Wyniki wyszukiwania

Sobota VIII Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz Syr 51,12–20; Mk 11,27–33 W skrócie: Jezus Chrystus ma władzę pochodzącą od Ojca. Czy ten fakt przyjmujemy do wiadomości? Przywódcy Narodu Wybranego nie mogli ścierpieć nauczania i mocy Jezusa z Nazaretu. Kim On jest i skąd ma taką władzę? Sam Bóg przez Ducha Świętego udzielił Jezusowi mocy.

IX Niedziela zwykła Uroczystość Trójcy Przenajświętszej ks. Zenon Hanas Pwt 4,32–34.39–40; Rz 8,14–17; Mt 28,16–20 W skrócie: Mimo uporczywych wysiłków poszukiwaczy i odkrywców, świat ciągle kryje wiele tajemnic i sekretów. Uroczystość Trójcy Przenajświętszej kieruje nasze serca i umysły w stronę innej rzeczywistości, która wymyka się poznaniu naukowemu. Jest to tajemnica Boga, który jest blisko człowieka, a jednocześnie ukrywa się przed jego wzrokiem. Znany teolog, św. Tomasz z Akwinu, chciał systematycznie opisać różne „drogi”, którymi ludzki rozum może podążać w stronę Boga Stwórcy. W jego przekonaniu nie są to „dowody” istnienia Boga, ale „szlaki” (lub „poszlaki”), które mogą poprowadzić myślącego człowieka w stronę poznania Boga. Chrystus objawia tajemnicę Trójcy Świętej

IX Niedziela zwykła Uroczystość Trójcy Przenajświętszej ks. Tomasz Opaliński Pwt 4,32–34.39–40; Rz 8,14–17; Mt 28,16–20 W skrócie: Liturgia słowa w trakcie Uroczystości Trójcy Przenajświętszej pozwala nam zobaczyć głębiej miłość Boga, a może raczej: Boga, który jest Miłością. Bóg jest Ojcem dla Izraela – wybrał ten naród i jest mu bliski, opiekuje się nim, daje mu swoją życzliwość mimo ludzkiej niewdzięczności. Syn Boży jeszcze głębiej pokazał nam, czym jest miłość Boża: oddał za nas życie. O Bożej miłości przekonuje nas Duch Święty i uzdalnia nas do głoszenia jej. Trójjedyna Miłość Zadaniem źróła jest dawanie Przy jednym ze źródeł położonym opodal górskiego szlaku wyryty był napis „Proste (…)

IX Niedziela zwykła Uroczystość Trójcy Przenajświętszej ks. Janusz Stańczuk Mt 28,16–20 W skrócie: W Biblii nie występuje taki termin: „Trójca”, ale cały czas o Niej słyszymy. Jaki jest Bóg, w którego wierzymy? Na całym świecie istnieją różne religie i różne zasady życia relig?nego. Nie wszystkie byłyby dla nas dobre. Bóg jest Stworzycielem, ale jest także miłością. Duch Święty nieustannie działa w naszych sercach i przypomina, co tak naprawdę jest dobre, a co złe. Wierzymy w Boga, który objawił nam miłość jako główny sens i treść życia. Bóg, w którego wierzymy Skąd wiemy o Trójcy Świętej W czasie dzisiejszej Mszy św. już kilka razy wyznaliśmy wiarę w Trójcę Świętą. Co prawda – w Biblii nie występuje taki termin, jak (…)

Środa IX Tygodnia zwykłego Wspomnienie świętych Karola Lwangi i Towarzyszy, męczenników ks. Zenon Hanas Tb 3,1–11.24–25 Wlg; Mk 12,18–27 W skrócie: Bibl?na opowieść o rodzinie bogobojnego Tobiasza mówi o zachowaniu wierności i ufności wobec Pana Boga w każdej życiowej sytuacji. Dzisiejszy fragment z Księgi Tobiasza przedstawia nam mroczne chwile w życiu Tobiasza i Sary. Są tak znękani życiem, że pragnęliby je jak najszybciej zakończyć. W (…)

Wtorek IX Tygodnia zwykłego ks. Dariusz Kwiatkowski Tb 2,10–23; Mk 12,13–17 W skrócie: Faryzeusze i zwolennicy Heroda chcieli przyłapać Jezusa na błędzie, aby Go ośmieszyć i oskarżyć. Odpowiedź Jezusa ukazuje dwa jakościowo różne sposoby panowania Boga nad światem. Istnieje władza duchowa, która ustanawia królestwo Boże realizujące się w Jezusie Chrystusie. Jest także władza świecka, którą Bóg sprawuje (…)

Poniedziałek IX Tygodnia zwykłego Wspomnienie św. Justyna, męczennika ks. Jan Augustynowicz Tb 1,3.2,1a–8; Mk 12,1–12 W skrócie: Przypowieść mówi o odrzuceniu Jezusa jako jedynego Zbawiciela człowieka i świata całego oraz skazaniu na śmierć Mesjasza Pańskiego przez prominentnych przedstawicieli Narodu Wybranego. Naśladujmy św. Justyna, największego apologetę chrześcijaństwa z II (…)

Czwartek IX Tygodnia zwykłego Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa ks. Tomasz Opaliński Wj 24,3–8; Hbr 9,11–15; Mk 14,12–16.22–26 W skrócie: Krew to życie. Oddając komuś krew – ratujemy jego życie, tracąc krew – tracimy życie. Zapewne dlatego najściślejsze związki pieczętowano krwią. Mówimy o „więzach krwi” czy „braterstwie krwi” jako o najściślejszym i nierozerwalnym związku. Innym znakiem zjednoczenia i braterskiej wspólnoty jest wspólny posiłek. Zasiadanie do wspólnego stołu jest wyrazem przyjaźni i życzliwości. Obydwa te naturalne znaki Bóg wykorzystał do ukazania swojej bliskości wobec człowieka. Przymierza były potwierdzane ofiarą, której krew wylewano na ołtarz. Z zawarciem przymierza związana była też uczta. Nowe Przymierze również zostaje przez Boga zbudowane na tych dwóch znakach: Eucharystia to przelana na drzewie krzyża krew Boga-Człowieka; to Jego ciało, (…)