Zdrowie ciała i ducha jest cennym skarbem dla każdego człowieka. Opowieści biblijne mówią nam o różnych ludzkich chorobach i ukazują uzdrawiającą moc Chrystusa. Uzdrowienia w Kafarnaum pokazują, że chorym potrzebna jest solidarna pomoc drugiego człowieka, który pomoże im dotrzeć do Chrystusa.
W czasach Jezusa w Izraelu istniała instytucja nauczyciela wędrownego. Wystąpienie Jezusa nie musiało być czymś nadzwyczajnym. Jednak Jezus nie był zwykłym nauczycielem, bo Jego nauka była „z mocą”. Uczniów Jezusa pociągało w Nim świadectwo życia i wierność głoszonej prawdzie. A co mnie pociąga w Jezusie? Chrześcijaństwo polega na pełnym zaufaniu Bogu, że to jak mnie prowadzi przez życie to Jego droga do mojego szczęścia.
Czy prawda może krzywdzić? Pierwszy przykład prawdy, która rani – problem nadawcy. Drugi przykład prawdy, która rani – problem adresata. Dwa przykłady niezdolności do przyjęcia prawdy: biblijny (Herod i Herodiada) oraz współczesny (świat wobec problemów moralnych). Zachęta do modlitwy do Ducha Świętego.
Św. Monika żyła w prawdzie. Miała swoje słabostki, jak każdy z nas, ale była człowiekiem niepowierzchownej wiary. Jako przykładna matka niezmordowanie modliła się o nawrócenie swojego syna Augustyna. Jej marzenie się spełniło. Z powodu zbliżającego się dnia obrachunku, wierzący powinni jak najmądrzej wyeksploatować wszystko, co im Pan zlecił, tak by kompetentnie się przed nim rozliczyć. Wspominając św. Monikę, która w godzinie śmierci prosiła o modlitwę w jej intencji, pamiętajmy w rozmowie z Bogiem o naszych matkach, aby wynagrodził ich macierzyńskie trudy.
Bóg jest miłosierny, a Jego Miłosierdzie nie zna granic. W momencie śmierci, gdy nie ma kapłana, wystarczy uczynić akt żalu doskonałego, aby dostąpić łaski zbawienia. Po co się męczyć całe życie i być wiernym Panu Bogu, skoro można grzeszyć całe życie, a pod koniec się nawrócić i pójść do nieba? Jeśli za życia odrzucałem Boga, to czemu w godzinie śmierci miałbym uczynić inaczej? Warto żyć blisko Boga, bo w ten sposób już tu na ziemi będziemy doświadczać nieba.
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam duchową sylwetkę św. Bartłomieja, utożsamianego z Natanaelem. Jego postać wspominamy także w dzisiejszej liturgii. To o nim sam Jezus powiedział, że jest prawdziwym i uczciwym Izraelitą, w którym nie ma podstępu. Bartłomiej pracował prawdopodobnie w Etiopii i na terenie półwyspu Arabskiego. Jego życie cechowało oddanie się głoszenia Ewangelii.
Mocne i radykalne słowa Chrystusa. Chrystus „delikatny” i „gniewny”. Łatwiej przyjmujemy tego „delikatnego. „Gniewny” jawi się tylko w odniesieniu do innych. A może „biada” i „obłudniku” Chrystus wypowiada pod moim adresem? Co tak naprawdę ważne jest dla mnie podczas kościelnych ceremonii?
Dzisiejsza liturgia eucharystyczna przypomina nam, że Maryja jest nie tylko naszą Matką, ale i naszą Królową. W cztery lata po ogłoszeniu dogmatu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, papież Pius XII ustanowił święto Najświętszej Maryi Panny, Królowej. Co to znaczy, że Maryja ma być naszą Matką i Królową?