25 stycznia Kościół obchodzi święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła. Jest to jedyne święto w kalendarzu liturgicznych, w którym czcimy nawrócenie danej osoby. Dzisiejsze święto pokazuje nam, że nawet zatwardziały grzesznik, wróg chrześcijaństwa, może nawrócić się do Boga i zmienić swoje postępowanie. Nikogo nie wolno spisywać na straty, ani skreślać. Prośmy podczas tej Mszy św., aby św. Paweł, Apostoł Narodów, wypraszał łaskę nawrócenia grzesznikom i prześladowcom Kościoła. Niech ich nawrócenie będzie świadectwem na widzialną obecność Boga w naszym życiu.

Patron dnia dzisiejszego, św. Franciszek Salezy w sposób heroiczny pełnił to, czego pragnął Jezus Chrystus. Czy Jezus lekceważy swoją ukochaną matkę? Boski Zbawiciel wielokrotnie mówił swoim uczniom o pełnieniu woli Bożej.

Bóg jest zawsze z nami, choć na co dzień nie zawsze Go dostrzegamy. Jezus ściśle zjednoczony z Ojcem pokonuje moc szatana i wyrzuca złe duchy. Starajmy się ze wszystkich sił o zachowanie jedności z najlepszym Ojcem.

21 stycznia to dzień, w którym wzrok kierujemy ku naszym babciom. To niezwykle ważne osoby w naszym życiu. Nasze serca kierują się w ich stronę, aby wyrazić szacunek, troskę i podziękować za ich obecność. To babcia często uczyła nas pierwszych modlitw, piosenek religijnych czy robienia znaku krzyża. Niejeden raz szliśmy z babcią na różaniec czy nabożeństwo majowe. Jak podaje Księga mądrości: „Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy: sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości – życie nieskalane (Mdr 4,8–9). Stary Testament pokazuje nam wiele postaci w podeszłym wieku. Od nich możemy się uczyć mądrości życiowej, szacunku do innych, wiary. Dla Kościoła dziadkowie są skarbem. Swoim cierpieniem łączą się z cierpieniem Jezusa na krzyżu. Ofiarują je często za nas, dlatego okazujmy im swoją wdzięczność.

Powołanie to misja, do której wezwany jest każdy człowiek. Rola w społeczeństwie określana jest przez zadanie jakie człowiek ma dla niego do wykonania. Źródłem każdego powołania jest rodzina. Człowiek wezwany jest do odpowiedzi na inicjatywę Boga. Powołując, Bóg zaprasza do towarzyszenia. Powołanie to współpraca Boga i człowieka.

Ludzkie cierpienie i krzyż – przestrzenią spotkania ze Zbawicielem. Krzyż Jezusa – źródłem wyzwalającej nadziei. „Wszystko dokonało się dzięki Krzyżowi” (św. Jan Damasceński).

Kim jest Melchizedek? Co o nim wiemy? Znamy okoliczności jego pojawienia się, ale nie wiemy kim jest i skąd pochodzi. Podobieństwa i analogie między Kapłanem Starotestamentalnym a Chrystusem. Melchizedek zapowiada Jezusa – jest jedną z „figur mesjańskich”. Zapowiedzi Starego Testamentu wypełniają się w osobie Jezusa Chrystusa. Stary Testament znajduje swoje dopełnienie w Nowym.

Człowiek potrzebuje norm i zasad. System zasad określa punkt odniesienia ludzkich działań. Każdy człowiek potrzebuje określonego wzorca zachowań, by mógł się rozwijać. Trzymanie się zasad niesie ze sobą również ryzyko. Punktem odniesienia każdego systemu norm winien być zawsze Bóg. Liturgia słowa jednocześnie przestrzega jak i zachęca.