Post w życiu chrześcijan i wyznawców innych religii ma wielkie znaczenie – oczyszcza wnętrze człowieka. Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą? To pytanie skierowane do Jezusa było zasadne i usprawiedliwione. Dlaczego zatem Jezus z Nazaretu pozwala swym uczniom wyłamywać się z powszechnie przyjętego zwyczaju znanego ze Starego Testamentu?

Każdy jest wezwany do nawrócenia. Ewangelista Łukasz podkreśla, że Jezus nie przyszedł, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników. Chrystus zaprasza człowieka do pokuty. Każdy, kto ignoruje wezwanie do pokuty i realizacji powołania zachowuje się jak faryzeusz. Kiedy człowiek wykona już krok w kierunku Pana Boga, nawiązuje się relacja z Jezusem. Prawo do spotkania Boga w swoim życiu ma każdy. Nawet ten, który w oczach ludzi uchodzi za przegranego. Bóg widzi w człowieku przede wszystkim człowieka. A grzech, niepowodzenia czy inne przeszkody nie mogą stanowić barierę w spotkaniu z Chrystusem. Jezusowi zależy na mnie. Chce wejść do mojej codzienności. Chce wiedzieć o mnie wszystko: co mnie cieszy, co mnie smuci, co jest moim zmartwieniem.

Jesteśmy dzisiaj świadkami jednego z wielu uzdrowień dokonanych przez Jezusa. Ci ludzie szukali różnych sposobów dotarcia do Jezusa. On sam natychmiast zwrócił uwagę na ich wiarę. Nie wiemy nic o wierze przyniesionego paralityka. Jakże wielką siłę ma wstawiennictwo drugiej osoby. My sami możemy być tymi, którzy przynoszą potrzebującego do Jezusa. Nie musimy wcale nosić czyjegoś łoża. Sama modlitwa za daną osobę, już jest duchowym niesieniem przed oblicze Mistrza. Z drugiej strony, warto samemu prosić inne osoby o modlitwę.

W Liście do Hebrajczyków mamy wezwanie do zachowania wierności Bogu. Trędowaty z dzisiejszej Ewangelii, upadając na kolana, prosił Go: „Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Słyszymy głos Boga, ale jakże często Go nie słuchamy. Tymczasem mamy innym opowiadać o spotkanym Bogu. Panie, nasz Boże, wspieraj nas swoją łaską, byśmy potrafili przyznać się do przewinień, prosić Cię o przebaczenie i postanowić poprawę.

Liczne opisy uzdrowień. Proces uzdrowienia poprzedzony nauczaniem. Jezus zjednoczył się z ludźmi w cierpieniu. Do uczestnictwa w procesie uzdrowienia zaproszony jest każdy. Uprzywilejowana pozycja tych, którzy znają Ewangelie. Opisy uzdrowień mają zachęcać do ufności Jezusowi.

Pan Jezus nauczał w synagodze w Kafarnaum z mocą. Tam też uwolnił opętanego od złego ducha. Wieść o Jezusie z Nazaretu i Jego nauka dotarła do całej Galilei. Tę samą naukę Zbawiciel głosi także nam. Czy dotarła ona do naszych serc? Czy jesteśmy gotowi ją przyjąć?

Chrystus powołuje pierwszych uczniów w ich miejscu pracy. Powinniśmy się zastanowić, czy jesteśmy konsekwentni, czy to, co wykonujemy, jest naszym powołaniem – zgadza się z wolą Bożą.

Każdy człowiek kieruje się pozorami. Uleganie pozorom nie pozostaje bez konsekwencji. Pozory kryją się również w przestrzeni wiary. Fałszywi prorocy dają ułudę kierowania się kwestiami wiary. Pozory w kwestii wiary wprowadzają w rzeczywistość zła. Trudność w odróżnieniu prawdy od pozorów. Ukierunkowanie na Boga warunkiem odróżnienia fałszywych proroków.