Warto uświadomić wiernym, że Bóg zawsze jest z nami – nawet wtedy, gdy nam się wydaje, że jesteśmy sami. Jezus mocą swojego słowa uciszył wicher oraz wzburzone fale jeziora, uspokoił przestraszonych uczniów. Pozorna nieobecność Jezusa w naszym życiu może być próbą naszej wiary, tak jak sen Jezusa był próbą wiary uczniów. Nie lękajmy się zaufać Jezusowi i wołać do Niego: „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?” (Mk 4,38).

„Nadzieja zawieść nie może”. Przypomnienie zebranym, że mamy trwać przy Bogu pomimo trudności, modlić się za cały świat i swoją postawą ogłaszać światu królestwo niebieskie. Autor listu do Hebrajczyków zaprasza nas, byśmy pamięcią powrócili do momentu sakramentu chrztu świetego. Ten moment nazywa on oświeceniem. Wówczas bowiem przyjęliśmy światło wiary do naszego życia. Nadzieja chrześcijańska, o której myślimy wypływa z wiary. W niej trwa przekonanie, że Pan Bóg spełni wobec nas swoje obietnice. Autor Listu do Hebrajczyków wzywa nas do wytrwałości i stałości w czynach wiary.

Zaproszenie do modlitwy za wszystkich biskupów całego świata, aby ich współpraca z Ojcem Świętym, była przykładem dla całego duchowieństwa i wszystkich wiernych. Patroni dnia dzisiejszego, święci biskupi Tymoteusz i Tytus, swoje owczarnie prowadzili rozsądnie i roztropnie. Św. Paweł w listach do Tymoteusza i Tytusa zwracał uwagę na działanie Boga. To działanie Stwórcy mamy na co dzień odczytywać i głosić. Każdego dnia mamy odczytywać znaki czasu i głosić Dobrą Nowinę.

25 stycznia Kościół obchodzi święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła. Jest to jedyne święto w kalendarzu liturgicznych, w którym czcimy nawrócenie danej osoby. Dzisiejsze święto pokazuje nam, że nawet zatwardziały grzesznik, wróg chrześcijaństwa, może nawrócić się do Boga i zmienić swoje postępowanie. Nikogo nie wolno spisywać na straty, ani skreślać. Prośmy podczas tej Mszy św., aby św. Paweł, Apostoł Narodów, wypraszał łaskę nawrócenia grzesznikom i prześladowcom Kościoła. Niech ich nawrócenie będzie świadectwem na widzialną obecność Boga w naszym życiu.

Patron dnia dzisiejszego, św. Franciszek Salezy w sposób heroiczny pełnił to, czego pragnął Jezus Chrystus. Czy Jezus lekceważy swoją ukochaną matkę? Boski Zbawiciel wielokrotnie mówił swoim uczniom o pełnieniu woli Bożej.

Bóg jest zawsze z nami, choć na co dzień nie zawsze Go dostrzegamy. Jezus ściśle zjednoczony z Ojcem pokonuje moc szatana i wyrzuca złe duchy. Starajmy się ze wszystkich sił o zachowanie jedności z najlepszym Ojcem.

21 stycznia to dzień, w którym wzrok kierujemy ku naszym babciom. To niezwykle ważne osoby w naszym życiu. Nasze serca kierują się w ich stronę, aby wyrazić szacunek, troskę i podziękować za ich obecność. To babcia często uczyła nas pierwszych modlitw, piosenek religijnych czy robienia znaku krzyża. Niejeden raz szliśmy z babcią na różaniec czy nabożeństwo majowe. Jak podaje Księga mądrości: „Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy: sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości – życie nieskalane (Mdr 4,8–9). Stary Testament pokazuje nam wiele postaci w podeszłym wieku. Od nich możemy się uczyć mądrości życiowej, szacunku do innych, wiary. Dla Kościoła dziadkowie są skarbem. Swoim cierpieniem łączą się z cierpieniem Jezusa na krzyżu. Ofiarują je często za nas, dlatego okazujmy im swoją wdzięczność.

Powołanie to misja, do której wezwany jest każdy człowiek. Rola w społeczeństwie określana jest przez zadanie jakie człowiek ma dla niego do wykonania. Źródłem każdego powołania jest rodzina. Człowiek wezwany jest do odpowiedzi na inicjatywę Boga. Powołując, Bóg zaprasza do towarzyszenia. Powołanie to współpraca Boga i człowieka.