Wyniki wyszukiwania

Uroczystość Rocznicy Poświęcenia Kościoła Własnego ks. Janusz Stańczuk Mt 16,13–19 W skrócie: W języku greckim Piotr, po hebrajsku Kefas; po polsku oba te imiona oznaczają skałę. Dlaczego takie dziwne imię? Skała to na ogół coś bardzo nieruchomego, twardego. Tymczasem papież musi być „bardzo ruchomy” i mieć miękkie serce. Papież buduje żywy Kościół, którego my wszyscy jesteśmy kamieniami. Dla każdego z nas Pan Bóg przewidział jakąś rolę, jakąś misję, jakieś powołanie. Świątynia jest najlepszym miejscem do głoszenia Ewangelii, do sprawowania sakramentów. Przed Mszą św. należy przygotować duże, wycięte z kartonu litery, tworzące napis: „Jesteśmy Kościołem Bożym”. Zamiast litery „ż” należy przygotować litery „rz”. Skała i skałki Co to znaczy: być skałą? Pan Jezus nazywa dziś Szymona, rybaka znad jeziora Galilejskiego, nowym imieniem. Jakie to imię? (Piotr). W języku greckim Piotr, po (…)

XXX Niedziela zwykła Uroczystość Rocznicy Poświęcenia Kościoła Własnego ks. Tomasz Opaliński Iz 56,1.6–7; 1 Kor 3,9b–11.16–17; Mt 16,13–19 W skrócie: Historia budowy kościoła w jednej z parafii. Mieszkańcy chcąc, by świątynia była widoczna z daleka, usypali sztuczną górę, na której zaczęli budować. Grunt zaczął osiadać i pycha mieszkańców została ukarana brakiem możliwości zbudowania wież. Budowanie na piasku pychy nie przynosi efektu. Trzeba budować na stałym gruncie wiary i pokory. Jezus zbudował swój Kościół na skrusze i wierze Piotra, a nie na jego pysznych zapewnieniach, że życie swoje odda za Mistrza. Kościół zbudowany na takiej Skale przetrwa – bramy piekielne go nie przemogą. Uroczystość poświęcenia świątyni przypomina nam wiarę tych, którzy ją budowali. Kościół materialny to wyraz wiary lokalnego Kościoła. Każdy z nas jest także świątynią Boga, Jego mieszkaniem, (…)

XXIX Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Iz 45,1.4–6; 1 Tes 1,1–5b; Mt 22,15–21 W skrócie: Przeciwnicy Jezusa zastawili pułapkę. Gdyby Jezus powiedział: „Nie trzeba płacić żadnych podatków”, można byłoby donieść na Niego do Rzymian. Gdyby Jezus powiedział: „Płaćcie podatki Cezarowi”, wówczas można by Go zadenuncjować we własnym narodzie jako zdrajcę. Jezus om?a zasadzkę: Oddajcie Cezarowi, co jest Cezara, a Bogu to, co jest Boże. Jako uczniowie Chrystusa jesteśmy obywatelami niebiańskiej Jerozolimy, choć żyjemy w ziemskim Babilonie. Niebiańską Jerozolimę i ziemski Babilon można potraktować jako dwie przeciwstawne rzeczywistości. Jezus wyraźnie rozróżnia to, co nie powinno być zmieszane: cesarza i Boga, świat i niebo. Zdecydowanie przeciwstawia się temu, aby ubóstwiać cesarza, jakieś królestwo czy ideologię. Niebiańska Jerozolima i ziemski Babilon

XXIX Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Iz 45,1.4–6; Ps 96; 1 Tes 1,1–5b; Mt 22,15–21 W skrócie: Podziały, które z pozoru wydają się sprawiedliwe, mogą się okazać zupełnie niesprawiedliwe. Takimi podziałami można kogoś bardzo skrzywdzić. Wszyscy zgadzamy się z podaną przez Jezusa maksymą: oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara. Okazuje się jednak, że nawet zasłaniając się tą maksymą, można dokonywać niesprawiedliwości. Nie wolno np. używać tej maksymy do uzasadniania wrogiego rozdziału Kościoła od państwa. Nie wolno też używać jej do wyparcia Bożego prawa z życia prywatnego. Jezus uznaje autonomię rzeczywistości ziemskiej, ale jednocześnie upomina się o prawo Boga do świata, który stworzył, i do człowieka, w którego nozdrza tchnął tchnienie życia. Dajcie Bogu to, co Boże Podziały: sprawiedliwe i niesprawiedliwe W jednym z kabaretowych (…)

Środa XXIX Tygodnia zwykłego Wspomnienie św. Jana Pawła II, papieża o. MaksymilianEf 3,2–12; Łk 12,39–48 W skrócie: W liturgii wspominamy dziś św. Jana Pawła II, papieża-Polaka. Podziwiamy go i kochamy. Zastanawiamy się, jak wypełnić testament w postaci jego nauczania. Bóg wyposażył każdego z nas pewnymi umiejętnościami, zdolnościami, które mają (…)

Czwartek XXIX Tygodnia zwykłego ks. Dariusz Kwiatkowski Łk 12,49–53 W skrócie: Jezus mówi: Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął. I dodaje: Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Te słowa Jezusa kontrastują z Jego dotychczasowym nauczaniem, w którym z wielką łagodnością mówił o miłości i pokoju. Jezus, mówiąc o ogniu, ma na myśli Ducha Świętego, który (…)

Piątek XXIX Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz Ef 4,1–6; Łk 12,54–59 W skrócie: Św. Paweł Apostoł wzywa wszystkich chrześc?an do jedności. Człowiek współczesny jest biegły w rozumieniu Bożych dzieł. Ma jednak spore problemy w rozpoznawaniu znaków czasu. Powinniśmy – jako ludzie wierzący – dostrzegać Boga w każdym miejscu i czasie. Jedność i znaki czasu

Sobota XXIX Tygodnia zwykłego ks. Stanisław Kowalczyk Łk 13,1–9 W skrócie: Wszystkich obowiązuje wezwanie Chrystusa do nawrócenia. Zawsze należy odsuwać od siebie grzech i kroczyć drogą doskonałości chrześcijańskiej. W czasie każdej Mszy św. przypominajmy sobie wszystkie niespełnione postanowienia i uczyńmy wszystko, by je zrealizować. Nie zwlekajmy z (…)