Pierwsze czytanie zawiera zbiór przysłów, których głównym tematem jest droga Boża jako przeciwieństwo drogi nieprawych. Przeciwieństwem pokory jest pycha. Niezwykłą pokorą odznaczała się Matka Boża. W dzisiejszej Ewangelii jesteśmy świadkami sceny, w której Maryja przychodzi do Jezusa, jednak z powodu tłumów nie może się z Nim spotkać. Nie próbuje się przeciskać, ale cierpliwie czeka na wiadomość od Syna. Jeszcze wymowniejsza jest odpowiedź Jezusa. Mogłoby nam się wydawać, że Jezus zlekceważył swoją Matkę. Jednak w rzeczywistości była to pochwała Maryi. Bo to ona w sposób doskonały wypełnia słowo Boże i realizuje w swoim życiu.

Bóg obdarzył nas niezliczonymi darami i przeróżnymi łaskami, które uatrakcyjniają i jednocześnie oświecają nasze codzienne życie. Św. January jest przykładem biskupa zatroskanego o swoich wiernych. Podejmując nasze codzienne zadania, chciejmy, ze jego przykładem, mieć otwarte oczy i wrażliwe serca, by okazać troskę o drugiego człowieka.

Jezus wiele razy mówił o królestwie Bożym. Aby wyjaśnić swoją naukę, często posługiwał się przypowieściami, to znaczy opowiadaniami i porównaniami wziętymi z życia prostych ludzi. Jednym z takich opowiadań o królestwie niebieskim jest dobrze nam znana przypowieść o siewcy, którą przytacza św. Łukasz. Czy dokładam starań, aby coraz lepiej poznać słowo Boże? Jak je przyjmuję w czasie Mszy św.? Czy kieruję się w postępowaniu nauką Jezusa? Jak dzisiaj odpowiem Bogu na Jego słowo?

Być kobietą to być kimś szczególnie wrażliwym na świat, więzi i wartości. Kobieta jako matka jest podobna do Chrystusa. Kobieta uczy wierności w miłości. Największy wkład w historię zbawienia spośród wszystkich ludzi w historii miała kobieta – Maryja. Trzeba nam nieustannie uczyć się maryjnego sposobu patrzenia na Jezusa.

Chrześcijanie od początku pamiętali o cierpieniach Najświętszej Maryi Panny pod krzyżem. Współcierpiąc z Jezusem Chrystusem, Maryja uczestniczyła w narodzinach Kościoła. Słynna Pieta Michała Anioła znajdująca się w watykańskiej bazylice ukazuje cierpienie Matki Bożej. Prośmy Matkę Bożą Bolesną, abyśmy umieli mężnie dźwigać nasz codzienny krzyż, a przez to uczestniczyć w dziele odkupienia.

Wskrzeszenie syna wdowy z Nain odnotowane w dzisiejszej perykopie ewangelicznej, wychodziło naprzeciw ludzkiemu nieszczęściu. Jezus zlitował się nad matką, bo był czuły na cierpienie człowieka. Ale sam Zbawiciel największy ból odczuwa wtedy, kiedy nie słuchamy Boga i odchodzimy od Niego popełniając grzechy ciężkie. Działalność św. Jana Chryzostoma przysporzyła mu zwolenników, ale także nieprzyjaciół. Duchowieństwo miało do niego pretensję, że jest nadmiernie wymagający a mnisi, że zaprowadzał w klasztorach pierwotny porządek i dyscyplinę.

Dzisiejsza liturgia słowa zawiera dwa fragmenty bezpośrednio dotyczące Eucharystii. Stwarzanie rzeczywistości słowem jest właściwe tylko Bogu. Jezus chwali wiarę setnika. Jak z tą wiarą jest u mnie? Niech słowa wypowiadane przez kapłana nad postaciami eucharystycznymi i przyjęcie Ciała Pańskiego, rodzą w nas wiarę i ją umacniają.

W czasach biblijnych ludzie wierzyli, że demony to małe bożki, które należało czcić, aby uniknąć życiowych problemów. Św. Paweł przestrzega Koryntian, że nie mogą jednocześnie pić z „kielicha Pana” i z „kielicha demonów”. Odejście od bałwochwalstwa wynika z rozumnego wyboru ludzi. Czy w moim życiu widzę ślady idoli i bożków, którzy domagają się czci i mojej wolności?