Pan Jezus nauczał w synagodze w Kafarnaum z mocą. Tam też uwolnił opętanego od złego ducha. Wieść o Jezusie z Nazaretu i Jego nauka dotarła do całej Galilei. Tę samą naukę Zbawiciel głosi także nam. Czy dotarła ona do naszych serc? Czy jesteśmy gotowi ją przyjąć?

Chrystus powołuje pierwszych uczniów w ich miejscu pracy. Powinniśmy się zastanowić, czy jesteśmy konsekwentni, czy to, co wykonujemy, jest naszym powołaniem – zgadza się z wolą Bożą.

Każdy człowiek kieruje się pozorami. Uleganie pozorom nie pozostaje bez konsekwencji. Pozory kryją się również w przestrzeni wiary. Fałszywi prorocy dają ułudę kierowania się kwestiami wiary. Pozory w kwestii wiary wprowadzają w rzeczywistość zła. Trudność w odróżnieniu prawdy od pozorów. Ukierunkowanie na Boga warunkiem odróżnienia fałszywych proroków.

W Galilei, Jezus spotkał Filipa z Betsaidy, któremu rozkazał: „Pójdź za Mną” (J 1,43). Filip bez wątpienia dojrzał do odpowiedzi na to wezwanie, o czym świadczy jego znajomość pewnych starotestamentalnych proroctw dotyczących Mesjasza. Natanael popełnia błąd, co do tożsamości Jezusa, nazywając Go: „Jezus z Nazaretu, syn Józefa”. Niektórzy chrześcijanie posiadają wiedzę, znają Pismo Święte, ale w spotkaniu z drugim człowiekiem są bardzo powściągliwi. Spróbujmy w swoim życiu znaleźć przestrzeń na osobiste spotkanie z Jezusem. Niech to będzie kwadrans codziennej modlitwy, wyciszenia, podczas którego będziemy starali się słuchać Pana Boga i tego, co On ma nam do powiedzenia.

„Czego szukacie?” – pyta Chrystus idących za Nim uczniów. Spotkanie Jezusa potrafi przemienić życie, nadać mu głęboki, nieoczekiwany sens. Czy my znaleźliśmy już największy skarb?

Jan nazywający Jezusa Barankiem Bożym kojarzy nam się z Wielkim Postem, a nie z atmosferą Bożego Narodzenia. Wcielenie i Męka to dwie strony Tajemnicy Wcielenia. To nie my dokonujemy „odkryć” – to Duch Święty pozwala nam dostrzec prawdę. Jesteśmy dziećmi Boga – tę prawdę przekazuje nam dzisiejsze pierwsze czytanie. Prośmy Ducha Świętego, aby pomagał nam dostrzegać obecność Boga w naszym życiu.

Braki w sklepach i trudność w zdobyciu towarów. Mnogość produktów przyczyną dezorientacji. Możliwość wyboru rzeczy przeniesiona na wszystkie aspekty ludzkiego życia. W kwestii wiary nie ma możliwości wyboru. Wybiórczość w wierze rodzi brak autentyczności. Łaska wiary usprawnia do trwania w niej. Wraz z łaską wiary Bóg daje obietnicę życia wiecznego.

Musimy sobie uświadomić, że wszystko przemija, że wszystko ma swój czas. Podziękujmy Bogu za to, czym nas obdarzył – podziękujmy Mu za każdy dzień i przeprośmy za wszystkie zmarnowane szanse. Niech Nowy Rok będzie dla nas czasem, w którym każdego dnia będziemy stawiać kolejne kroki razem z Jezusem.