Wyniki wyszukiwania

Wyszukujesz homilie na następujący dzień:

| |

  • XIII Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Mdr 1,13–15; 2,23–24; 2 Kor 8,7.9.13–15; Mk 5,21–43 W skrócie: W doświadczeniu utraty osoby, która zajmowała ważne miejsce w naszym życiu, która była jego częścią, pojawia się pokusa zwątpienia i zanegowania wartości i sensu ludzkiego życia. Słowo Boże dzisiejszej niedzieli zapewnia nas, że dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności (Mdr 2,23). Naszym powołaniem jest wieczność i nieśmiertelność. Bóg stwarzając nas na swój obraz i swoje podobieństwo, obdarzył nas także nieśmiertelnością. Księga Mądrości odpowiada, że: śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą (2,24). Życiodajna moc Jezusa Zwątpienie w obliczu śmierci W obliczu (…)

    Czytaj całość
  • XII Niedziela zwykła ks. Kazimierz Milczarski Hi 38,1.8–11; 2 Kor 5,14–17; Mk 4,35–41 W skrócie: Św. Marek opowiada w dzisiejszej Ewangelii, że Jezus był z apostołami w łodzi, gdy zastała ich burza na Jeziorze Genezaret. Nie wystarczyła sama fachowość ludzi znajdujących się w łodzi, doskonale obytych z morzem – musiał interweniować Chrystus. Chrystus uspokoił wicher i nastała głęboka cisza; a pokój zapanował również w sercach zatrwożonych mężczyzn. Pokój jest możliwy nawet wtedy, gdy przez nasze życie przewalają się burze i nawałnice. Jezus Chrystus nigdy nie zostawi nas samych. U boku Zbawiciela łatwiej zniesiemy utrapienia. Wystarczy przebywać w towarzystwie Chrystusa, by czuć się bezpiecznie. Niepokój, bojaźń i tchórzostwo rodzą się wtedy, kiedy słabnie nasza modlitwa. Bóg wie dobrze, co się z nami dzieje. Jeżeli będzie potrzeba, uciszy wichurę, nastąpi cisza i ogarnie nas spokój. Zaufajmy (…)

    Czytaj całość
  • XI Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Ez 17,22–24; 2 Kor 5,6–10; Mk 4,26–34 W skrócie: Przypowieści Jezusa ukazują różne aspekty prawdy o królestwie Bożym. Królestwo Boże to panowanie Boga na ziemi. Może oznaczać również życie Boże w człowieku albo wspólnotę uczniów Jezusa na ziemi. Początki rozwoju życia Bożego w sercach ludzi, jak i samej wspólnoty wierzących, są bardzo niepozorne, a jednak niosą w sobie obietnicę wzrostu. Ziarno gorczycy jest maleńkie, a jednak wyrasta z niego wysoki krzew. Jezus rozpoczyna od małej grupki apostołów, którym głosi królestwo Boże, ale ta niepozorna wspólnota rozrośnie się i będą należeć do niej ludzie różnych ras i języków. Możemy przypuszczać, że uczniowie nie zawsze rozumieli przypowieści Jezusa, skoro usilnie proszą Go o dodatkowe wyjaśnienia. Jakie jest nasze rozumienie nauczania Jezusa? Czy stać nas na odwagę, by przyznać się, że czegoś (…)

    Czytaj całość
  • XI Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski  Ez 17,22–24; 2 Kor 5,6–10; Mk 4,26–34 W skrócie: Święty Jan Paweł II mówił w czasie jednej z pielgrzymek o potrzebie nowej ewangelizacji w naszej ojczyźnie. Ewangelizacja zwykle dotyczy krajów misyjnych, gdzieś w dalekiej Afryce czy Azji, a Polska to przecież kraj charakteryzujący się pełnymi kościołami podczas niedzielnych Mszy św. Czy potrzeba nam nowej ewangelizacji? Nie dostrzegamy kryzysu duchowego i moralnego, który jest o wiele groźniejszy od kryzysu gospodarczego. Ewangelizacja jest budowaniem królestwa Bożego na ziemi. W Królestwie Bożym wszyscy ludzie obdarzeni są taką samą miłością i dla wszystkich są te same obietnice. Jego początkiem jest miłość. Niewielkie i niepozorne ziarno Bożego królestwa zostało nam dane w sakramencie chrztu. Otwierając się na Bożą miłość oraz współpracując z otrzymaną łaską, pozwalamy na (…)

