Św. Tomasz z Akwinu umiłował ubóstwo. Był człowiekiem uczonym, ale i pokornym. Wielki dorobek naukowy Doktora Kościoła. Jezus przez całe ziemskie życie pokonywał szatana. Naśladujmy patrona dnia dzisiejszego w mądrości i pokorze.
Św. Tomasz z Akwinu umiłował ubóstwo. Był człowiekiem uczonym, ale i pokornym. Wielki dorobek naukowy Doktora Kościoła. Jezus przez całe ziemskie życie pokonywał szatana. Naśladujmy patrona dnia dzisiejszego w mądrości i pokorze.
Pan Jezus wyznacza uczniom zadania. Chrześcijanin nie musi wymyślać scenariuszy. U początków głoszenia Ewangelii jest osobiste zawierzenie Chrystusowi. Terenem działania świadka wiary jest jego otoczenie, w które wnosi on pokój. Głoszenie Ewangelii zawsze dokonuje się w imię Jezusa. To nie my nawracamy, to dzieło Boga!
Mowa nienawiści. Czas się wypełnił: miara zła w konfrontacji z miarą dobra. Nawrócenie Szawła – święto miłosierdzia. Liczy się tylko miłość.
Autor Listu do Hebrajczyków nazywa Jezusa Najwyższym Kapłanem i jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. W sposób szczególny doświadczamy obecności Chrystusa w Eucharystii, która uobecnia dla nas Jego śmierć i zmartwychwstanie.
Jezus chciał „przymusić” swoich rozmówców do wyznania: „Należy czynić dobro i ocalać ludzkie życie zawsze, bez względu na okoliczności”. Jest to nauczanie, z którym trudno się nie zgodzić. Ludzkie życie zasługuje na wszelką ochronę – niezależnie od tego, na jakim etapie rozwoju się znajduje. Skąd wzięło się uporczywe milczenie słuchaczy Jezusa? Faryzeusze byli zazdrośni o mądrość i cudotwórczą moc Jezusa. Lękali się, że naruszanie Prawa rozchwieje cały system ich religijnych przekonań i władzy. Dziś nie są nam obce sytuacje, kiedy nasze próby czynienia dobra są ograniczane przez innych lub kiedy ktoś jest przymuszany do grzesznych czynów. Módlmy się o odwagę, byśmy umieli czynić dobro i bronić życia w każdej sytuacji, w której Bóg nas postawi.
Irytują nas prawa, które oceniamy jako nieuzasadnione lub też nielogiczne. Z drugiej strony w wielu sytuacjach zasłaniamy się prawem. Taką postawę nazywamy faryzeizmem. Jezus jest zaatakowany przez faryzeuszów, że On i Jego uczniowie łuskają kłosy w szabat. Oskarżenie dotyczy przekroczenia świętego szabatu, czasu radości i odpoczynku. Faryzeusze interpretują działanie Chrystusa i Jego towarzyszy jako pracę żniwiarza, która jest jedną z trzydziestu dziewięciu prac zakazanych. Była to rabinistyczna interpretacja przykazania o uczczeniu szabatu. Każde prawo ma funkcję podrzędną wobec człowieka, powinno służyć uporządkowaniu jego życia, a nie skomplikowaniu. Poza tym nie może być ono narzędziem wymierzonym przeciw człowiekowi, ale ma służyć jego obronie i zapewnieniu bezpieczeństwa. Prawo Boże służy dobru człowieka, nawet jeśli zawiera jakieś zakazy.
Problem z właściwym rozumieniem postu. Post to duchowe ogołocenie ludzkiego wnętrza, konieczne, by tam można było zaprosić Jezusa. Post to walka z grzechem i złymi przyzwyczajeniami. Post otwiera człowieka na potrzeby bliźnich.
Jezus powołuje osoby świadome własnej słabości i nędzy. Tylko grzesznicy stanowią wspólnotę uczniów Pana. Grzesznik, to człowiek w drodze za Bogiem. Słowa Jezusa oczyszczają, przemieniają, uświęcają, rozświetlają myślenie. Lewi tęsknił za zmianą. Chciał być wziętym, prowadzonym, zależnym. Nie wiedział, że jego marzeniem była wieczność.