Wyniki wyszukiwania

Środa XXXIII Tygodnia zwykłego ks. Tadeusz Polak 2 Mch 7,1.20-31; Łk 19,11–28 W skrócie: Miłość to skarb, który trzeba rozw?ać. Dwie cechy złego sługi – głupota i lęk. Rozsądek i odwaga w pełnieniu woli Pana. Europa i zakopany talent wiary. Zakopany talent wiary Największym skarbem jest miłość Największym skarbem życia ludzkiego jest miłość. Każda łaska jest (…)

Czwartek XXXIII Tygodnia zwykłego Wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Marii Panny ks. Dariusz Kwiatkowski Za 2,14–17; Mt 12,46–50 W skrócie: Współczesny człowiek zatracił ducha ofiary. Rodzice Maryi, św. Anna i św. Jakub, przynieśli trzyletnią Maryję do świątyni, aby ofiarować ją Bogu. Kościół umieścił w swoim kalendarzu liturgicznym to wspomnienie, ponieważ chce (…)

Piątek XXXIII Tygodnia zwykłego ks. Dariusz Kwiatkowski 1 Mch 4,36–37.52-59; Łk 19,45–48 W skrócie: Słowo Boże kieruje dziś naszą uwagę na świątynię oraz na ołtarz. Paul Evdokimov mówi, że po przekroczeniu progu świątyni wkraczamy w inny świat. Nazywa go Bożym światem. Każda świątynia zbudowana przez człowieka jest znakiem i uobecnieniem Bożej obecności pośród ludzi. Według Kodeksu Prawa Kanonicznego kult, który oddajemy Bogu, odbywa się w miejscach świętych. Są nimi też nasze (…)

Sobota XXXIII Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz 1 Mch 6,1–13; Łk 20,27–40 W skrócie: Bóg jest Bogiem żyjącym, ukazującym nieustannie swoje pełne miłości oblicze. Na jakim poziomie jest nasze duchowe życie? Nasz Pan jest Bogiem żywych Potężnego króla Antiocha ogarnęło pragnienie hegemonii nad (…)

Poniedziałek XXXIV Tygodnia zwykłego ks. Tadeusz Polak Dn 1,1-6.8-20; Łk 21,1–4 W skrócie: Spojrzenie ludzkie i spojrzenie Boże – Bóg patrzy w serce. Ocena apostołów – pobożność mierzona ciężarem złota. Serce ubogiej wdowy jest całkowicie oddane Bogu. Prawdziwa ofiara staje się objawieniem miłości. Ogołocenie Jezusa stanowi wezwanie do pokory i ufności. Dać Bogu wszystko Jak (…)

Wtorek XXXIV Tygodnia zwykłego ks. Tomasz Opaliński Dn 2,31–45; Łk 21,5–11 W skrócie: Niedługo rozpocznie się Adwent. To czas zakazów czy radosnego oczekiwania? Pokuta czy radość? Adwent jest oczekiwaniem na powtórne przyjście Chrystusa. Radosne oczekiwanie nie wyklucza trudu i wysiłku, które wkładamy w godne przeżycie tego okresu. Oczekiwanie na Paruzję powinno być naznaczone nadzieją, radością, bowiem trud oczyszczania naszych serc jest (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Łk 21,5-19 W skrócie: List do Tesaloniczan – odpowiedź na fałszywe rozumienie nauki o powtórnym przyjściu Chrystusa. „Kto nie chce pracować, niech też nie je”; Zapowiedzi końca świata. Trzej młodzieńcy w piecu ognistym – życie wieczne ważniejsze od doczesnego. Prześladowania uczniów Baranka – kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Przemija postać tego świata W przedostatnią niedzielę roku liturgicznego gromadzimy się na Najświętszej Eucharystii. W tym miesiącu modlimy się w sposób szczególny za bliskich zmarłych i nasze myśli kierujemy ku sprawom ostatecznym. Również liturgia słowa zaprasza nas do refleksji dotyczącej przemijania tego, co doczesne i aktywnego przygotowania na spotkanie z przychodzącym Panem. Święty Paweł napisał do Tesaloniczan list jako odpowiedź na fałszywe rozumienie nauki o powtórnym przyjściu Chrystusa. „Nawróceni na chrześcijaństwo poganie przekonani byli o rychłym nadejściu końca świata, wobec czego ogarnęła ich apatia w stosunku do wszelkich przejawów życia codziennego, a w szczególności wobec etosu pracy” (BT, wstęp do 1 Listu do Tesaloniczan). Prawdziwa wiara nie odrywa człowieka od rzeczywistości lecz ukazuje najgłębszy sens naszego życia doczesnego w drodze do wieczności. Dlatego św. Paweł musiał ostro zareagować na taką postawę chrześcijan, która prowadziła do (…)

