Wyniki wyszukiwania

Kazanie maryjne W tajemnicy Niepokalanego Poczęcia uciekam się do Ciebie, Maryjo ks. Marian Kowalczyk Inspiracje i tropy do kazania Nauka Soboru Watykańskiego II w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium o powszechnym powołaniu do świętości. Świętość Kościoła nie sumą świętości jego członków, ale udziałem w istotowej świętości Boga. Maryja jako Ta, która pierwsza spośród ludu Bożego zrealizowała powszechne powołanie do świętości w Kościele. Dziewiczy a zarazem macierzyński Kościół wzrastający dzięki Niepokalanej Matce Boga. Niepokalana – doskonały wzór świętości – Nauczycielką o wielkiej godności kobiety w Kościele i świecie. Realizowanie świętości w świecie szukającym dróg wyjścia z postępującego zagubienia i niepewności jako znak w naszej rzeczywistości. Otwarcie na Boże dary, na wzór Niepokalanej, ratunkiem dla świata. Tęsknota ludzkości za jasnymi oczami, Niepokalanym Sercem i miłującą duszą Matki, która zna każde swoje dziecko i wiernie przy nim trwa. Pragnienie świętości jako pragnienie wszystkich pretendujących do przewodniczenia na ścieżkach życia. Kościół jako (…)

Homilie ślubne Miłość potężna jak śmierć ks. Dariusz Kwiatkowski Pnp 2,8-10.14.16a; 8,6-7 Inspiracje i tropy do homilii Księga „Pieśni nad pieśniami” zalicza się do najpiękniejszych poematów o ludzkiej miłości i dlatego wybór jej fragmentów do liturgii sakramentu małżeństwa jest właściwy. Prawdziwa miłość jest dynamiczna i twórcza. Ona nigdy się nie kończy i zawsze jest świeża. Trzeba się troszczyć o rozwój miłości. Miłość łącząca dwoje ludzi sprawia, że to, co między nimi się dokonuje jest najpiękniejsze i jedyne. Kochający się ludzie żyją w nieustającym zachwycie obecnością i bliskością drugiej osoby. Prawdziwa miłość uśmierca egoizm i myślenie o sobie. Osoba kochana i jej szczęście staje się czymś najważniejszym. To właśnie oznacza piękne wyznanie z „Pieśni nad Pieśniami”: Mój miły jest mój, a ja jestem jego.

Homilie ślubne Miłość pielęgnowana przez modlitwę ks. Dariusz Kwiatkowski Tb 8,4b-8 Inspiracje i tropy do homilii Fragment Księgi Tobiasza ukazuje modlitwę zanoszoną do Boga zaraz po uroczystych zaślubinach. Obrzędy ślubne i weselne są uroczyste i radosne. Przyczynia się do tego piękna liturgia, piękne stroje, kościół tonący w kwiatach, prezenty, obfity stół oraz wspaniała zabawa. Wszystkie te elementy sprawiają, że choć na chwilę człowiek znajduje się w innej rzeczywistości, jakby nie z tego świata. Doświadczenie pokazuje, że sielankowa atmosfera ślubna, często, kończy się bardzo szybko. Statystyki mówią o coraz większej ilości rozwodów przeprowadzanych w krótkim czasie po ślubie. W kontekście pewnego kryzysu małżeństwa można stawiać pytania: Czego zabrakło? Czy przyjęty sakrament nie posiada żadnej skuteczności i nie daje łaski, (…)

Homilie ślubne Równość w miłości ks. Dariusz Kwiatkowski Syr 26,1-4.13-16 Inspiracje i tropy do homilii Decyzja o zawarciu sakramentalnego związku małżeńskiego należy do najważniejszych i jednocześnie do najtrudniejszych decyzji, które podejmuje człowiek. Na początku wspólnej życiowej drogi, trzeba stawiać sobie samemu i sobie nawzajem ważne pytania: Jak żyć, aby nie utracić tego, co teraz jest takie piękne i radosne? Co zrobić, aby nie zginął narzeczeński entuzjazm i aby miłość między wami, każdego dnia, była coraz silniejsza i głębsza? Według starotestamentalnego Mędrca Syracha, dobra i mądra żona uszczęśliwia swojego męża, swoją troskliwą obecnością podwaja lata jego życia. Jej piękna należy się doszukiwać bardziej w zaletach duszy niż w zaletach ciała. Taka żona jest darem Boga przeznaczonym dla mężczyzny, który boi się Boga.

