Biblia uczy nas, że umysł człowieka w tamtych czasach skierowany był na niegodziwość. Serca były wypełnione złymi rzeczami. Człowiek jest pełen pychy. Częściej kochamy bardziej świat niż Pana Boga. Wypełnieni jesteśmy pożądliwościami ciała i idziemy często za przyjemnościami. Nie mamy za bardzo czasu na sprawy Boże. Kiedy człowiek doświadcza głębokiego przekonania o grzechu i zaczyna szukać Boga, często w desperacji. Robi to tak długo, aż odnajdzie ukojenie i pokrzepienie w Jezusie Chrystusie. To miłosierdzie Boże jest dla człowieka wybawieniem. Świat duchowy umiera, dlatego powinniśmy jako ludzie wierzący starać się głosić Chrystusa tym, którzy jeszcze o Nim nie słyszeli. Nie pozwólmy, aby Dobra Nowina została zakopana gdzieś głęboko.

Przypomnieć zebranym, że naszą ciemnością jest grzech i brak wiary w Boga. Doświadczenie ciemności sprawia, że tracimy orientację i pewność siebie. Światło daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności. Pozwala widzieć prawdziwy kształt rzeczy, które nas otaczają. Poprzez uzdrowienie niewidomego Jezus pragnie dać mu dar znacznie większy – dar wiary w Niego jako Zbawiciela. Cud uzdrowienia niewidomego ukazuje nam Jezusa jako Światłość świata, która oświeca każdego człowieka. Chrystus jest Światłem, które ma moc pokonać każdą ciemność.

Zrozumieć, że Bóg potrzebuje każdego z nas w swoim dziele zbawczym. Jezus ustanowił siedemdziesięciu dwóch uczniów, aby przygotowali ludzi w tych miastach, do których sam przyjść zamierzał. Byli to ludzie, którzy byli bardzo blisko Jezusa, ale nie zostali wybrani na apostołów. Wielu pewnie było zawiedzionych tym, że nie udało się trafić do Jezusowej „elity”. Mesjasz doskonale wiedział, w czym odnajdą się najlepiej, jak najoptymalniej wykorzystać ich zdolności. Jesteś Jemu potrzebny, aby historia zbawienia mogła się realizować tu i teraz!

Dziś wśród wierzących można spotkać postawę wymuszającą na Bogu działanie. Nie jest to zgodne z prawdziwą wiarą. Inspiracje i tropy do homilii  Chrystus swoje nauczanie potwierdza zn akami.  Ignoruje faryzeuszów.  Bóg decyduje.  Pseudo – wierząc y.  Potrzebna cnota roztropności.

Choroba potrafi ściąć z nóg nawet najsilniejszego człowieka. W roku 1954 zmarł francuski malarz. W ostatnim roku życia z trudem mógł utrzymać pędzel w zdeformowanych przez reumatyzm rękach. Pokonując coraz większe cierpienie nadal malował. Chrystus nas uczy tej prawdy, że w cierpieniu i we współcierpieniu kryje się szczególna moc przybliżająca człowieka do Boga, jakaś szczególna łaska. Właśnie w tej łasce swoje nawrócenie znalazło wielu ludzi – dziś nazywamy ich świętymi. Z naszym cierpieniem możemy łączyć się w ofierze Jezusa Chrystusa i ofiarować je za Kościół Święty.

Człowiek ma zamknięte zmysły na otaczający go świat. Szatan wykorzystuje ten fakt ku zatraceniu człowieka. Bóg otwiera człowieka na dobro. Inspiracje i tropy do homilii  Czytania wskazują na zamknięte zmysły człowieka.  Oczy Ewy były na uwięzi. Zewnętrzne piękno zakryło glębię.  Skutki spożycia owocu.  Uzdrowiony kaleki człowiek.  Prośba o dar zaufania do Boga.

Dla Boga wszyscy są ważni, Żydzi i poganie. Jezus domaga się jednak wiary. Pogańska niewiasta miała wielką wiarę w prawdziwego Boga. Jezus z Nazaretu, podziwiając jej wiarę, wyrzucił złego ducha z jej córki. Cierpienia są treścią ziemskiego życia wszystkich ludzi.

Niektórzy lubią tłumaczyć się ze swoich grzechów podczas spowiedzi. Jezus mówi wyraźnie: „Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. (…) Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym.” Patrząc na czyny ludzkie, możemy powiedzieć jaki jest człowiek, który je popełnia, pokazują one jego wnętrze. Bóg chce pokonać w Tobie zło i odnowić swój obraz w nas, ale potrzebuje Twojego i mojego zaangażowania, aby naprawiać serce!