    Czytaj całość
  • XII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Hi 38,1.8–11; 2 Kor 5,14–17; Mk 4,35–41 W skrócie: Współczesny świat zaciera granice między dobrem a złem. Prawda jest spójna, kłamstwo jest nielogiczne. Mądrość Krzyża kluczem do zgłębiania Ewangelii. Człowiek w obliczu cierpienia – Psalm 22. Bóg solidarny z cierpiącym człowiekiem. Krzyż Chrystusa – kataklizm niszczący nadzieję uczniów. Konfrontacja ze śmiercią – pytanie o sens życia. Chrystus uciszający burzę – Jam zwyciężył świat (J 16,33). "Jam zwyciężył świat" Głupstwa świata Niedawno w jednej ze stacji radiowych odbyła się dyskusja na temat legalizacji narkotyków „miękkich”, a przede wszystkim marihuany. Uderzyło mnie zdanie wypowiedziane przez pewną wykształconą kobietę: (…)

    Czytaj całość
  • XIII Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Mdr 1,13–15; 2,23–24; 2 Kor 8,7.9.13–15; Mk 5,21–43 W skrócie: W Księdze Mądrości czytamy, że Bóg nie uczynił śmierci grzesznika i nie cieszy się ze zguby żyjących (Mdr 1,13). Jednakże nawet dziecko cudownie wyproszone u Boga może swoim złym postępowaniem zamienić radość rodziców we łzy. Śmierć zabrała córkę Jaira, jednego z przełożonych synagogi. Jair uwierzył, bo Zbawiciel przywrócił życie jego córeczce. Uwierzyli również ci, którzy znali dziewczynkę. Z Ewangelii wiemy też, że byli ludzie, na których cuda Jezusa Chrystusa nie zrobiły żadnego wrażenia. Oni nie potrafili tego zrozumieć z powodu swojej zazdrości, zawiści i nienawiści. Nie chcieli uwierzyć, że wśród nich jest oczekiwany Mesjasz, w którego (…)

    Czytaj całość
  • Poniedziałek XIII Tygodnia zwykłego Uroczystość Świętych Apostołów, Piotra i Pawła ks. Tomasz Opaliński Dz 12,1-11; 2 Tm 4,6–9.17–18; Mt 16,13–19 W skrócie: W liturgii wspominamy dziś świętych Piotra i Pawła – apostołów, których nazywamy filarami Kościoła. Dlaczego ich uroczystość obchodzimy jednego dnia? Co przemawia za połączeniem tych właśnie apostołów? Prefacja na dzisiejszą uroczystość pokazuje różne zadania, jakie w Kościele Jezus wyznaczył obu apostołom, ale pokazuje także ich jedność: obydwaj działali dla Chrystusa, budując Jego Kościół. To co łączy apostołów, to z jednej strony doświadczenie własnej słabości i grzeszności, z drugiej zaś – ich całkowite poddanie Chrystusowi, zaufanie tylko Jemu, a nie własnej słabości. Zapatrzeni w Jezusa Czemu (…)

    Czytaj całość
  • Środa XII Tygodnia zwykłego Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela ks. Kazimierz Milczarski Iz 49,1–6; Dz 13,22–26; Łk 1,57–66.80 W skrócie: Współcześni uważali, że narodzenie Jana jest znakiem wielkiego miłosierdzia, jakie Bóg okazał Elżbiecie i jej mężowi Zachariaszowi. Celem życia św. Jana Chrzciciela było przygotowanie ludu izraelskiego na przyjście Mesjasza – Jezusa Chrystusa. Główna dewiza działalności prorockiej Jana brzmiała: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! (por. Iz 40,3; Mk 1,3). Św. Jan Chrzciciel miał jeszcze spełnić drugie zadanie: bronić świętości, jedności i nierozerwalności małżeństwa. Będzie mu na imię Jan Wybór imienia Gdy Elżbieta urodziła syna, sąsiedzi i krewni, jak zwykle bywa w takich wypadkach, cieszyli się z tego wraz z rodzicami. Żydzi wszystko przypisywali Bogu, (…)

    Czytaj całość

Uzyskaj dostęp do:

  • 6417 inspirujących propozycji kazań, rozważań,
  • 36 scenariuszy katechez,
  • 69 materiałów dotyczących zarządzania parafią,
  • 38 artykułów poświęconych posłudze spowiedniczej dostosowane do potrzeb spowiadających,
  • 332 najważniejszych wiadomości z życia Kościoła.
Uzyskaj dostęp

Kalendarz wydarzeń

Pełny widok kalendarza