Wyniki wyszukiwania

Czwartek IV Tygodnia Wielkanocnego ks. Jan Augustynowicz Dz 13,13–25; J 13,16–20 W skrócie: Św. Paweł z zapałem głosi Jezusa Chrystusa. Przemawia w synagogach, gdzie przekonuje zebranych, że Jezus jest Mesjaszem Pańskim. Apostoł Narodów, podobnie jak św. Jan Chrzciciel, umniejsza swoją rolę w głoszeniu Chrystusa. Najważniejsza jest dla niego Boża chwała. (…)

Sobota III Tygodnia Wielkanocnego Święto św. Marka Ewangelisty o. Maksymilian 1 P 5,5b–14; Mk 16,15–20 W skrócie: Do ewangelizacji powołany jest każdy ochrzczony W głoszeniu Ewangelii nigdy nie zostajemy osamotnieni. Bóg umacnia, udoskonala i utwierdza tych, których wybrał. Niezależnie od czasów, głoszenie Ewangelii niesie ze sobą (…)

Środa III Tygodnia Wielkanocnego ks. Mirosław Cichoń Dz 8,1b–8; J 6,35–40 W skrócie: Jezus mówi o sobie, że jest Chlebem życia. Chrystus pragnie być naszym codziennym pokarmem. On jest w stanie zaspokoić wszystkie nasze pragnienia, gdyż jako Bóg zna nas najlepiej. Zasadnicze pragnienia człowieka to: szczęście i życie wieczne. Pierwsi chrześcijanie głęboko wierzyli w to, (…)

Piątek IV Tygodnia Wielkanocnego Pierwszy piątek miesiąca ks. Kazimierz Milczarski W skrócie: W codziennym życiu liczy się przede wszystkim miłość: dobro czynione drugiemu człowiekowi. Drzwi naszego domu powinny być otwarte dla potrzebujących. Miłować to znaczy dzielić się z innymi dobrami materialnymi i służyć im pomocą w potrzebie. Miłość, która ocala, musi być karmiona poświęceniem, szczególnie poświęceniem samego siebie (bł. Matka Teresa z Kalkuty). Miłość jest prawdziwa wtedy, gdy rezygnuje z siebie, aby drugiemu pomóc, bo nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15,13). ''Wytrwajcie w miłości mojej'' Ważne są intencje Przed bramą nieba ustawiła się kolejka. Każdy zadawał sobie pytanie, czy zostanie przyjęty do chwały nieba. Pierwszy (…)

Sobota IV Tygodnia Wielkanocnego Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski ks. Dariusz Kwiatkowski Ap 11,19a; 12,1.3–6a.10ab; Kol 1,12–16; J 19,25–27 W skrócie: Co to znaczy, że Maryja jest Królową naszego narodu? Jakie konsekwencje wynikają z tego faktu dla każdego z nas? Słowo Boże przenosi nas na Golgotę. Na tym miejscu drzewo krzyża połączyło cierpienie Chrystusa i ból Jego Matki. Wydarzenie opisane w dzisiejszej Ewangelii często bywa nazywane „testamentem Jezusa z krzyża”. Jezus, powierzając Maryi swojego umiłowanego ucznia, uczynił gest oddania swojej Matce wszystkich wierzących. A powierzając Janowi Maryję jako Matkę, uczynił Ją Matką wszystkich swoich wyznawców. Przez przyjęcie chrztu w 966 r. jako naród polski staliśmy się dziećmi Maryi, a Ona stała się naszą Matką. W królestwie Maryi Kult Najświętszej Maryi Panny

V Niedziela Wielkanocna ks. Janusz Stańczuk J 15,1–8 W skrócie: Dla Boga wszyscy jesteśmy Jego dziećmi, Jego „owocami”. Nie wszystkie owoce są dobre – bywają kwaśne, nadpsute, przybrudzone itp. Brud na rękach łatwo zauważyć. Gorzej jest z brudem w sercu. Ludzie życzliwi pomagają nam przez delikatne zwracanie uwagi; kierują do nas odpowiednie słowa. Słowo Boże, przyjęte przez człowieka z wiarą, potrafi oczyszczać i zmieniać nasze wnętrze. W Biblii zaczyna się nasze oczyszczenie. W trakcie homilii potrzebne będą następujące pomoce: – kilkanaście karteczek samoprzylepnych z różnymi napisami (mogą być również większe naklejki); – szalik do zawiązywania oczu; – dwa, trzy owoce, które wcześniej należy wyraźnie przybrudzić. Oczyszczeni słowem

V Niedziela Wielkanocna ks. Tadeusz Polak Dz 9,26–31; 1 J 3,18–24; J 15,1–8 W skrócie: Praca nad sobą to droga całego życia. Przypowieść o winnym krzewie – człowiek „wyrasta z Boga”. Zjednoczenie z Bogiem daje nam prawdziwą gwarancję szczęścia bez końca. Przykład Pawła z Tarsu – złączony z Jezusem przynosi plon obfity. Być zakorzenionym w Bogu – przykład z Małego Księcia. Modlitwa młodego człowieka. Zakorzenienie w Bogu Grzechy w naszym życiu Jedno z dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii św. zadało pytanie: „Z czego się spowiadać, gdy po kilku spowiedziach i zrealizowanych mocnych postanowieniach poprawy nie będzie już żadnego grzechu?”. Patrząc od strony pozytywnej, widać w tym pytaniu perspektywę dziecka, (…)

V Niedziela Wielkanocna ks. Jan Augustynowicz Dz 9,26–31; 1 J 3,18–24; J 15,1–8 W skrócie: W świątyni zgromadzili się ludzie młodzi i starzy, zdrowi i chorzy, bogaci i biedni, reprezentujący różne grupy społeczne i zawodowe. To, co nas wszystkich łączy, to wiara w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Obraz winnego krzewu pokazuje, że pomiędzy Jezusem a nami istnieje ścisła jedność. Trwa ona tak długo, jak długo latorośl jest złączona z winnym krzewem. Warto uświadomić sobie, że więź z Chrystusem zapoczątkowana na chrzcie św. jest osłabiana przez każdy grzech (zwłaszcza ciężki). Jezus jest gotów oczyszczać swoje latorośle, by przynosiły jeszcze obfitszy owoc. Ponieważ bez Zbawiciela nic w sferze duchowej nie możemy uczynić, troszczmy się o to, abyśmy przez życie w łasce uświęcającej trwali w winnym krzewie. Trwajmy w Chrystusie