II Niedziela po Narodzeniu Pańskim ks. Sylwester Matusiak Syr 24,1–2.8–12; Ef 1,3–6.15–18; J 1,1–18 W skrócie: Bóg wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał do człowieka. Jego najpełniejszym i ostatecznym Słowem jest Jezus Chrystus, Słowo Wcielone. W Prologu swojej Ewangelii św. Jan nie wspomina żadnego szczegółu z nocy Bożego Narodzenia, o których piszą inni Ewangeliści. Nie ma u niego Maryi z Józefem, nie ma pasterzy ani aniołów. Jan głosi prawdę o Słowie Przedwiecznym, o Bogu, który jest bliski człowiekowi, przychodzi do każdego i pragnie ofiarować mu samego siebie. Św. Jan koncentruje się w swoim opisie na relacjach, jakie buduje Słowo. Dotyczą one Boga, świata i ludzi. Pierwszą i podstawową jest relacja Słowa do Boga. Jest ona odwieczna i bardzo zażyła: Słowo było na początku u Boga. Najwięcej jednak uwagi Jan poświęca relacji Słowa do świata i do ludzi. Słowo jest Pośrednikiem stworzenia (przez Nie wszystko się stało) i zbawieniem ludzi (życie, (…)