Homilie ślubne Małżeństwo znakiem przymierza Boga z ludźmi ks. Dariusz Kwiatkowski Jr 31,31-32a.33-34a Inspiracje i tropy do homilii Przymierze Boga z ludźmi jest jednym z wiodących tematów Pisma świętego. Po nieszczęśliwym upadku człowieka w rajskim ogrodzie, Bóg nieustannie szuka człowieka i pragnie z nim zawrzeć nowe przymierze. Celem wszelkich działań Boga jest doprowadzenie ludzi do życia w jedności z Nim. Bóg kochający człowieka chce mu pomóc i dlatego wychodzi z propozycją przymierza. W zamian  za wierność i posłuszeństwo Jego woli, obiecuje opiekę i błogosławieństwo. Pismo święte, mówiąc o przymierzu Boga z człowiekiem, często odwołuje się do małżeństwa. Słowo przymierze oznacza dwustronną lub wielostronną umowę, w której strony zobowiązują się do współpracy i udzielania sobie wzajemnej pomocy. Zewnętrznym wyrazem wewnętrznej jedności i miłości małżonków (…)

Homilie pogrzebowe Miarą starości jest życie nieskalane ks. Dariusz Kwiatkowski Mdr 4,7-15 Inspiracje i tropy do homilii Każda śmierć jest wydarzeniem nieoczekiwanym i niechcianym. Każda śmierć przychodzi za wcześnie. Nawet jeśli ktoś żył wiele lat i doczekał się sędziwej starości, to i tak osoby mu najbliższe powiedzą: mógł jeszcze pożyć. Patrząc po ludzku nie jesteśmy w stanie zrozumieć i wytłumaczyć śmierci młodego i dobrego człowieka. Rodzące się pytania, bunt i przede wszystkim głęboki ból stają się naturalną ludzką reakcją, której nie musimy się wstydzić i przed którą nie musimy uciekać. Dla ludzi Starego Testamentu wielkim problemem była śmierć kogoś młodego i sprawiedliwego, ponieważ pozornie wskazywała na nieobecność Boga oraz na wycofanie Jego opieki i miłości. Księga Mądrości jest odpowiedzią Boga na ludzkie niepokoje, pytania i problemy. Podejmuje również próbę odpowiedzi na pytanie o sens śmierci ludzi sprawiedliwych i młodych. Każde ludzkie (…)

Homilie pogrzebowe ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 1-,34-43; Mt 9,12b–13 W skrócie: W obliczu śmierci, zwłaszcza nagłej i nieoczekiwanej śmierci, wiara może się zachwiać, a nawet można ją zupełnie utracić. Z ludzkiego punktu widzenia, śmierć jest zawsze czymś niezrozumiałym i nielogicznym. Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się go boi i postępuje sprawiedliwie (Dz 10,34–35). Chrystus jest sędzią żywych i umarłych Człowiek w obliczu śmierci Bezpośrednie spotkanie ze śmiercią stanowi próbę wiary dla każdego człowieka. Wobec rzeczywistości śmierci, zwłaszcza nagłej i nieoczekiwanej śmierci, wiara może się zachwiać, a (…)

Homilie pogrzebowe ks. Dariusz Kwiatkowski Rz 14,7-9.10b-12 W skrócie: Często wydaje się człowiekowi, że jego życie i śmierć są tylko i wyłącznie jego osobistą sprawą. Całkowite zjednoczenie z Chrystusem, w życiu i w śmierci, wydaje się być zarezerwowane tylko dla wielkich świętych. Natomiast normalni śmiertelnicynie przeżywają w taki sposób ani swojego życia, ani swojej śmierci. Św. Paweł stwierdza coś zupełnie przeciwnego: Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. W życiu i śmierci należymy do Boga Samotność w chwili śmierci W (…)