Zachęcić do życia w prawdzie.

Zrozumieć, że kierowanie się własnymi wyobrażeniami zaburza relację z Bogiem.

Postawa współczesnych Chrystusowi jest przez nas bardzo krytykowana. Nie zauważamy, że postępujemy podobnie.

Tylko Zbawiciel może nam ukazać nasze zagubienie i wskazać pewną drogę do nawrócenia.

Ludzki umysł i serce człowieka jest bardzo sceptyczne i zmienne. Gdy chodzi o sprawy wiary i wiarę w Jezusa Chrystusa, ludzie żądają dowodów. Proszą o świadectwo, po to, aby mogli zaufać. To całkiem normalne dla człowieka. Dzisiaj czytamy relację świadków, którzy świadczą o Jezusie Chrystusie. Widzimy jak Jezus podkreśla, że On i Ojciec są jedno. Mają ten sam cel, charakter, wolę. Ponadto Jezus żyje w doskonałym posłuszeństwie Ojcu. Widzimy też świadectwo o Janie Chrzcicielu, który był „lampą”. Celem lampy jest wskazywanie drogi, która prowadzi nas do celu. Stary i Nowy Testament są natchnionymi przez Boga pismami. Wszystkie proroctwa, ofiary, samo Prawo, wszystko wskazuje na Chrystusa i Jego posługę.

Zrozumieć, że Bóg troszczy się o zbawienie każdego człowieka.

Uświadomić wierzącym, że Bóg jest zawsze gotowy udzielić nam pomocy na duszy i ciele. Wymaga jednak wiary.

Zrozumieć na czym polega prawdziwa pobożność. Kościół krytykuje postawy pobożności pełne przesady i ostentacji. Pobożność polega na przebywaniu w Bożej obecności i wsłuchiwaniu się w Jego glos. Modląc się człowiek daje zgodę na to, by Bóg działał w jego życiu. Dewocja rodzi się z pychy i próżności. Pobożność na pokaz wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi. . Pobożność przejawia się nie tylko w postawie wobec Boga, ale i w codzienności. Bardzo wiele zależy od pobożności jaką prezentujemy.