznemu zbawieniu. Dwie postacie – bogacz i biedak. Powierzchowne wnioski. Powód wiecznego potępienia. Otchłań miedzy niebem, a piekłem. „Piekło” w codziennym życiu. Krótka modlitwa.

Uświadomić wierzącym, że człowiekowi wierzącemu od czasu do czasu potrzebne jest odosobnienie, by w samotności porozmawiać z Bogiem. Apostołowie rozmawiają na osobności ze swoim Mistrzem. Jezus Chrystus pragnie także z każdym z nas bezpośrednio rozmawiać. Zacznijmy widzieć tak, jak widzi Bóg, myśleć tak, jak myśli Bóg i czynić tak, jak Bóg tego pragnie.

Zrozumieć, że ludzka doskonałość realizuje się jedynie w relacji z Bogiem.

Św. Jan Paweł II w encyklice „Dives in Misericordia” przypomniał nam prawdę o Bogu bogatym w miłosierdzie. Papież Franciszek mówił: „Bóg nigdy nie męczy się przebaczaniem nam”. Miłosierdzie Boże jest najpiękniejszą prawdą o Panu Bogu. Bóg nas kocha i jest bogaty w miłosierdzie. Cała ziemska działalność Jezusa pokazała człowiekowi, że Bóg jest miłosierny. Każda spowiedź jest udzielaniem Bożego miłosierdzia. Jezus uczył nas czym jest miłosierdzie. Ukazywał, że miłosierdzie jest dla tych, którzy chcą je przyjąć.

Największym pragnieniem św. Kazimierza było doskonałe poznanie Chrystusa i naśladowanie Go własnym życiem. Wspominany dzisiaj patron niebieski może być wzorem dla wierzących nie tylko Polski i Litwy, ale całej jednoczącej się Europy.

Nie wystarczy zachowywać przepisów Prawa. Trzeba przepoić je miłością. Nie jest to łatwe w realizacji w codziennym życiu, tym bardziej, że często czujemy się skrzywdzeni i poranieni.? Tylko Jezus może nauczyć nas przebaczenia. Tylko Jego miłość może przemienić nasze serca, byśmy umieli zrezygnować z odpłacania złem za wyrządzone zło. W swej dobroci Bóg daje nam sposobność naśladowania czynów Jego łaskawości i miłosierdzia. Czasem szczególnie stosownym ku takiemu działaniu jest przeżywany obecnie Wielki Post. „Idź, pojednaj się z bratem!” – nie bądźmy obojętni na to wezwanie Chrystusa i zanieśmy nasze pojednanie najbliższym.

Królowa Estera modli się, prosząc Pana o ratunek dla swojego narodu. Ważnym elementem tej modlitwy jest wyznanie wiary w Boga oraz pełna zaufania postawa Estery. Nasza modlitwa często jest jakby z obowiązku, bez wiary w jej wysłuchanie. Na modlitwie mamy być odważni.

Historia człowieka, odrzucającego pomoc, ponieważ czeka na cudowne ocalenie, wprowadza nas w rozumienie dzisiejszej Ewangelii: Bóg działa na sposób ludzki, dając nam zwykłe znaki. Jonasz nie dokonywał wielkich cudów na oczach mieszkańców Niniwy, a jednak oni się nawrócili. Jezus wyrzuca ludziom ich niedowiarstwo i zapowiada, że nie będzie im dany inny znak oprócz „znaku Jonasza”.