Wyniki wyszukiwania

Wtorek XIX Tygodnia zwykłego Wspomnienie św. Klary, dziewicy ks. Zenon Hanas Pwt 31,1–8; Mt 18,1–5.10.12–14 W skrócie: Jezus przestrzega swoich uczniów przed pogardą wobec małych, niepozornych, niezaradnych, zagubionych. Rodzi się ona z poczucia wyższości, posiadanej władzy, z pychy i egoizmu. "Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych" (Mt 18,10). Ktoś zaproponował, aby do pokojowych rokowań zasiadali nie tylko politycy, ale też dzieci. Być może (…)

Poniedziałek XIX Tygodnia zwykłego Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika ks. Stanisław Kowalczyk 2 Kor 9,6–10; J 12,24–26 W skrócie: Dzisiaj czcimy św. Wawrzyńca, który jako diakon był odpowiedzialny za dobra materialne Kościoła w III w. Żeby pójść za Chrystusem i uzyskać udział w Jego zbawieniu, trzeba posiąść umiejętność rezygnowania w życiu z tego, co przeszkadza nam w osiągnięciu (…)

XX Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Prz 9,1–6; Ef 5,15–20; J 6,51–58 W skrócie: Jezus stara się wyjaśnić ówczesnym i dzisiejszym słuchaczom tajemnicę stwierdzenia, że On jest Chlebem żywym. Jezusowe nauczanie o spożywaniu Chleba żywego ma charakter zaproszenia skierowanego do wszystkich. W eucharystycznej przemowie Jezusa najważniejsze jest zaproszenie do spożywania Chleba żywego, a jednocześnie domaganie się wiary, by uznać w tym Chlebie realne ciało Chrystusa. Co się stanie z tymi, którzy nie będą spożywali Chleba Życia? Podobne pytania niepokoją tych, którzy są w bliskiej relacji z Chrystusem i żywią się Jego Ciałem, ale widzą ludzi, którzy obojętnie przechodzą obok Jezusowego zaproszenia. Chleb żywy Jezus i tajemnica chleba Szósty rozdział Ewangelii św. Jana nosi tytuł „Chleb (…)

XX Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Prz 9,1–6; Ef 5,15–20; J 6,51–58 W skrócie: Słowo Boże dzisiejszej niedzieli ukazuje nam najgłębsze znaczenie Eucharystii. Jezus ukazuje Eucharystię jako ucztę, podczas której wierni spożywają pokarm, którym jest Jego Ciało i Krew. Przyjmowanie tego pokarmu daje życie wieczne. Wydarzenie z Wieczernika powtarza się w czasie każdej Mszy św. sprawowanej we wszystkich kościołach świata. Eucharystia została ustanowiona podczas uczty i jako uczta. Kulminacyjnym momentem każdej Eucharystii jest spożywanie posiłku, czyli przyjmowanie Komunii św. Prawdziwy pokarm Pytanie o priorytety Wakacyjna niedziela. Piękna pogoda, która kusi, aby wybrać się gdzieś nad wodę i korzystać z dobrodziejstw słońca. Wielu przyjaciół i znajomych w taki (…)

XX Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk J 6,51–58 W skrócie: Dzisiejsza Ewangelia jest kontynuacją tej sprzed tygodnia. Jezus nadal mówi o „chlebie, który zstąpił z nieba i daje życie światu”. Słuchaczom Jezusa bardzo trudno jest zrozumieć Jego myśli. Czasem mówi o chlebie, czasem mówi, że musimy spożywać Jego ciało. Komunia Święta – mały, biały kawałek konsekrowanego chleba – ma wielką wartość: otwiera człowiekowi drogę do nieba, a Chrystus płaci za to własnym życiem. Historia zna wiele przypadków, kiedy rodzice oddawali za dzieci nawet własne życie, byleby tylko je uratować, ocalić. Pan Bóg darował nam swojego Syna, darował nam Jego śmierć i darował nam chleb, dzięki któremu możemy żyć wiecznie. Bóg nas zaprasza, abyśmy jak najczęściej przystępowali do Jego stołu. Najdroższy skarb

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Tomasz Opaliński Ap 11,19a;12,1.3–6a.10ab; 1 Kor 15,20–26; Łk 1,39–56 W skrócie: Bogata jest symbolika sierpnia. To czas urlopów czy wakacji, ale to również okres wytężonej pracy dla rolników. Wielu osobom sierpień kojarzy się także z pielgrzymim trudem, który właśnie w tym miesiącu podejmują. Wszystkie te wątki zbiegają się w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wniebowzięcie to święto chwały i odpoczynku po trudzie. Wzięcie Maryi z ciałem i duszą do nieba jest nagrodą za Jej trud i całkowite oddanie Bogu. We wniebowzięciu Maryi odnajdujemy też symbolikę żniwa i – paradoksalnie – powiązanie nie tylko z niebem, ale przede wszystkim z ziemią. Wniebowzięcie Maryi z ciałem do nieba każe nam zastanowić się nad godnością naszego ciała i znaczeniem ziemskiego trudu. Pachnący owoc trudu Wypoczynek, żniwo, (…)

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Sylwester Matusiak Ap 11,19a;12,1.3–6a.10ab; 1 Kor 15,20–26; Łk 1,39–56 W skrócie: Jan Apostoł ukazuje Niewiastę przyozdobioną w słońce. Niewiasta ta oznacza zarówno Kościół, jak i Maryję. Smok (szatan) nie ma nad Niewiastą żadnej władzy. Apostoł Paweł zapowiada w drugim czytaniu ożywienie wszystkich „w Chrystusie” i całkowite zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi Chrystusa. Łukasz natomiast opisuje odwiedziny Maryi u Elżbiety. Maryja, świadoma działania Boga w swoim życiu, wielbi Go i dziękuje Temu, który jest wszechmocny, święty, miłosierny, mocny, sprawiedliwy i wierny. Jakość naszego życia ma realny wpływ na jakość naszych ostatnich dni i samego umierania. Innymi słowy: życie jest przygotowaniem do śmierci. "Jakie życie, taka śmierć" Matka Jezusa Edyta Geppert (…)

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Janusz Stańczuk Łk 1,39–56 W skrócie: Zbawienie jest najważniejszym celem każdego człowieka. Maryja jako pierwsza z ludzi osiągnęła pełną chwałę nieba. Życie jest trochę jak walka, jak konkurencja sportowa, której celem jest zdobycie nagrody, czyli miejsca w niebie. Życie Matki Bożej było jednym wielkim biegiem, i to z przeszkodami. Każdy z nas jest zaproszony do nieba. Czy bierzemy udział w dobrych zawodach, w dobrym życiowym biegu, którego metą jest niebo? Czuć się jak w niebie Magnificat Wniebowzięcie Maryi miało miejsce już po Wniebowstąpieniu Chrystusa. Nie zostało zapisane w księgach Nowego Testamentu, przetrwało tylko w ludzkiej pamięci, którą nazywamy Tradycją Kościoła. Nie możemy więc dzisiaj przeczytać żadnego fragmentu bibl?nego na ten temat. Słuchamy za to pięknego hymnu – (…)