Rekolekcje adwentowe dla dzieci Anna Maślana W skrócie: Rozważania adwentowe oparte są na opowiadaniu „Flet pasterza” Bruna Ferrero (B. Ferrero, „Flet pasterza”, w: „Inne historie”, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2000, s. 54–56). Przyglądamy się temu, jak mały pasterz przygotowywał się na przyjście obiecanego Mesjasza, jak Go sobie wyobrażał, jak zareagował na widok Dziecięcia, jak przeżył spotkanie z Nim w betlejemskiej grocie. Inspiracje i tropy do rekolekcji dla dzieci Każdy kolejny dzień dotyka innego aspektu spotkania pasterza z Jezusem. Są to kolejno: etap przygotowań i oczekiwania na spotkanie; etap „pierwszego wrażenia” – gdy okazuje się, że nasze wyobrażenia nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości; etap wyjścia poza utarte schematy, otworzenia serca na rzeczywistość inną niż zaplanowana przez nas i spotkania Pana tak, jak On tego chce. Każdy z etapów spotkania Jezusa z małym pasterzem znajduje odzwierciedlenie w życiu zarówno dzieci, jak i dorosłych. Podjęty zostanie trud dostrzeżenia podobieństwa pomiędzy tym, co przeżywał mały bohater, a tym, czego doświadczamy w naszym życiu. Jako pomoc wykorzystujemy flet, najlepiej drewniany (i stary). Będzie on nawiązywał do instrumentu pasterza i pobudzi wyobraźnię dzieci. Rozważania rekolekcyjne składają się z propozycji na 4 dni, jednak pierwszy dzień jest opracowany w formie „dnia dodatkowego” i zawiera głównie treści wprowadzające, które powinny jedynie wzbogacić niedzielną homilię odnoszącą się do liturgii słowa. W zależności bowiem od rejonu kraju rekolekcje adwentowe składają się z trzech dni bądź trzech dni i niedzieli. Jeśli w danej parafii rekolekcje odbywać się będą przez trzy dni z wyłączeniem Dnia Pańskiego, treści wprowadzające można przekazać, w skróconej formie, w homilii dnia pierwszego. Przygotowanie na przyjście Króla Dzień I Czym są rekolekcje? Najmilsi, zaczynamy dziś czas naszych rekolekcji. Czy ktoś z was może wie, co oznacza słowo „rekolekcje”? (Odpowiedzi dzieci. Ważne jest, by zbierać poprawne odpowiedzi – specjalny czas, w którym przyglądamy się naszej relacji z Panem Jezusem i podejmujemy wysiłek poprawienia jej; lekcje dla naszej duszy; czas przyglądania się samemu sobie, swojemu sercu.) Narodzenie Jezusa Macie rację. Chcemy przyjrzeć się kondycji, w jakiej znajduje się nasza dusza, nasze serce, by móc jak najlepiej przygotować się na przeżywanie Świąt Bożego Narodzenia, kiedy wszyscy będziemy cieszyć się z tego, że przyszedł do nas Pan Jezus. To bardzo ważny i potrzebny czas. Na pewno pamiętacie jak wyglądały narodziny Pana Jezusa. Kto może mi coś opowiedzieć o tym wydarzeniu? (Dzieci odpowiadają – Pan Jezus narodził się w ubogiej stajni, bo nie było miejsca dla Niego, Maryi i Józefa w żadnej gospodzie w Betlejem. Był bardzo biedny – Maryja owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie.) To bardzo smutne, że Bóg musi rodzić się w starej szopie, bo nikt nie chce wpuścić Go do domu. Nikt nie chciałby, aby tak wyglądało jego narodzenie. Jak pomóc Świętej Rodzinie? Nie wiem jak wy, ale ja czasami myślę sobie, że szkoda, że nie było mnie na świecie dwa tysiące lat temu i nie mogłem w żaden sposób pomóc (…)