Doświadczony podróżnik przed rozpoczęciem nowej wyprawy odpowiednio się do niej przygotowuje. Ma to go ustrzec przed niemiłymi i nieprzewidzianymi niespodziankami. Izraelici wędrujący przez pustynię szybko zapomnieli o cudownym wyprowadzeniu z niewoli egipskiej i przejściu przez Morze Czerwone. Na pustyni ważny był tylko problem braku wody. Wydarzenia opisywane przez Księgę Wyjścia prowadziły do ukazania wielkości Boga i Jego troski o lud, który wyprowadził z niewoli egipskiej i prowadził do Ziemi Obiecanej. Sakrament chrztu jest sakramentem, który wprowadza człowieka na drogę Bożego życia.

Każdy z nas tu obecnych deklaruje się jako osoba wierząca. Czy zastanawialiśmy się, czym jest wiara? Od momentu chrztu świętego jesteśmy ludźmi wiary, bo w tym sakramencie otrzymujemy nadprzyrodzoną łaskę, którą Bóg niejako rozlewa poprzez swojego Ducha – Ducha Świętego. „Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy” (Hbr 11,1). Bóg Miłości zwraca się do człowieka i zaprasza go do obcowania ze Sobą. Wiara jest nieocenionym darem dla człowieka od Boga. Odpowiedź człowieka na to Boże wezwanie to nic innego jak wiara. W niej człowiek poddaje Bogu całkowicie swój rozum i wolę. Jest to zawsze wolna odpowiedź ludzka. W tym właśnie aspekcie wiara nierozerwalnie łączy się z okazaniem zaufania Bogu. Jezus wzywał do wiary, ale nikogo do niej nie zmuszał. Sam dawał świadectwo wiary, zawierzenia Bogu.

Przyjęcie przez dzieci sakramentów pokuty i Eucharystii jest jednym z głównych elementów edukacji i wychowania religijnego na poziomie nauczania zintegrowanego. Dlatego podejmowane działania wychowawcze i edukacyjne rodziców, wychowawców, katechetów oraz członków wspólnoty parafialnej winny uwzględniać i umożliwiać przybliżanie dzieciom tajemnicy Boga, który jako kochający Ojciec pragnie być blisko człowieka i obdarzać go swoją miłością i przebaczeniem.

Przy zawieraniu sakramentu małżeństwa staramy się mówić i myśleć o miłości łączącej dwoje ludzi. Ukazujemy piękne i przyjemne strony miłości. Osoby z pewnym stażem małżeńskim wiedzą, że prawdziwa miłość nie sprowadza się tylko do przeżywania podniosłych, radosnych i przyjemnych chwil. Prawdziwa miłość domaga się także ofiary i wyrzeczenia. Św. Paweł zachęca małżonków chrześcijańskich, aby dali swoje ciała na ofiarę żywą, świętą i Bogu przyjemną oraz aby ich miłość była bez obłudy i pełna wzajemnej życzliwości. Słowo Boże jest skierowane do nas i to my jesteśmy wezwani do jego realizacji w codziennym życiu. Słowo Boże odkrywa przed nami prawdę, że całe życie chrześcijańskie ma być duchową ofiarą składaną Bogu. Ta ofiara przyjmuje bardzo konkretny wymiar w relacjach do drugiego człowieka.